Bible

1 ای خداوند، تو هميشه پناهگاه ما بوده‌ای. 2 قبل از آنكه دنيا را بيافرينی و كوهها را بوجود آوری، تو بوده‌ای. تورا ابتداء و انتهايی نيست. 3 انسان را به خاک برمی‌گردانی و می‌گويی: «ای خاكيان، به خاک تبديل شويد!» 4 هزار سال در نظر تو چون يک روز، بلكه چون يک ساعت است. 5 تو انسان را چون سيلاب از جای بر می‌كنی و می‌بری. زندگی او خوابی بيش نيست. او مانند گياهی است كه صبح می‌رويد و می‌شكفد ولی عصر پژمرده و خشک می‌شود. 6 7 بر اثر غضب تو ما رو به نابودی می‌رويم و خشم تو ما را پريشان و بی‌قرار ساخته است. 8 گناهان ما را در برابر چشمان خود گذاشته‌ای و هيچ خطای ما از ديد تو پنهان نيست. 9 روزهای زندگی ما بر اثر خشم تو كوتاه شده است و عمر خود را مثل يک خواب می‌گذرانيم. 10 عمر ما هفتاد سال است و اگر قوی باشيم، شايد به هشتاد سال برسد. ولی در طول اين مدت چيزی جز درد و رنج نصيب ما نمی‌شود. هر آن ممكن است عمرمان بسرآيد و به عالم ديگر پرواز كنيم. 11 خداوندا، كيست كه بداند شدت خشم تو چقدر است؟ كدام يک از ما چنان كه بايد و شايد از تو می‌ترسد؟ 12 به ما ياد بده كه بدانيم عمر ما چه زودگذر است تا در اين عمر كوتاه با خردمندی زندگی كنيم. 13 ای خداوند، تا به كی بر ما خشمگين خواهی بود. از خشم خود برگرد و بر بندگان خود رحم كن. 14 صبحگاهان ما را از رحمت خود بهره‌مند گردان تا در تمام عمر خود شادمان باشيم. 15 به اندازۀ سالهايی كه ما را ذليل و خوار ساخته‌ای، ما را شاد و سرافراز گردان. 16 بگذار ما بندگانت بار ديگر اعمال شگفت‌انگيز تو را مشاهده كنيم. عظمت خود را بر فرزندانمان نمايان ساز. 17 خداوندا، ما را مورد لطف خود قرار بده و در تمام كارهايمان ما را بركت عطا فرما، بلی، در تمام كارهايمان ما را بركت عطا فرما!