Psalms 44
1 ای خدا، ما به گوشهای خود شنيدهايم و اجدادمان برای ما تعريف كردهاند كه تو در گذشته چه كارهای شگفتانگيزی برای آنان انجام دادهای.
2 تو به دست خود قومهای بتپرست را از اين سرزمين بيرون راندی و اجداد ما را بجای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بين بردی، اما بنیاسرائيل را در سرزمين موعود تثبيت نمودی.
3 قوم تو به زور شمشير اين سرزمين را تسخير ننمودند و به بازوی خويش نجات نيافتند، بلكه قدرت و توانايی تو و اطمينان به حضور تو آنان را رهانيد، زيرا از ايشان خرسند بودی.
4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اكنون نيز قوم خود اسرائيل را پيروز گردان.
5 ما با كمک تو دشمنان خود را شكست خواهيم داد و به نام تو كسانی را كه برضد ما برخاستهاند، پايمال خواهيم كرد.
6 اميد من به تير و كمانم نيست، و نه به شمشيرم كه مرا نجات دهد،
7 زيرا اين تو بودی كه ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را كه از ما متنفر بودند شكست دادی.
8 برای هميشه تو را ستايش خواهيم كرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهيم بود.
9 اما در حال حاضر تو ما را دور انداختهای و رسوا ساختهای؛ ديگر لشگرهای ما را در جنگ كمک نمیكنی.
10 تو ما را در مقابل دشمنان شكست دادهای و آنها اكنون ما را غارت میكنند.
11 ما را همچون گوسفندان به كشتارگاه فرستادهای و در ميان قومهای خدانشناس پراكنده ساختهای تا ما را بكشند و بخورند.
12 تو قوم برگزيدهات را ارزان فروختهای و از فروش آنها سودی نبردهای.
13 ما را نزد همسايگان خوار ساختهای و ما مورد تمسخر و توهين اطرافيان قرار گرفتهايم.
14 ما را در ميان قومهای خدانشناس انگشتنما ساختهای و آنها ما را به باد ريشخند گرفتهاند.
15 هر روز بسبب تهمتها و دشنامهای مخالفان و دشمنان، رسوا و سرافكنده میشوم.
16
17 اين همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نكردهايم و پيمانی را كه با ما بستهای نشكستهايم.
18 نسبت به تو دلسرد نشدهايم و از راه تو منحرف نگشتهايم.
19 با وجود اين، تو ما را در ميان حيوانات وحشی رها نمودهای و با مرگ روبرو ساختهای.
20 اگر ما تو را فراموش میكرديم و دستهای خود را بسوی بتها دراز میكرديم،
21 آيا تو كه اسرار دل هركس را میدانی، اين را نمیدانستی؟
22 تو میدانی كه ما بخاطر تو هر روز با مرگ روبرو میشويم و با ما همچون گوسفندانی كه میبايد قربانی شوند رفتار میكنند.
23 ای خداوند، بيدار شو! چرا خوابيدهای؟ بيدار شو و ما را تا ابد دور نيانداز!
24 چرا روی خود را از ما بر میگردانی و ذلت و خواری ما را ناديده میگيری؟
25 اينک به خاک افتاده و مغلوب شدهايم.
26 برخيز و به كمک ما بشتاب و ما را نجات ده زيرا تو سراسر، رحمت و محبتی!