Song of Solomon 4
1 تو چه زيبايی، ای محبوبۀ من! چشمانت از پشت روبند به زيبايی و لطافت كبوتران است. گيسوان مواج تو مانند گلۀ بزها است كه از كوه جلعاد سرازير می‌شوند.
2 دندانهای صاف و مرتب تو به سفيدی گوسفندانی هستند كه به تازگی پشمشان را چيده و آنها را شسته باشند.
3 لبانت سرخ و دهانت زيباست. گونه‌هايت از پشت روبند همانند دو نيمۀ انار است.
4 گردنت به گردی برج داود است و زينت گردنت مانند هزار سپر سربازانی است كه دور تا دور برج را محاصره كرده‌اند.
5 سينه‌هايت مثل بچه غزالهای دو قلويی هستند كه در ميان سوسنها می‌چرند.
6 پيش از آنكه روز تمام شود و سايه‌ها بگريزند، من به كوه مر و تپۀ كندر خواهم رفت.
7 تو چه زيبايی، ای محبوبۀ من! در تو هيچ نقصی نيست.
8 ای عروس من، با من بيا. از بلنديهای لبنان و اما نه، و از فراز سنير و حرمون، جايی كه شيران و پلنگان لانه دارند، به زير بيا.
9 ای محبوبۀ من و ای عروس من، تو با يک نگاهت دلم را ربودی و با يک حلقۀ گردنبندت مرا در بند كشيدی.
10 ای محبوبۀ من و ای عروس من، چه گواراست محبت تو! محبت تو دلپذيرتر از شراب است و خوشبوتر از تمامی عطرها.
11 از لبان تو عسل می‌چكد و در زير زبانت شير و عسل نهفته است. بوی لباس تو همچون رايحۀ دل‌انگيز درختان لبنان است.
12 ای محبوبۀ من و ای عروس من، تو مانند باغی بسته، و همچون چشمه‌ای دست نيافتنی، تنها از آن من هستی.
13 تو مثل بوستان زيبای انار هستی كه در آن ميوه‌های خوش طعم به ثمر می‌رسند. در تو سنبل و حنا، زعفران و نيشكر، دارچين و گياهان معطری چون مر و عود می‌رويند.
14
15 تو مانند چشمه‌ساری هستی كه باغها را سيراب می‌كند و همچون آب روانی هستی كه از كوه‌های لبنان جاری می شود.
16 ای نسيم شمال، و ای باد جنوب، برخيزيد! برخيزيد و بر من كه باغ محبوبم هستم بوزيد تا بوی خوش من همه جا پراكنده شود. بگذاريد او به باغ خود بيايد و از ميوه‌های خوش طعم آن بخورد.