Psalms 132
1 ای خداوند، داود و سختيهای او را فراموش مكن. به ياد آور كه چگونه نزد تو قسم خورد و نذر كرد كه تا مكانی برای عبادتگاه دايمی تو پيدا نكند، درخانۀ خود راحت ننشيند و خواب به چشمانش راه ندهد و آرام نگيرد.
2
3
4
5
6 در «بيت‌لحم» راجع به صندوق عهد تو شنيديم، و در صحرای «يعاريم» آن را يافتيم.
7 گفتيم: «بياييد به حضور خداوند وارد شويم و در پيشگاه او عبادت كنيم.»
8 ای خداوند، برخيز و همراه صندوق عهد خود كه نشانۀ قدرت توست به عبادتگاه خود بيا!
9 باشد كه كاهنان تو جامۀ پاكی و راستی را در بر كنند و قوم تو با شادی سرود خوانند!
10 ای خداوند، بخاطر بنده‌ات داود، پادشاه برگزيده‌ات را ترک مكن.
11 تو به داود وعده فرمودی كه هميشه يكی از فرزندانش وارث تخت و تاج او خواهد شد، و تو به وعده‌ات عمل خواهی كرد.
12 و نيز به داود گفتی كه اگر فرزندانش از احكام تو اطاعت كنند، نسل‌اندرنسل سلطنت خواهند كرد.
13 ای خداوند، تو اورشليم را برگزيده‌ای تا در آن ساكن شوی.
14 تو فرمودی: «تا ابد در اينجا ساكن خواهم بود، زيرا اينچنين اراده نموده‌ام.
15 آذوقۀ اين شهر را بركت خواهم داد و فقيرانش را با نان سير خواهم نمود.
16 كاهنانش را در خدمتی كه می‌كنند بركت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند.
17 در اينجا قدرت داود را خواهم افزود و چراغ خاندان او را روشن نگه خواهم داشت.
18 دشمنان او را با رسوايی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شكوهمند خواهد بود.»