Obadiah 1
1 رؤیای عوبَدیا. پیامی از خداوند شنیدهایم؛ پیکی نزد قومها فرستاده شده که میگوید: «برخیزید تا با او به نبرد برآییم!» خداوندگارْ یهوه دربارۀ اَدوم چنین میفرماید:
2 هان من تو را در میان قومها کوچک خواهم ساخت، و تو بسیار پست خواهی شد.
3 ای که در شکافهای صخره ساکنی و مسکنت بر بلندیهاست، ای که با خود میگویی: «کیست که مرا به زمین فرود آوَرَد؟» بدان که تکبر دلت تو را فریفته است.
4 خداوند میفرماید: اگرچه همچون عقاب اوج گیری و در میان ستارگان آشیان گزینی، از آنجا تو را فرود خواهم آورد.
5 اگر دزدان بر تو آیند و غارتگران بر تو شبیخون زنند - چه مصیبتی در انتظارت خواهد بود! - آیا تنها به قدرِ کفایت دزدی نخواهند کرد؟ اگر انگورچینان بر تو آیند، آیا خوشههایی باقی نخواهند گذاشت؟
6 اما عیسو چگونه غارت شده، و گنجهای نهانش چهسان به تاراج رفته است!
7 همپیمانانت جملگی تو را به سرحدّاتت راندهاند؛ آنان که با تو در صلحند، تو را فریفته و بر تو چیره گشتهاند؛ آنان که نان تو را خوردهاند پیش رویت دام نهادهاند، و تو از آن آگاه نیستی.
8 خداوند میفرماید: آیا در آن روز حکیمان را از اَدوم و خردمندان را از کوه عیسو نابود نخواهم کرد؟
9 ای تیمان، جنگاورانت هراسان خواهند شد، تا همگی کشته شده، از کوه عیسو منقطع گردند.
10 به سبب خشونتی که بر برادرت یعقوب روا داشتی، شرمساریْ تو را در بر خواهد گرفت و تا به ابد نابود خواهی شد.
11 آن روز که در کناری ایستادی، روزی که اجنبیان ثروت او را به یغما بردند و بیگانگان به دروازههایش درآمده، بر اورشلیم قرعه افکندند، تو نیز همچون یکی از آنان بودی.
12 به روزِ نگونبختیِ برادرت بر وی شادمانه منگر، به روز هلاکت مردم یهودا بر آنان شادی مکن، و به روز مصیبت ایشان بر آنان فخر مفروش.
13 به روز بلای قوم من به دروازههایشان داخل مشو، به روز مصیبت ایشان بر آنان شادمانه منگر، و به روز تنگیِ ایشان دست تطاول بر اموالشان دراز مکن.
14 بر سر چهارراه مَایست تا پناهجویانشان را قتلعام کنی؛ و بازماندگانشان را در روز بلا تسلیم منما.
15 زیرا روز خداوند، برای تمامی قومها نزدیک است! به همانگونه که تو عمل کردی، با تو عمل خواهند کرد؛ اعمال تو بر سر خودت خواهد آمد.
16 زیرا همانگونه که شما بر کوه مقدسِ من نوشیدید، به همانگونه همۀ قومها پیوسته خواهند نوشید؛ آری، آنان خواهند نوشید و خواهند بلعید، و چنان خواهند شد که گویی هرگز نبودهاند.
17 اما بر کوه صَهیون رستگاری خواهد بود، و آن مکانْ مقدس خواهد بود، و خاندان یعقوب میراث خود را تصاحب خواهند کرد.
18 خاندان یعقوب آتشی خواهد بود، خاندان یوسف شعلهای، و خاندان عیسو کاه؛ ایشان آنها را به آتش کشیده، خواهند سوزانید، و از خاندان عیسو کسی زنده نخواهد ماند، زیرا خداوند سخن گفته است.
19 مردمان نِگِب کوه عیسو را متصرف خواهند شد، و اهالیِ کوهپایه، سرزمین فلسطینیان را تسخیر خواهند کرد؛ ایشان سرزمین اِفرایِم و سرزمین سامِرِه را به تصرف در خواهند آورد، و بِنیامین، جِلعاد را.
20 تبعیدشدگانِ این لشکرِ بنیاسرائیل، سرزمین کنعانیان را تا صَرِفَه تسخیر خواهند کرد؛ و تبعیدشدگانِ اورشلیم که در سِفارَد هستند، شهرهای نِگِب را تصرف خواهند نمود.
21 نجاتدهندگان به کوه صَهیون بر خواهند آمد تا بر کوه عیسو فرمان برانند؛ و سلطنت از آنِ خداوند خواهد بود!