Bible

1 برای سالار سرایندگان: در مایۀ ’نابود مکن‘. مزمور آساف. سرود. خدایا، تو را سپاس می‌گوییم؛ تو را سپاس می‌گوییم زیرا نام تو نزدیک است، و مردم از کارهای شگفت تو خبر می‌د‌هند! 2 می‌گویی: «در وقتی که من برمی‌گزینم، به انصاف داوری خواهم کرد. 3 آنگاه که زمین و همۀ ساکنان آن به لرزه درآیند، مَنَم که پایه‌های آن را مستحکم نگاه می‌دارم. سِلاه 4 فخرفروشان را می‌گویم: ”دیگر فخر مفروشید!“، و شریران را می‌گویم: ”شاخ خود را برمیفرازید! 5 شاخهایتان را به بلندی برمیفرازید، و با گردنِ افراشته سخن مگویید!“» 6 زیرا نه از شرق سرافرازی می‌آید، نه از غرب، و نه از میان بیابان! 7 بلکه خداست که داوری می‌کند؛ یکی را به زیر می‌کشد و دیگری را برمی‌افرازد. 8 زیرا در دست خداوند پیاله‌ای است با شرابی پرجوش و آمیخته به چاشنیها! آن را فرو می‌ریزد، و شریران زمین جملگی آن را تا آخرین قطره سرمی‌کشند. 9 و اما من، تا به ابد این را اعلام خواهم کرد و در ستایش خدای یعقوب خواهم سرایید! 10 همۀ شاخهای شریران را قطع خواهم کرد، اما شاخهای پارسایان برافراشته خواهد شد!