Bible

1 وقتی داود پير و سالخورده شد پسرش سليمان را بر تخت سلطنت اسرائيل نشاند. 2 داود تمام رهبران اسرائيل و كاهنان و لاويان را جمع كرد. 3 سپس دستور داد كه از لاويان سرشماری بعمل آيد. تعداد كل مردان لاوی سی ساله و بالاتر، سی و هشت هزار نفر بود. 4 داود فرمان داد كه بيست و چهار هزار نفر از آنها بركار ساختمان خانۀ خداوند نظارت كنند، شش هزار نفر قاضی و مأمور اجرا باشند، 5 چهار هزار نفر نگهبان خانهٔ خدا و چهار هزار نفر ديگر با آلات موسيقی كه او تهيه كرده بود خداوند را ستايش كنند. 6 سپس داود آنها را برحسب طايفه‌های لاوی، به سه دسته تقسيم كرد: جرشون، قهات و مراری. 7 دستۀ جرشون از دو گروه به نامهای پسرانش لعدان و شمعی تشكيل شده بود. 8 اين دو گروه نيز از شش گروه ديگر تشكيل شده بودند كه به نام پسران لعدان و شمعی خوانده می‌شدند. اسامی پسران لعدان يحی‌ئيل، زيتام و يوئيل بود. ايشان رهبران خاندان لعدان بودند. اسامی پسران شمعی شلوميت، حزی‌ئيل و هاران بود. 9 10 خاندان‌های شمعی به اسم يحت، زينا، يعوش و بريعه (چهار پسر شمعی) ناميده می‌شدند. 11 يحت بزرگتر از همه بود و بعد زينا. اما يعوش و بريعه با هم يک خاندان را تشكيل می‌دادند، چون هيچكدام پسران زيادی نداشتند. 12 دستۀ قهات از چهار گروه به نامهای پسرانش عمرام، يصهار، حبرون و عزی‌ئيل تشكيل شده بود. 13 عمرام پدر موسی و هارون بود. هارون و نسل او برای خدمت مقدس تقديم قربانی و هدايای بنی‌اسرائيل به حضور خداوند انتخاب شدند تا پيوسته خداوند را خدمت كنند و بنی‌اسرائيل را به نام خداوند بركت دهند. 14 جرشوم و العازار پسران موسی، مرد خدا نيز جزو قبيلۀ لاوی بودند. 15 16 بين پسران جرشوم، شبوئيل رهبر بود. 17 العازار فقط يک پسر داشت به نام رحبيا. رحبيا رهبر خاندان خود بود و فرزندان بسيار داشت. 18 از پسران يصهار، شلوميت رهبر خاندان بود. 19 پسران حبرون عبارت بودند از: يريا، امريا، يحزی‌ئيل و يقمعام. 20 پسران عزی‌ئيل، ميكا و يشيا بودند. 21 مراری دو پسر داشت به نامهای محلی و موشی. العازار و قيس پسران محلی بودند. 22 وقتی العازار مرد پسری نداشت. دخترانش با پسر عموهای خود، يعنی پسران قيس ازدواج كردند. 23 موشی هم سه پسر داشت: محلی، عادر و يريموت. 24 هنگام سرشماری، تمام مردان لاوی كه بيست ساله يا بالاتر بودند، جزو اين طوايف و خاندانها اسم‌نويسی شدند وهمه برای خدمت در خانۀ خداوند تعيين گرديدند. 25 داود گفت: «خداوند، خدای اسرائيل به ما صلح و آرامش بخشيده و برای هميشه در اورشليم ساكن شده است. 26 پس ديگر لزومی ندارد لاويان خيمۀ عبادت و لوازم آن را از مكانی به مكان ديگر حمل كنند.» 27 به اين ترتيب طبق آخرين دستور داود تمام مردان قبيلۀ لاوی بيست ساله و بالاتر، سرشماری شدند. 28 وظيفۀ لاويان اين بود كه در خدمت خانۀ خداوند كاهنان را كه از نسل هارون بودند، كمک كنند. نگهداری حياط و اتاقهای خانۀ خدا و نيز طهارت اشياء مقدس نيز بعهدۀ ايشان بود. 29 تهيۀ نان مقدس، آرد برای هديۀ آردی، نانهای فطير، پختن و آغشته كردن هدايا به روغن زيتون و وزن كردن هدايا نيز جزو وظايف لاويان بود. 30 ايشان هر روز صبح و عصر در حضور خداوند می‌ايستادند و با سرود او را ستايش می‌كردند. 31 همين كار را هنگام تقديم قربانی‌های سوختنی در روز سبت و ماه نو و جشن‌های ساليانه انجام می‌دادند. لاويان مؤظف بودند به تعداد مناسب و به طريق تعيين شده بطور مرتب خدمت كنند. 32 ايشان از خيمۀ عبادت و خانۀ خداوند مواظبت می‌نمودند و كاهنان را كه از نسل هارون بودند، كمک می‌كردند.