Ecclesiastes 6
1 مصيبت ديگری در زير آسمان ديدم كه برای انسان طاقت فرساست.
2 خدا به بعضی اشخاص مال و ثروت و عزت بخشيده است بطوری كه هر چه دلشان بخواهد میتوانند به دست آورند، ولی به آنها توانايی استفاده از اموالشان را نداده است، پس اموالشان نصيب ديگران میشود. اين نيز بيهودگی و مصيبتی بزرگ است.
3 اگر كسی صد فرزند داشته باشد و سالهای سال زندگی كند، اما از زندگی لذت نبرد و بعد از مرگش جنازهاش را با احترام دفن نكنند، میگويم بچۀ سقط شده از او بهتر است.
4 هر چند بچۀ سقط شده، بيهوده به دنيا میآيد و به ظلمت فرو میرود و هيچ نام و نشانی از او باقی نمیماند،
5 آفتاب را نمیبيند و از وجود آن آگاه نمیشود، ولی با اين حال از آرامش بيشتری برخوردار است
6 تا كسی كه هزاران سال عمر كند اما روی خوشی را نبيند. از همۀ اينها گذشته، همگی به يک جا میروند.
7 تمامی زحمات انسان برای شكمش است، با اين وجود هرگز سير نمیشود.
8 پس يک شخص دانا و يک فقيری كه میداند چگونه زندگی كند، چه برتری بر يک آدم نادان دارد؟
9 اين نيز مانند دويدن بدنبال باد، بيهوده است. بهتر است انسان به آنچه كه دارد قانع باشد تا اينكه دايم در اشتياق كسب آنچه ندارد بسر ببرد.
10 هر چه اتفاق میافتد از پيش تعيين شده و انسان خاكی نمیتواند با خدای قادر مطلق مجادله كند.
11 هر چه بيشتر مجادله كند، بيهودگی سخنانش آشكارتر میشود و هيچ سودی عايدش نمیگردد.
12 كيست كه بداند در اين عمر كوتاه و بيهوده كه همچون سايه گذراست، چه چيز برای انسان خوب است؟ و كيست كه بداند در آينده در زير اين آسمان چه اتفاقی خواهد افتاد؟