1 Chronicles 12
1 وقتی داود از دست شائول پادشاه خود را پنهان كرده بود، عده‌ای از سربازان شجاع اسرائيلی در صقلغ به او ملحق شدند.
2 همهٔ اينها در تيراندازی و پرتاب سنگ با فلاخن بسيار مهارت داشتند و می‌توانستند دست چپ خود را مثل دست راستشان بكار ببرند. آنها مانند شائول از قبيلۀ بنيامين بودند.
3 رئيس آنان اخيعزر پسر شماعه اهل جبعات بود. بقيۀ افراد عبارت بودند از: يوآش (برادر اخيعزر)؛ يزی‌ئيل و فالط (پسران عزموت)؛ براكه و ييهو اهل عناتوت؛ يشمعيا اهل جبعون (جنگجوی شجاعی كه در رديف يا برتر از آن سی سردار بود)؛ ارميا، يحزی‌ئيل، يوحانان و يوزاباد اهل جديرات؛ العوزای، يريموت، بعليا، شمريا و شفطيا اهل حروف؛ القانه، يشيا، عزرئيل، يوعزر و يشبعام از طايفه قورح؛ يوعيله و زبديا (پسران يروحام) اهل جدور.
4
5
6
7
8 سربازان شجاع قبيلۀ جاد نيز نزد داود به پناهگاه او در بيابان رفتند. ايشان در جنگيدن با نيزه و سپر بسيار ماهر بودند، دل شير داشتند و مثل غزال كوهی چابک و تيزرو بودند. اين است اسامی ايشان به ترتيب رتبه: عازر، عوبديا، الی‌آب، مشمنه، ارميا، عتای، الی‌ئيل، يوحانان، الزاباد، ارميا و مكبنای.
9
10
11
12
13
14 اين افراد همه سردار بودند. كم توانترين آنها ارزش صد سرباز معمولی را داشت و پرتوانترين ايشان با هزار سرباز حريف بود!
15 آنها در ماه اول سال، هنگاميكه رود اردن طغيان می‌كند، از رود گذشتند و ساكنان كناره‌های شرقی و غربی رود را پراكنده ساختند.
16 افراد ديگری نيز از قبيله‌های بنيامين و يهودا نزد داود آمدند.
17 داود به استقبال ايشان رفت و گفت: «اگر به‌كمک من آمده‌ايد، دست دوستی بهم می‌دهيم ولی اگر آمده‌ايد مرا كه هيچ ظلمی نكرده‌ام به دشمنانم تسليم كنيد، خدای اجدادمان ببيند و حكم كند.»
18 سپس روح خدا بر عماسای (كه بعد رهبر آن سی نفر شد) آمد و او جواب داد: «ای داود، ما در اختيار تو هستيم. ای پسر يسی، ما طرفدار تو می‌باشيم. بركت بر تو و بر تمام يارانت باد، زيرا خدايت با توست.» پس داود آنها را پذيرفت وايشان را فرماندهان سپاه خود كرد.
19 بعضی از سربازان قبيلۀ منسی به داود كه همراه فلسطينی‌ها به جنگ شائول می‌رفت، ملحق شدند. (اما سرداران فلسطينی به داود و افرادش اجازه ندادند كه همراه آنها بروند. آنها پس از مشورت با يكديگر داود و افرادش را پس فرستادند، چون می‌ترسيدند ايشان به شائول بپيوندند)
20 وقتی داود به صقلغ می‌رفت، اين افراد از قبيلهٔ منسی به او پيوستند: عدناح، يوزاباد، يديعی‌ئيل، ميكائيل، يوزاباد، اليهو و صلتای. اين افراد سرداران سپاه منسی بودند.
21 ايشان جنگاورانی قوی و بی‌باک بودند و داود را در جنگ با عماليقی‌های مهاجم كمک كردند.
22 هر روز عده‌ای به داود می‌پيوستند تا اينكه سرانجام سپاه بزرگ و نيرومندی تشكيل شد.
23 اين است تعداد افراد مسلحی كه در حبرون به داود ملحق شدند تا سلطنت شائول را به داود واگذار كنند، درست همانطور كه خداوند فرموده بود:
24 از قبيلۀ يهودا 6٬800 نفر مجهز به نيزه و سپر؛ از قبيلهٔ شمعون 7٬100 مرد زبدۀ جنگی؛ از قبيلۀ لاوی 4٬600 نفر، شامل يهوياداع، سرپرست خاندان هارون با 3٬700 نفر و صادوق كه جنگاوری جوان و بسيار شجاع بود با 22 سردار؛ از قبيلۀ بنيامين، همان قبيله‌ای كه شائول به آن تعلق داشت، 3٬000 مرد كه اكثر آنها تا آن موقع نسبت به شائول وفادار مانده بودند؛ از قبيلۀ افرايم 20٬800 مرد جنگی و نيرومند كه همه در طايفۀ خود معروف بودند؛ از نصف قبيلۀ منسی 18٬000 نفر كه انتخاب شده بودند تا بيايند و داود را برای پادشاه شدن كمک كنند؛ از قبيلۀ يساكار 200 سردار، با افراد زير دست خود (اين سرداران موقعيت جنگی را خوب تشخيص می‌دادند و می‌دانستند چگونه اسرائيلی‌ها را برای جنگ بسيج كنند)؛ از قبيلۀ زبولون 50٬000 مرد جنگی كارآزموده و مسلح كه نسبت به داود وفادار بودند؛ از قبيلۀ نفتالی 1٬000 سردار و 37٬000 سرباز مجهز به نيزه و سپر؛ از قبيلهٔ دان 28٬600 سرباز آمادۀ جنگ؛ از قبيلۀ اشير 40٬000 سرباز تعليم ديده و آمادۀ جنگ؛ از آنسوی رود اردن (محل سكونت قبايل رئوبين و جاد و نصف قبيلۀ منسی) 120٬000 سرباز مجهز به انواع اسلحه؛
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38 تمام اين جنگجويان برای يک هدف به حبرون آمدند و آن اينكه داود را بر تمام اسرائيل پادشاه سازند. در حقيقت، تمام قوم اسرائيل با پادشاه شدن داود موافق بودند.
39 اين افراد جشن گرفتند و سه روز با داود خوردند و نوشيدند. چون قبلاً خانواده‌هايشان برای ايشان تدارک ديده بودند.
40 همچنين مردم اطراف از سرزمين يساكار، زبولون و نفتالی خوراک بر پشت الاغ و شتر و قاطر و گاو گذاشته، آورده بودند. مقدار خيلی زيادی آرد، نان شيرينی، كشمش، شراب، روغن و تعداد بی‌شماری گاو و گوسفند برای اين جشن آورده شد، زيرا در سراسر كشور شادی و سرور بود.