Deuteronomy 23
1 مردی كه بيضه‌هايش له شده و يا آلت تناسلی‌اش بريده شده باشد، نبايد داخل جماعت خداوند شود.
2 شخص حرامزاده و فرزندان او تا ده نسل نبايد وارد جماعت خداوند شوند.
3 از قوم عمونی يا موآبی هيچكس وارد جماعت خداوند نشود حتی بعد از نسل دهم.
4 اين دستور بدان سبب است كه وقتی از مصر بيرون آمديد اين قومها با نان و آب از شما استقبال نكردند و حتی بلعام، پسر بعور، اهل فتور را از بين‌النهرين اجير كردند تا شما را لعنت كند.
5 ولی خداوند به بلعام گوش نكرد و در عوض چون شما را دوست داشت آن لعنت را به بركت تبديل نمود.
6 پس هرگز تا زمانی كه زنده هستيد نبايد با عمونی‌هاو موآبی‌ها صلح كنيد و با آنها رابطهٔ دوستی برقرار نماييد.
7 ولی ادومی‌ها را دشمن نشماريد، زيرا برادران شما هستند. مصريها را نيز دشمن نشماريد، زيرا زمانی در ميان ايشان زندگی می‌كرديد.
8 نسل سوم ادوميها و مصريها می‌توانند به جماعت خداوند داخل شوند.
9 در زمان جنگ، مردانی كه در اردوگاه هستند بايد از هر نوع ناپاكی دوری كنند. كسی كه بخاطر انزال شبانه، شرعاً نجس می‌شود بايد از اردوگاه خارج گردد
10
11 و تا غروب بيرون بماند. سپس خود را شسته، هنگام غروب بازگردد.
12 مستراحها بايد بيرون اردوگاه باشند.
13 هركس بايد در بين ابزار خود وسيله‌ای برای كندن زمين داشته باشد و بعد از هر بار قضای حاجت، با آن گودالی حفر كند و مدفوعش را بپوشاند.
14 اردوگاه بايد پاک باشد، چون خداوند در ميان شما قدم می‌زند تا شما را محافظت فرمايد و دشمنانتان را مغلوب شما سازد. اگر او چيز ناپسندی ببيند، ممكن است روی خود را از شما برگرداند.
15 اگر برده‌ای از نزد اربابش فرار كند نبايد او را مجبور كنيد كه برگردد.
16 بگذاريد در هر شهری كه مايل است در ميان شما زندگی كند و بر او ظلم نكنيد.
17 از دختران اسرائيلی كسی نبايد فاحشه شود و از پسران اسرائيلی كسی نبايد لواط شود.
18 هيچگونه هديه‌ای را كه از درآمد يک فاحشه يا يک لواط تهيه شده باشد به خانۀ خداوند نياوريد، چون هر دو در نظر خداوند نفرت‌انگيز هستند.
19 وقتی به برادر اسرائيلی خود پول، غذا يا هر چيز ديگری قرض می‌دهيد، ازاو بهره نگيريد.
20 از يک غريبه می‌توانيد بهره بگيريد، ولی نه از يک اسرائيلی. اگر اين قانون را رعايت كنيد خداوند، خدايتان زمانی كه وارد سرزمين موعود شويد به شما بركت خواهد داد.
21 هنگامی كه برای خداوند نذر می‌كنيد نبايد در وفای آن تأخير كنيد، چون خداوند می‌خواهد نذرهای خود را بموقع ادا كنيد. ادا نكردن نذر، گناه محسوب می‌شود.
22 (ولی اگر از نذر كردن خودداری كنيد، گناهی انجام نداده‌ايد.)
23 بعد از اينكه نذر كرديد بايد دقت كنيد هر چه را كه گفته‌ايد ادا كنيد، زيرا با ميل خود به خداوند، خدايتان نذر كرده‌ايد.
24 از انگورهای تاكستان ديگران، هر قدر كه بخواهيد می‌توانيد بخوريد، اما نبايد انگور در ظرف ريخته با خود ببريد.
25 همينطور وقتی داخل كشتزار همسايۀ خود می‌شويد، می‌توانيد با دست خود خوشه‌ها را بچينيد و بخوريد، ولی حق داس زدن نداريد.