Hosea 9
1 ای اسرائیل، شادی مکن، و همچون قومهای دیگر وجد منما! زیرا تو به خدای خویش خیانت ورزیده‌ای؛ تو در همۀ خرمنگاهها اجرت فاحشگی را دوست داشته‌ای.
2 خرمنگاهها و چَرخُشتها ایشان را سیر نخواهد کرد، و شراب تازه مأیوس‌شان خواهد نمود.
3 در زمین خداوند باقی نخواهند ماند، بلکه اِفرایِم به مصر باز خواهد گشت، و در آشور طعام نجس خواهند خورد.
4 هدایای ریختنیِ شرابْ تقدیم خداوند نخواهند کرد، و قربانیهایشان او را خشنود نخواهد ساخت. همچون خوراکِ عزا برای ایشان خواهد بود، و هر که از آن بخورد نجس خواهد شد. زیرا خوراک ایشان تنها برای اشتهای خودشان خواهد بود، و به خانۀ خداوند در نخواهد آمد.
5 پس در روزهای عید چه خواهید کرد، در ایام جشنهای خداوند؟
6 زیرا اینک هرچند از نابودی جان به در برند، مصر ایشان را گرد خواهد آورد و مِمفیس دفنشان خواهد کرد. خزائن نقرۀ ایشان را خارها به تصرف در خواهند آورد، و خاربوته‌ها در خیمه‌هایشان خواهد رویید.
7 ایام مجازات آمده، و روزهای مکافات فرا رسیده است؛ اسرائیل این را خواهد دانست. نبیْ احمق شده است، و صاحبِ روح، دیوانه، به سبب شرارت بزرگ و نفرت بسیار تو.
8 نبی از جانب خدای من بر اِفرایِم دیدبانی می‌کند؛ اما دام صیاد بر همۀ راههایش نهاده شده، و دشمنی در خانۀ خدایش در انتظار اوست.
9 ایشان همچون ایام جِبعَه، به عمق فساد فرو افتاده‌اند؛ پس او شرارت ایشان را به یاد خواهد آورد و گناهانشان را مکافات خواهد رسانید.
10 اسرائیل را همچون انگور در بیابان یافتم؛ پدران شما را چون نوبر انجیر در ابتدای موسمش دیدم. اما چون ایشان به بَعَل‌فِغور آمدند، خویشتن را وقف قباحت کردند و مانند معشوق خویش مکروه گشتند.
11 جلال اِفرایِم مانند پرنده‌ای خواهد پرید، و هیچ تولد یا حاملگی یا آبستن‌شدنی در کار نخواهد بود!
12 حتی اگر فرزندان بپرورند، داغِ تمامی آنها را بر دلشان خواهم نهاد. براستی که وای بر ایشان آنگاه که از ایشان دور شوم!
13 اِفرایِم را دیدم که همانند صور در چمنزار نیکو غرس شده بود؛ اما اِفرایِم فرزندانش را به کشتارگاه بیرون خواهد آورد.
14 خداوندا، بدیشان بده! چه چیز را؟ رَحِمی سقط‌کننده و سینه‌هایی خشک.
15 همۀ شرارت ایشان در جِلجال است؛ در آنجا از ایشان متنفر گشتم. به سبب شرارت اعمالشان ایشان را از خانۀ خود بیرون خواهم راند. دیگر ایشان را دوست نخواهم داشت زیرا همۀ رهبرانش یاغی‌اند.
16 اِفرایِم خشک شده و ریشه‌هایش خشکیده است؛ میوه نخواهد آورد. حتی اگر فرزندان بزایند جگرگوشه‌هایشان را خواهم کشت.
17 خدای من ایشان را طرد خواهد کرد زیرا به او گوش فرا ندادند؛ و در میان قومها سرگردان خواهند شد.