Colossians 3
1 اكنون كه همراه مسيح از نو زنده شده‌ايد، به بركات و شاديهای آسمان چشم بدوزيد، جايی كه مسيح در كنار خدا، بر تخت عزت و قدرت نشسته است.
2 همواره به آنچه در آسمان است بينديشيد، و برای امور اين دنيای زودگذر غصه نخوريد.
3 به اين دنيای فانی همانقدر دل ببنديد كه يک شخص مرده دل می‌بندد! زيرا زندگی واقعی شما در آسمان است، همراه مسيح در حضور خدا!
4 وقتی مسيح كه زندگی واقعی ماست بازگردد، شما نيز با او خواهيد درخشيد و در جلال و شكوه او شريک خواهيد شد.
5 پس به گناهان اين دنيا نزديک نشويد؛ هوسهای ناپاک را كه در وجودتان كمين می‌كنند، نابود سازيد؛ هرگز خود را با گناهانی چون بی‌عفتی، ناپاكی، شهوت‌رانی و هوسهای ننگين ديگر آلوده نكنيد. به چيزهای خوش‌ظاهر اين دنيا نيز طمع نورزيد، چون طمع نوعی بت‌پرستی است.
6 آنانی كه مرتكب چنين اعمالی می‌شوند، يقيناً گرفتار خشم و غضب خدا خواهند شد.
7 شما نيز زمانی كه هنوز به اين دنيای گناه‌آلود تعلق داشتيد، اسير همين عادتهای شرم‌آور بوديد.
8 اما اكنون وقت آن است كه خشم و كينه و فحش و سخنان زشت را همچون جامه‌ای پوسيده از تن خود درآوريد و دور بيندازيد.
9 به يكديگر دروغ نگوييد، زيرا آن طبيعت كهنه و فاسد شما كه دروغ می‌گفت، ديگر مرده و از بين رفته است؛
10 و اكنون زندگی كاملاً تازه‌ای را در پيش گرفته‌ايد، كه طی آن در شناخت راستی ترقی می‌كنيد و می‌كوشيد هر روز بيشتر شبيه مسيح، خالق اين زندگی تازه شويد.
11 در اين زندگی تازه، مليت شخص، نژاد، سواد و مقام اجتماعی او اهميت و ارزشی ندارد، چون همۀ مردم می‌توانند به يک اندازه به حضور مسيح بيايند. آنچه واقعاً اهميت و ارزش دارد، حضور مسيح در زندگی شخص است.
12 حال كه خدا شما را برای اين زندگی تازه برگزيده و اينچنين شما را محبت كرده است، شما نيز بايد نسبت به ديگران دلسوز، مهربان، فروتن، ملايم و بردبار باشيد؛
13 و رفتار ديگران را تحمل كنيد و آماده باشيد تا ايشان را ببخشيد. هرگز از يكديگر كينه به دل نگيريد. از ياد نبريد كه مسيح شما را بخشيده است؛ پس شما نيز بايد ديگران را ببخشيد.
14 مهم‌تر از همه، بگذاريد محبت هادی زندگی شما باشد، زيرا محبت عامل همبستگی كامل مسيحيان است.
15 بگذاريد آرامشی كه مسيح عطا می‌كند، همواره بر دلهای شما مسلط باشد، چون همۀ ما بايد مانند اعضای يک بدن، در هماهنگی و صفا زندگی كنيم. در ضمن، هميشه شكرگزار باشيد.
16 كلام و تعاليم مسيح را به ياد آوريد و بگذاريد سخنان او زندگی‌تان را بارور سازد و شما را حكمت آموزد. كلام او را به يكديگر تعليم دهيد. مزامير و سرودهای روحانی بسراييد و با قلبی مملو از شكرگزاری آنها را برای خداوند بخوانيد.
17 گفتار و كردار شما، شايستۀ نام عيسای خداوند باشد؛ و توسط او به حضور خدای پدر بياييد تا تشكرات خود را به او تقديم كنيد.
18 ای زنان، از شوهران خود اطاعت كنيد، زيرا اين خواست خداوند است.
19 ای شوهران، همسران خود را محبت نماييد و با ايشان تندی و تلخی نكنيد.
20 ای فرزندان، مطيع پدر و مادر خود باشيد، زيرا اين خداوند را خشنود می‌سازد.
21 و شما پدران، فرزندانتان را آنقدر سرزنش نكنيد كه دلسرد و دلشكسته شوند.
22 ای غلامان، در هر امری مطيع اربابان خود در اين دنيا باشيد. نه تنها در حضور ايشان به وظايف خود خوب عمل كنيد، بلكه بسبب محبت و احترامتان به مسيح، هميشه از صميم قلب خدمت نماييد.
23 هر كاری را از جان و دل انجام دهيد، درست مانند اينكه برای مسيح كار می‌كنيد، نه برای اربابتان.
24 فراموش نكنيد كه شما پاداشتان را از مسيح خداوند دريافت خواهيد كرد، يعنی همان ميراثی را كه برای شما نگاه داشته است، زيرا شما در واقع غلام مسيح هستيد.
25 پس اگر مسيح را خوب خدمت نكنيد، خدا نيز پاداش خوبی به شما نخواهد داد، چون كسی كه در انجام وظيفه‌اش كوتاهی كند، خدا به او رحم نخواهد نمود.