Leviticus 23
1 خداوند به موسی گفت:
2 «بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بدیشان بگو: اینهاست اعیاد خداوند که باید آنها را به عنوان محفل مقدّس اعلام کنید؛ اینهاست اعیادِ من:
3 «شش روز باید کار کرد، اما روز هفتم شَبّاتِ آسایش، یعنی محفل مقدّس است؛ هیچ کار مکنید. این در هر کجا که ساکن باشید، شَبّات برای خداوند است.
4 «اینهاست اعیاد خداوند، یعنی محفلهای مقدّسی که باید آنها را در موعدشان اعلام کنید:
5 در ماه اوّل، روز چهاردهمِ ماه، هنگام عصر، پِسَخ برای خداوند است.
6 «روزِ پانزدهم همان ماه، عید فطیر برای خداوند است؛ هفت روز نانِ بی‌خمیرمایه بخورید.
7 روز اوّل، محفل مقدّس داشته باشید، و هیچ کار مکنید.
8 هفت روز، هدایای اختصاصی به خداوند تقدیم کنید. روز هفتم، محفل مقدّس است؛ هیچ کار مکنید.»
9 خداوند به موسی گفت:
10 «بنی‌اسرائیل را خطاب کرده، بدیشان بگو: چون به زمینی که من آن را به شما می‌دهم داخل شدید و محصول آن را درو کردید، بافه‌ای از نوبر محصول خود نزد کاهن بیاورید.
11 کاهن بافه را به جهت پذیرفته شدن شما، در حضور خداوند تکان دهد؛ آن را فردای شَبّات تکان دهد.
12 روزی که بافه را تکان می‌دهید، برۀ نرینۀ یک ساله و بی‌عیبی به عنوان قربانی تمام‌سوز به خداوند تقدیم کنید.
13 هدیۀ آردیِ آن دو دهم ایفَه آرد مرغوب آمیخته به روغن باشد، هدیه‌ای اختصاصی برای خداوند به عنوان رایحۀ خوشایند، و هدیۀ ریختنی آن، یک چهارم هین شراب.
14 تا این روز نباید نان یا غلۀ برشته یا تازه بخورید، تا اینکه هدیۀ خدایتان را تقدیم کنید: این است فریضۀ ابدی در همۀ نسلهایتان، هر جا که ساکن باشید.
15 «از فردای آن شَبّات، یعنی از آن روز که بافۀ تکان‌دادنی را آوردید، هفت هفتۀ کامل برای خود بشمارید.
16 پنجاه روز تا فردای هفتمین شَبّات بشمارید؛ آنگاه هدیه‌ای از غلۀ تازه به خداوند تقدیم کنید.
17 از مکانهای سکونت خود دو قرص نانِ تکان‌دادنی به عنوان نوبر برای خداوند بیاورید که از دو دهم ایفَه آرد مرغوب تهیه شده و با خمیرمایه پخته شده باشند.
18 همراهِ نان، هفت برۀ نرینۀ یک ساله و بی‌عیب، یک گوسالۀ نر و دو قوچ تقدیم کنید؛ آنها را با هدایای آردی و ریختنی‌شان، به عنوان قربانی تمام‌سوز به خداوند تقدیم نمایید. این است هدیه‌ای اختصاصی و رایحۀ خوشایند برای خداوند.
19 نیز یک بز نر به عنوان قربانی گناه و دو برۀ نرینۀ یک ساله به عنوان قربانی رفاقت تقدیم کنید.
20 کاهن، اینها یعنی آن دو بره را به همراه نان نوبر به عنوان هدیۀ تکان‌دادنی به حضور خداوند تکان دهد. آنها به جهت کاهن برای خداوند مقدسند.
21 در همان روز، ندا در دهید و برای شما محفل مقدّس باشد؛ هیچ کار مکنید. این است فریضۀ ابدی در همۀ نسلهایتان، هر جا که ساکن باشید.
22 «چون محصول زمین خود را درو می‌کنید، تا به گوشه‌های مزرعه را به تمامی درو مکنید و خوشه‌های بر جا ماندۀ محصول خود را برمچینید. آنها را برای فقیران و غریبان واگذارید: من یهوه خدای شما هستم.»
23 خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
24 «بنی‌اسرائیل را بگو: اوّلین روز از ماه هفتم، روز فراغت برای شما خواهد بود، محفلی مقدّس که با نواختن شیپور گرامی داشته خواهد شد.
25 هیچ کار مکنید و هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم نمایید.»
26 خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
27 «دهمین روز از این ماه هفتم، روز کفّاره است. این برای شما محفل مقدّس باشد. جانهای خود را رنجور سازید، و هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم کنید.
28 در این روز هیچ کار مکنید، زیرا روز کفّاره است، تا در حضور یهوه خدایتان برای شما کفّاره به جا آورده شود.
29 زیرا هر که در این روز جانِ خویش را رنجور نسازد، از میان قوم خود منقطع خواهد شد.
30 و هر که در این روز کار کند، من آن شخص را از میان قومش هلاک خواهم ساخت.
31 هیچ کار مکنید؛ این است فریضۀ ابدی در همۀ نسلهایتان، هر جا که ساکن باشید.
32 این برای شما شَبّاتِ فراغت خواهد بود، پس جانهای خود را رنجور سازید. در شامگاهِ روز نهم ماه، از شامگاه تا شامگاه، شَبّاتِ خود را نگاه دارید.»
33 خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
34 «بنی‌اسرائیل را بگو: از پانزدهمین روز این ماه هفتم، به مدت هفت روز عید آلاچیقها برای خداوند برگزار خواهد شد.
35 روز اوّل، محفل مقدّس داشته باشید؛ هیچ کار مکنید.
36 هفت روز، هدایای اختصاصی به خداوند تقدیم کنید. روز هشتم، محفل مقدّس برای شما باشد و هدیۀ اختصاصی به خداوند تقدیم کنید. این گردهم‌آییِ مخصوص است؛ هیچ کار مکنید.
37 «اینهاست اعیاد خداوند که باید آنها را به عنوان محفل مقدّس اعلام کنید، و در آنها هدایای اختصاصی به خداوند تقدیم کنید، یعنی قربانیهای تمام‌سوز، هدایای آردی، دیگر قربانیها، و هدایای ریختنی را، هر کدام در روزش.
38 اینها سوای شَبّاتهای خداوند، سوای هدایای شما، و سوای همۀ قربانیهای نذری و اختیاری شماست که به خداوند تقدیم می‌کنید.
39 «در پانزدهمین روز از ماه هفتم، چون محصول زمین را جمع کردید، عید خداوند را به مدت هفت روز جشن بگیرید؛ روز اوّل، روز فراغت خواهد بود، و نیز روز هشتم.
40 روز اوّل، از میوۀ درختان مرغوب برای خود بگیرید، و نیز شاخه‌های نخل و شاخه‌های درختان پربرگ و بیدهای کنار نهر، و هفت روز در حضور یهوه خدایتان شادی کنید.
41 سالی هفت روز، آن را به عنوان عید برای خداوند جشن بگیرید؛ این است فریضۀ ابدی در همۀ نسلهایتان: آن را در ماه هفتم نگاه دارید.
42 هفت روز در آلاچیقها زندگی کنید؛ همۀ بومیان اسرائیل باید در آلاچیقها زندگی کنند،
43 تا نسلهای شما بدانند که چون بنی‌اسرائیل را از سرزمین مصر بیرون آوردم، آنان را در آلاچیقها ساکن گردانیدم: من یهوه خدای شما هستم.»
44 پس موسی اعیاد خداوند را به بنی‌اسرائیل اعلام داشت.