Bible

1 ای بنی‌اسرائيل، به پيامی كه خداوند به شما می‌دهد، گوش فرا دهيد: 2 «از راه و رسم ساير قومها پيروی نكنيد و مانند آنها از حركات ستارگان و افلاک نترسيد و فكر نكنيد سرنوشت شما را آنها تعيين می‌كنند. 3 رسمها و راه‌های آنها چقدر پوچ و احمقانه است؛ درختی از جنگل می‌برند و نجار با ابزارش از آن بتی می‌سازد، 4 سپس با طلا و نقره زينتش می‌دهند و با ميخ وچكش آنرا درمحل استقرارش محكم می‌كنند تا نيفتد. 5 درست مانند مترسكی در جاليز است كه نه حرف می‌زند و نه راه می‌رود، بلكه كسی بايد آن را بردارد و جابجا نمايد، پس شما از چنين بتی نترسيد! چون نه می‌تواند صدمه‌ای بزند و نه كمكی بكند.» 6 ای خداوند، خدائی مثل تو وجود ندارد، چون تو بزرگی و نامت پر قدرت است! 7 ای پادشاهِ تمام قومها، كيست كه از تو نترسد؟ فقط تو شايستۀ احترامی! در تمام سرزمينها و در بين تمام حكيمان، همتای تو يافت نمی‌شود! 8 آنانی كه بت می‌پرستند، همگی احمق و نادانند! از بتهای چوبی چه می‌توانند بياموزند؟ 9 از سرزمين ترشيش ورقهای كوبيده شدۀ نقره، و از «اوفاز» طلا می‌آورند و هنرمندان و زرگران ماهر، آنها را به روی بتها می‌كشند؛ سپس دوزندگان هنرمند از پارچه‌های آبی و ارغوانی، لباسهای زيبا می‌دوزند و بر آنها می‌پوشانند. 10 ولی خداوندا، تو تنها خدای حقيقی می‌باشی، تو خدای زنده و پادشاه ابدی هستی! از خشم تو تمام زمين می‌لرزد، و قومها به هنگام غضب تو می‌گريزند و خود را پنهان می‌سازند! 11 به كسانی كه بت می‌پرستند بگوييد: «خدايانی كه در خلقت آسمان و زمين نقشی نداشته‌اند از روی زمين محو و نابود خواهند شد.» 12 اما خدای ما با قدرت خود زمين را ساخت، و با حكمتش جهان را بنياد نهاد و با دانايی خود آسمانها را بوجود آورد. 13 به فرمان اوست كه ابرها در آسمان می‌غرند؛ اوست كه ابرها را از نقاط دور دست زمين برمی‌آورد، برق ايجاد می‌كند، باران می‌فرستد، و باد را از خزانه‌های خود بيرون می‌آورد! 14 آنانی كه در مقابل بت‌هايشان سجده می‌كنند چقدر نادانند! سازندگان آنها شرمسار و رسوا خواهند شد، زيرا آنچه می‌سازند، دروغين است و جان در آنها نيست. 15 همۀ اين بتها بی‌ارزش و مسخره‌اند! وقتی سازندگانشان از بين بروند، بت‌هايشان هم از ميان خواهند رفت. 16 اما خدای يعقوب مثل اين بتها نيست، او خالق همه موجودات است و بنی‌اسرائيل قوم خاص او می‌باشد؛ نام او خداوند قادر متعال است. 17 ای شما كه در محاصره بسر می‌بريد، اموال خود را جمع كنيد و آمادۀ حركت شويد! 18 زيرا خداوند می‌فرمايد: «اين بار شما را از اين سرزمين بيرون خواهم انداخت و چنان بلايی بر سر شما نازل خواهم نمود كه حتی يک نفرتان نيز جان سالم بدر نبريد!» 19 در آن روزها مردم يهودا فرياد كرده، خواهند گفت: «زخم‌هايمان چقدر عميق است! اميدی به شفا نيست! ولی بايد تحمل كنيم چون اين مجازات ماست! 20 خانه و كاشانه‌مان خراب شده؛ بچه‌هايمان را از آغوشمان برده‌اند و ديگر هرگز آنها را نخواهيم ديد؛ كسی هم باقی نمانده كه به كمک او دوباره خانه‌مان را بسازيم». 21 شبانان و رهبران قوم اسرائيل احمق و نادان شده‌اند و ديگر از خداوند هدايت نمی‌طلبند؛ از اين رو شكست خواهند خورد و قومشان مانند گله بی‌سرپرست پراكنده خواهند شد. 22 اينک هياهويی به گوش می‌رسد! هياهوی لشكر بزرگی كه از سوی شمال می‌آيد تا شهرهای يهودا را ويران كند و آنها را لانۀ شغالها سازد! 23 ای خداوند، می‌دانم كه انسان حاكم بر سرنوشت خود نيست و اين توانايی را ندارد كه مسير زندگی خود را تعيين كند. 24 خداوندا، ما را تأديب و اصلاح كن، ولی با ملايمت، نه با خشم و غضب، وگرنه نابود می‌شويم. 25 آتش خشم و غضب خود را بر قومهايی بريز كه تو را نمی‌شناسند و از تو پيروی نمی‌كنند، چون بنی‌اسرائيل را آنها از بين برده‌اند و اين سرزمين را بكلی ويران كرده‌اند.