Psalms 147
1 هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم!
2 خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید.
3 شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد.
4 خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد.
5 خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت.
6 خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد.
7 خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید.
8 او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند.
9 او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند.
10 در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد.
11 رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.
12 ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن.
13 زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد.
14 به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند.
15 فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد.
16 زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد.
17 ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟
18 کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید.
19 کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل.با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند.هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!
20 با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند.هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!