Bible
Designed
For Churches, Made for Worship
Try RisenMedia.io Today!
Click Here
Afrikaans
Albanian
Armenian
Belarusian
Bulgarian
Chinese (S)
Chinese (T)
Croatian
Czech
Danish
Dutch
English
Esperanto
Estonian
Farsi
Finnish
French
German
Greek
Hebrew
Hindi
Hungarian
Italian
Japanese
Korean
Latin
Latvian
Lithuanian
Macedonian
Nigerian
Norwegian
Polish
Portuguese
Romanian
Russian
Serbian
Spanish
Swedish
Tagalog
Ukrainian
Vietnamese
Zulu
GNN
NMV
NMV
PCB
POV
Job 26
Genesis
Exodus
Leviticus
Numbers
Deuteronomy
Joshua
Judges
Ruth
1 Samuel
2 Samuel
1 Kings
2 Kings
1 Chronicles
2 Chronicles
Ezra
Nehemiah
Esther
Job
Psalms
Proverbs
Ecclesiastes
Song of Solomon
Isaiah
Jeremiah
Lamentations
Ezekiel
Daniel
Hosea
Joel
Amos
Obadiah
Jonah
Micah
Nahum
Habakkuk
Zephaniah
Haggai
Zechariah
Malachi
Matthew
Mark
Luke
John
Acts
Romans
1 Corinthians
2 Corinthians
Galatians
Ephesians
Philippians
Colossians
1 Thessalonians
2 Thessalonians
1 Timothy
2 Timothy
Titus
Philemon
Hebrews
James
1 Peter
2 Peter
1 John
2 John
3 John
Jude
Revelation
:
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
Farsi - NMV
1
ایوب
در
پاسخ
گفت:
2
«شخص
بیقوّت
را
عجب
یاری
رساندهای!
بازوی
ناتوان
را
عجب
نجات
دادهای!
3
شخص
بیحکمت
را
عجب
مشورت
دادهای!
خردمندی
را
عجب
به
نمایش
گذاشتهای!
4
به
یاریِ
چه
کسی
چنین
سخنان
بر
زبان
راندهای،
و
روحِ
کیست
که
از
طریق
تو
سخن
گفته
است؟
5
«ارواح
مردگان
میلرزند،
آنان
که
زیر
آبهایند
و
همۀ
ساکنانش.
6
هاویه
به
حضور
وی
عریان
است،
و
اَبَدون
را
پوششی
نیست.
7
شمال
را
بر
خلاء
میگسترانَد،
و
زمین
را
بر
نیستی
میآویزد.
8
آبها
را
در
ابرهای
خود
میپیچد،
اما
ابرها
زیر
بار
آنها
شکافته
نمیشود.
9
روی
ماهِ
تمام
را
میپوشانَد،
و
ابرهای
خویش
را
بر
آن
میگسترانَد.
10
دایرهای
بر
سطح
آبها
کشیده
است،
و
آن
را
حدِ
بین
روشنایی
و
تاریکی
قرار
داده
است.
11
ستونهای
آسمان
میلرزد
و
از
عتاب
او
حیران
میماند.
12
به
نیروی
خویش
دریا
را
آرام
میسازد،
و
به
حکمتِ
خویش
رَهَب
را
خُرد
میکند.
13
به
روح
او
آسمانها
زینت
داده
شدهاند،
و
دست
او
مارِ
تیزرو
را
سُفته
است.
14
براستی
که
اینها
تنها
حواشی
طریقهای
اوست،
و
چه
نجوای
آرامی
از
او
میشنویم!
اما
رعدِ
جَبَروتِ
او
را
کیست
که
درک
توانَد
کرد؟»