Amos 6
1 «وای بر شما که در صَهیون آسوده‌خیالید، و بر شما که در کوهستان سامِرِه احساس امنیت می‌کنید، شما مردان سرشناسِ سرآمدِ قومها، که خاندان اسرائیل به شما روی می‌آورند!
2 به کَلنِه گذر کنید و بنگرید، و از آنجا به حَماتِ بزرگ بروید، و سپس به جَتِ فلسطین فرود آیید. آیا آنها از مملکتهای شما نیکوترند؟ آیا قلمرو آنان وسیعتر از قلمرو شماست؟
3 شما فکر روز بلا را دور می‌سازید، و مسند خشونت را نزدیک می‌آورید.
4 بر تختهای عاج می‌خوابید، و بر بسترهایتان لَم می‌دهید؛ بره‌ها را از گله و گوساله‌ها را از آغل می‌خورید؛
5 بی‌دغدغه با نوای چنگ می‌سرایید و همچون داوود سازهای موسیقی برای خود اختراع می‌کنید؛
6 شراب را در جامها می‌نوشید و خود را با بهترین عطرها تدهین می‌کنید، اما از ویرانی یوسف اندوهگین نمی‌شوید!
7 بنابراین شما نخستین کسانی خواهید بود که به تبعید می‌روند، و عیشِ کسانی که لَم می‌دهند پایان خواهد یافت.»
8 خداوندگارْ یهوه به ذات خود قسم خورده است؛ یهوه خدای لشکرها چنین می‌فرماید: «من از تکبر یعقوب بیزارم و از کاخهای وی نفرت دارم، پس شهر را با هرآنچه در آن است، تسلیم خواهم کرد.»
9 اگر ده تن در خانه‌ای باقی مانده باشند، آنان نیز خواهند مرد.
10 و چون خویشاوند کسی که می‌باید جسد او را بسوزاند، وی را برگیرد تا استخوانهایش را از خانه بیرون برد، به کسی که در اندرون خانه است خواهد گفت: «آیا کسی دیگر با توست؟» او پاسخ خواهد داد: «نه»! آنگاه آن شخص خواهد گفت: «خاموش باش! زیرا نام یهوه نباید بر زبان آورده شود.»
11 زیرا اینک خداوند فرمان می‌دهد، و خانۀ بزرگ ویرانه‌ای خواهد شد و خانۀ کوچک خرابه‌ای خواهد گردید.
12 آیا اسبان می‌توانند بر صخره‌ها بتازند؟ آیا کسی می‌تواند با گاوان در آنجا شخم بزند؟ اما شما انصاف را به زهر و میوۀ عدالت را به اَفسَنتین بدل کرده‌اید،
13 ای شما که در لودِبار شادی می‌کنید و می‌گویید: «آیا به قوّت خویش کَرنایِم را برای خود تسخیر نکردیم؟»
14 زیرا یهوه خدای لشکرها چنین می‌فرماید: «ای خاندان اسرائیل، اینک قومی را بر ضد شما بر خواهم انگیخت که شما را از لِبوحَمات تا وادی عَرَبَه به تنگ آورند.»