Bible

1 خداوند چنین می‌فرماید: «انصاف را نگاه داشته، عدالت را به عمل آورید، زیرا نجات من نزدیک شده، و عدالت من به‌زودی منکشف خواهد شد. 2 خوشا به حال آن که چنین کند، و کسی که بدین متمسک گردد؛ که شَبّات را نگاه داشته، آن را بی‌حرمت نسازد، و دست خویش از هر عمل بد باز دارد.» 3 پس غریبی که به خداوند پیوسته باشد، نگوید: «خداوند مرا از قوم خویش جدا خواهد کرد»، و خَصی نگوید: «درختی خشک بیش نیستم.» 4 زیرا خداوند چنین می‌فرماید: «خصی‌هایی که شَبّات مرا نگاه دارند، و آنچه مرا خشنود می‌سازد برگزینند و به عهد من تمسک جویند، 5 بدیشان در خانۀ خویش و در اندرون دیوارهایش نام و یادی بهتر از پسران و دختران خواهم بخشید؛ آری، بدیشان نامی جاودانی خواهم بخشید که هرگز از میان نخواهد رفت. 6 و نیز غریبانی که به خداوند تمسک جسته‌اند تا او را خدمت کنند، و نام او را عزیز دارند و خادمان او شوند، یعنی همۀ کسانی که شَبّات را نگاه داشته، آن را بی‌حرمت نسازند و به عهد من متمسک باشند، 7 آنان را به کوه مقدس خویش خواهم آورد و در خانۀ عبادت خویش، ایشان را شادمان خواهم ساخت. قربانیهای تمام‌سوز و دیگر قربانیهای ایشان بر مذبح من پذیرفته خواهد شد، زیرا که خانۀ من، خانۀ دعا برای همۀ قومها خوانده خواهد شد.» 8 و خداوندگارْ یهوه، که رانده‌شدگان اسرائیل را گرد می‌آورد، چنین می‌فرماید: «من کسان دیگر را نیز علاوه بر آنان که هم‌اکنون گرد آمده‌اند، با ایشان جمع خواهم کرد.» 9 ای تمامی وحوش صحرا، و ای همۀ حیوانات جنگل، بیایید و بخورید! 10 دید‌بانان اسرائیل کورند؛ آنان جملگی عاری از معرفتند! جملگی سگانی گنگ را مانند که پارس کردن نتوانند! دراز می‌کشند و رؤیاها می‌بینند، و چُرت زدن را دوست می‌دارند. 11 آنان سگانی حریصند، که سیری نمی‌شناسند؛ شبانانی بی‌فهمند، که جملگی به راه خود برگشته‌اند و هر یک در پی نفع خویشند. 12 فریاد برمی‌آورند: ”بیایید تا رفته شراب بیاوریم، بیایید تا از مُسکِرات مست شویم! فردا نیز مانند امروز خواهد بود، و حتی بسی بهتر از آن!»