Bible

1 بار ديگر خداوند با من سخن گفت و فرمود: 2 «ای انسان خاكی، دو خواهر بودند كه در جوانی در مصر به زناكاری و روسپيگری كشانده شدند. 3 4 نام خواهر بزرگتر، اهوله، و نام خواهر كوچكتر اهوليبه بود. اين دو خواهر، يكی سامره است و ديگری اورشليم! من با آن دو ازدواج كردم و آنها برايم پسران و دختران زاييدند. 5 ولی بعد، اهوله از من روگرداند و به بتها دل بست و عاشق و دلباخته همسايه‌اش، قوم آشور شد، 6 چون آنها جوانهايی جذاب و خوش‌اندام، فرماندهان و سردارانی با لباس‌های آبی خوشرنگ و سواركارانی ماهر بودند. 7 پس، او با آنها كه برگزيده‌ترين مردان آشور بودند زنا كرد، بتهايشان را پرستيد و خود را نجس ساخت. 8 علتش اين بود كه وقتی مصر را ترک گفت، از فاحشگی دست نكشيد، بلكه همچون دوران جوانی‌اش كه با مصری‌ها همخواب می‌شد و زنا می‌كرد، به هرزگی خود ادامه داد. 9 «پس، من او را به دست آشوری‌ها تسليم نمودم، بدست كسانی كه خدايانشان را اينقدر دوست می‌داشت! 10 ايشان رختهای او را كندند و او را كشتند و بچه‌هايش را برای بردگی با خود بردند. زنان ديگر از سرنوشت او درس عبرت گرفتند و دانستند كه او به سزای اعمالش رسيده است. 11 «اهوليبه، يعنی اورشليم، با اينكه ديد بر سر خواهرش چه آمد، اما در هوسرانی و زناكاری از او هم فاسدتر شد. 12 او به همسايه خود قوم آشور، دل بست كه مردانی جذاب، خوش‌اندام و سرداران و سواركارانی با لباس‌های آبی خوشرنگ بودند. 13 ديدم كه او نيز آلوده شد و به راه خواهر بزرگترش رفت. 14 «او روزبروز بيشتر در عمق فساد غرق می‌شد. او مجذوب تصاويری گرديد كه بر ديوار نقش شده بود، تصاوير سرداران بابلی با لباسهای قرمز، كمربندهای زيبا و كلاه‌های رنگارنگ! 15 16 وقتی اين تصاوير را ديد، شعله عشق بابلی‌ها در دلش زبانه كشيد. پس قاصدانی فرستاد و ايشان را نزد خود دعوت كرد. 17 آنها نيز آمده، با او زنا كردند و آنقدر او را بی‌عصمت و نجس ساختند كه سرانجام از ايشان متنفر شد و با ايشان قطع رابطه نمود. 18 «من هم وقتی ديدم كه اينچنين خود را در اختيار ديگران می‌گذارد تا با او زنا كنند، از او بيزار شدم، همانگونه كه از خواهرش بيزار شده بودم. 19 اما او دوران جوانی و زناكاری‌های خود را در مصر بياد آورد و به فساد و هوسرانی خود افزود و با مردان شهوت‌ران به فسق و فجور پرداخت. 20 21 بلی، او با حسرت، به فساد و هرزگی خود در مصر می‌انديشيد، به دورانی كه بكارت خود را در اختيار مصری‌ها گذاشت! 22 «حال، ای اهوليبه، خداوند چنين می‌فرمايد: «اينک من همان قوم‌هايی را كه عاشقشان بودی و الان از ايشان متنفر شده‌ای، تحريک خواهم كرد كه از هر سو عليه تو گرد آيند. 23 بلی، بابلی‌ها و تمام كلدانی‌ها از فقود، شوع و قوع، و به همراه ايشان همۀ آشوری‌ها كه جوانانی خوب چهره و والامقام و چابک سوارند، خواهند آمد. 24 ايشان از شمال با سپاهی آماده، همراه با كالسكه‌ها و عرابه‌ها به جنگ تو خواهند آمد. مردانی كه تا دندان مسلح می‌باشند، از هر سو تو را محاصره خواهند كرد و من تو را به ايشان تسليم خواهم نمود تا مطابق راه و رسم خودشان، تو را مجازات نمايند. 25 آتش خشم من بر تو شعله‌ور خواهد شد و خواهم گذاشت كه با غضب با تو رفتار كنند. آنان بينی و گوشهايت را خواهند بريد، بازماندگانت را خواهند كشت و فرزندانت را به اسارت خواهند برد؛ و هر چه باقی بماند، خواهند سوزاند؛ 26 ايشان رختهايت را خواهند كند و جواهرات زيبايت را به يغما خواهند برد. 27 «آنگاه به هرزگی و زناكاری‌ات كه از مصر به ارمغان آورده‌ای، پايان خواهم داد تا ديگر مشتاق مصر و خدايانش نباشی. 28 زيرا من تو را در چنگ دشمنانت رها خواهم نمود، يعنی در چنگ همان كسانی كه از ايشان بيزار و متنفر هستی. 29 آنان با نفرت و كينه، هر چه كه داری بزور گرفته، لخت و عريان رهايت خواهند كرد تا رسوايی و زناكاری‌ات بر همه آشكار شود. 30 «تمام اين بلاها به اين علت بر سرت می‌آيد كه خدايان قوم‌های ديگر را پرستش نمودی و با اين كار، خود را نجس و ناپاک ساختی؛ 31 تو راه خواهرت را در پيش گرفتی، بنابراين، من از جام او به تو نيز خواهم نوشانيد؛ 32 بلی، از جام بزرگ و عميق مجازات خواهرت، تو نيز خواهی نوشيد و مورد تمسخر و استهزای همه قرار خواهی گرفت، 33 و همچون مستان، پريشان حال خواهی شد. از جام وحشت و ويرانی مانند خواهرت سامره خواهی نوشيد و آن را تا آخرين قطره خواهی آشاميد. 34 35 از آنجا كه مرا فراموش كردی و از من روگردان شدی، سزای زناكاريها و گناهانت را خواهی ديد! 36 «ای انسان خاكی، اهوله و اهوليبه را محكوم كن! گناهان كثيفشان را اعلام نما! 37 ايشان مرتكب زنا و قتل شدند، بت‌پرستی كردند، و پسرانی را كه برای من زاييده بودند بر قربانگاه‌های خود قربانی كرده، سوزاندند. 38 علاوه بر اين كارها، در همان روز، خانۀ مرا نجس كردند و روز سبت را بی‌حرمت ساختند. 39 بلی، در همان روزی كه فرزندان خود را برای بتهايشان قربانی كردند، برای عبادت به خانه من آمدند، و با اين كار به خانه من بی‌احترامی و توهين كردند! 40 «اين دو خواهر قاصدانی نيز به سرزمين‌های دوردست فرستادند تا مردان آنجا را فرا خوانند، يعنی كاهنان و بتهايشان را. هنگامی كه آمدند، با استقبال گرم آن دو روبرو شدند. آن دو خواهر، همچون روسپيان، استحمام كردند، به چشمانشان سرمه كشيدند، و خود را به بهترين زيورآلات آراستند. 41 آنگاه با هم روی رختخواب زيبای قلابدوزی نشستند و بخور و روغنی را كه از آنِ خانه من بود، بر سفره‌ای در مقابل خود گذاردند. 42 از آنجا صدای مردان عياش شنيده می‌شد، مردانی هرزه، ميگسار و بيابانگرد؛ آنها النگو بدست ايشان كردند و تاج زيبا بر سرشان گذاردند. 43 با خود گفتم كه آيا ايشان رغبت می‌كنند با اين فاحشه‌های زشت و فرتوت زنا كنند؟ 44 با اين حال، ايشان با همان ميل و رغبت مردان شهوت‌رانی كه پيش فاحشه‌ها می‌روند، نزد سامره و اورشليم، اين روسپی‌های بی‌حيا رفتند! 45 بنابراين، اشخاص درستكار، آن دو را محكوم خواهند كرد، زيرا زناكارند و دستشان به خون آلوده است. 46 «از اينرو، من جماعت بزرگی را عليه ايشان خواهم فرستاد تا ايشان را پريشان ساخته، تاراج نمايند. 47 آن جماعت آنان را سنگسار كرده، با شمشير خواهند دريد؛ پسران و دختران ايشان را خواهند كشت و خانه‌هايشان را خواهند سوزاند. 48 آنگاه در اين سرزمين، به هرزگی و زناكاری پايان خواهم داد، تا اين درس عبرتی گردد برای آنانی كه بت‌پرستی را دوست می‌دارند. 49 آن دو خواهر به سزای تمام زناكاری‌ها و بت‌پرستی‌هايشان خواهند رسيد. آنگاه خواهند دانست كه من خداوند می‌باشم!»