Psalms 17
1 ای خداوند، فریاد عدالت خواهانۀ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی ریا بر می آید، توجه فرما!
2 داوری من از حضور تو صادر شود، زیرا چشمان تو حقیقت را می بیند.
3 تو از دل من آگاهی و شب هنگام نزد من آمده ای. مرا کاملاً آزموده ای و خطایی در من نیافته ای، زیرا قصد کردم که هیچ بدی در سخنانم نباشد.
4 در اطاعت از کلام لبهای تو، خود را از اعمال زشت آدمیان و راههای ظالمان نگاه داشته ام.
5 قدم هایم در راه تو ثابت است، پس پاهایم نمی لغزند.
6 ای خدا، من تو را می خوانم زیرا که مرا اجابت می نمائی. پس به من گوش بده و دعای مرا بشنو.
7 رحمت خود را بنمایان. ای که با دست راست خود، آنهای را که به تو توکل دارند، از شر دشمنان می رهانی.
8 مرا مثل مردمک چشم حفظ کن و در زیر سایۀ بالهای خود پناهم ده.
9 از دست شریرانی که نابودی مرا می خواهند و از دشمنان جانم که مرا احاطه کرده اند.
10 این سنگدلان با زبان خویش سخنان تکبرآمیز می گویند.
11 به هر جایی که می روم تعقیبم می کنند و در نظر دارند که مرا پایمال کنند.
12 مثل شیری که هوس دریدن دارد و مانند شیر بچه ای که در بیشۀ خود در کمین است.
13 ای خداوند برخیز و در مقابل شریر قرار گرفته و او را از پای درآور و جانم را با شمشیر خود نجات ده.
14 ای خداوند مرا با دست خویش از اهل جهان که هدف شان در زندگی فقط اندوختن مال و دارائی است برهان. آنهائی که شکم خود را از نعمت های تو پُر ساخته و از اولاد سیر شده اند و برای آن ها مال و ثروت می اندوزند.و اما من روی تو را در عدالت می بینم، و چون بیدار می شوم از دیدار تو سیر می گردم.
15 و اما من روی تو را در عدالت می بینم، و چون بیدار می شوم از دیدار تو سیر می گردم.