Bible

1 خدا، خداوند خدا سخن می گوید و همۀ مردم روی زمین را، از شرق تا غرب، فرا می خواند. 2 خدا در جلال خود از سهیون که کمال زیبایی است ظاهر شده است. 3 خدای ما می آید و سکوت نخواهد نمود. آتش سوزنده پیش روی او و طوفانِ شدید گرداگرد او می باشد. 4 او آسمان ها را از بالا و زمین را فرا می خواند تا قوم برگزیدۀ خود را داوری کند. 5 او می فرماید: «مقدسانِ مرا جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته اند.» 6 آسمان ها از انصاف او خبر می دهند، زیرا خدا خود داور است. 7 «ای قوم برگزیدۀ من بشنو! و ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تو من هستم. 8 در مورد قربانی هایت تو را سرزنش نمی کنم و قربانی های سوختنی تو همواره در نظر من است. 9 گاوی از خانۀ تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو، 10 زیرا که تمامی حیوانات جنگل و رمه هائی که بر هزاران کوه می باشند، به من تعلق دارند. 11 همه پرندگان کوهها را می شناسم و جانوران صحرا متعلق به من هستند. 12 اگر گرسنه هم می بودم به تو نمی گفتم، زیرا که جهان و هرچه که در آن است متعلق به من است. 13 مگر من گوشت گاوها را می خورم و یا خون بزها را می نوشم؟ 14 قربانی واقعی تو، شکر و سپاس به خداست. به وعده های که به قادر مطلق داده ای وفا کن. 15 در روز تنگی مرا بخوان تا ترا نجات دهم و تو مرا ستایش کنی.» 16 اما خدا به شریر می فرماید: «ترا چه کار است که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟ 17 چونکه تو از تأدیب نفرت داشته ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته ای. 18 وقتی دزد را می بینی با او همراهی می کنی و با زناکاران همنشین هستی. 19 دهان خود را به شرارت باز می کنی و زبان تو حیله را اختراع می کند. 20 آماده هستی تا به ضد برادر خود سخن گویی و دربارۀ پسر مادر خویش غیبت کنی. 21 این را کردی و من چیزی نگفتم. پس گمان کردی که من هم مثل تو هستم. لیکن ترا سرزنش می کنم و این را به ترتیب پیش نظر تو می نهم. 22 ای کسانی که خدا را فراموش کرده اید، در این تفکر کنید! مبادا شما را بدرم و نجات دهنده ای نباشد.هر که قربانی سپاسگزاری را بگذراند مرا احترام می نماید، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات را از طرف خدا می بیند.» 23 هر که قربانی سپاسگزاری را بگذراند مرا احترام می نماید، و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات را از طرف خدا می بیند.»