Bible

1 ای خداوند، چرا دور ايستاده‌ای؟ چرا به هنگام سختی‌ها خود را پنهان می‌كنی؟ 2 بيا و اشخاص متكبر و بدكار را كه بر فقرا ظلم می‌كنند در دامهای خودشان گرفتار ساز. 3 آنها با غرور از مقاصد پليد خود سخن می‌رانند. آنها اشخاص طمعكار را می‌ستايند ولی خدا را ناسزا می‌گويند. 4 اين بدكاران فكر می‌كنند خدايی وجود ندارد تا از آنها بازخواست كند. 5 آنها در كارهايشان موفقند و دشمنانشان را به هيچ می‌شمارند و توجهی به احكام خدا ندارند. 6 به خود می‌گويند: «هميشه موفق خواهيم بود و از هر مصيبتی به دور خواهيم ماند.» 7 دهانشان پر از كفر و دروغ و تهديد است و از زبانشان گناه و شرارت می‌بارد. 8 نزديک روستاها به كمين می‌نشينند و اشخاص بی‌گناه را می‌كشند. 9 مانند شير درنده، كمين می‌كنند و بر اشخاص فقير و درمانده حمله می‌برند و ايشان را در دام خود گرفتار می‌سازند. 10 اشخاص بيچاره در زير ضربات بی‌رحمانۀ آنها خرد می‌شوند. 11 اين بدكاران در دل خود می‌گويند: «خدا روی خود را برگردانده و اين چيزها ر ا هرگز نمی‌بيند.» 12 ای خداوند، برخيز و اين بدكاران را مجازات كن! ای خدا، بيچارگان را فراموش مكن! 13 چرا اجازه می‌دهی كه بدكاران به تو اهانت كنند؟ آنها فكر می‌كنند كه تو هرگز از ايشان بازخواست نخواهی كرد! 14 اما ای خدا، تو می‌بينی! تو رنج و غم مردم را می‌بينی و به داد آنها می‌رسی. تو اميد بيچارگان و مددكار يتيمان هستی. 15 دست اين بدكاران را بشكن. آنها را به سزای اعمالشان برسان و به ظلم آنها پايان بده. 16 خداوند تا ابد پادشاه است؛ آنانی كه او را نمی‌پرستند از سرزمين وی رانده و هلاک خواهند شد. 17 ای خداوند، تو دعای بيچارگان را اجابت می‌كنی. تو به درد دل آنها گوش می‌دهی و به ايشان قوت قلب می‌بخشی. 18 تو از حق يتيمان و مظلومان دفاع می‌كنی تا ديگر انسان خاكی نتواند آنها را بترساند.