Ruth 4
1 Καὶ ἀνέβη ὁ Βοὸζ εἰς τὴν πύλην καὶ ἐκάθισεν ἐκεῖ· καὶ ἰδού, διέβαινεν ὁ συγγενής, περὶ τοῦ ὁποίου ὡμίλησεν ὁ Βοόζ. Καὶ εἶπεν, Ὦ σύ, στρέψον, κάθισον ἐνταῦθα. Καὶ ἐστράφη καὶ ἐκάθισε.
2 Καὶ ἔλαβεν ὁ Βοὸζ δέκα ἄνδρας ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τῆς πόλεως, καὶ εἶπε, Καθίσατε ἐνταῦθα. Καὶ ἐκάθισαν.
3 Καὶ εἶπε πρὸς τὸν συγγενῆ, Ἡ Ναομί, ἡ ἐπιστρέψασα ἐκ γῆς Μωάβ, πωλεῖ τὸ μερίδιον τοῦ ἀγροῦ, τὸ ὁποῖον ἦτο τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν Ἐλιμέλεχ·
4 καὶ ἐγὼ εἶπα νὰ σὲ εἰδοποιήσω, λέγων, Ἀγόρασον αὐτὸ ἔμπροσθεν τῶν κατοίκων καὶ ἔμπροσθεν τῶν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ μου· ἐὰν θέλῃς νὰ ἐξαγοράσῃς αὐτὸ ὡς συγγενής, ἐξαγόρασον· ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν θέλῃς νὰ ἐξαγοράσῃς αὐτό, εἰπὲ πρὸς ἐμέ, διὰ νὰ ἐξεύρω· διότι δὲν εἶναι ἄλλος νὰ ἐξαγοράσῃ αὐτὸ ὡς συγγενής παρὰ σύ· καὶ ἐγὼ εἶμαι μετὰ σέ. Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐγὼ θέλω ἐξαγοράσει αὐτό.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Βοόζ, Καθ᾿ ἥν ἡμέραν ἀγοράσῃς τὸν ἀγρὸν ἐκ τῆς χειρὸς τῆς Ναομί, πρέπει νὰ λάβῃς καὶ τὴν Ῥοὺθ τὴν Μωαβίτιν, γυναῖκα τοῦ ἀποθανόντος, διὰ νὰ ἀναστήσῃς τὸ ὄνομα τοῦ ἀποθανόντος ἐπὶ τῆς κληρονομίας αὐτοῦ.
6 Καὶ εἶπεν ὁ συγγενής, Δὲν δύναμαι νὰ ἐκπληρώσω τὸ χρέος τὸ συγγενικόν, μήποτε φθείρω τὴν κληρονομίαν μου· ἐκπλήρωσον σὺ τὸ χρέος μου τὸ συγγενικόν, διότι δὲν δύναμαι ἐγὼ νὰ ἐκπληρώσω αὐτό.
7 Οὗτος δὲ ἦτο ὁ τρόπος τὸ πάλαι ἐν τῷ Ἰσραήλ περὶ τοῦ δικαιώματος τῆς συγγενείας καὶ περὶ τῆς ἀπαλλοτριώσεως, διὰ νὰ βεβαιοῦται πᾶς λόγος· ὁ ἄνθρωπος λύων τὸ ὑπόδημα αὑτοῦ, ἔδιδεν εἰς τὸν πλησίον αὑτοῦ· καὶ τοῦτο ἦτο μαρτυρία ἐν τῷ Ἰσραήλ.
8 Διὰ τοῦτο εἶπεν ὁ συγγενής πρὸς τὸν Βοόζ, Ἀγόρασον αὐτὸ εἰς σεαυτόν. Καὶ ἔλυσε τὸ ὑπόδημα αὑτοῦ.
9 Τότε εἶπεν ὁ Βοὸζ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πάντα τὸν λαόν, Μάρτυρες εἶσθε σήμερον, ὅτι ἠγόρασα πάντα τὰ τοῦ Ἐλιμέλεχ καὶ πάντα τὰ τοῦ Χελαιὼν καὶ Μααλών, ἐκ τῆς χειρὸς τῆς Ναομί·
10 καὶ προσέτι, τὴν Ῥοὺθ τὴν Μωαβίτιν τὴν γυναῖκα τοῦ Μααλών, ἔλαβον εἰς ἐμαυτὸν διὰ γυναῖκα, διὰ νὰ ἀναστήσω τὸ ὄνομα τοῦ ἀποθανόντος ἐπὶ τῆς κληρονομίας αὐτοῦ, διὰ νὰ μή ἐξαλειφθῇ τὸ ὄνομα τοῦ ἀποθανόντος ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ τῆς πόλεως τῆς κατοικίας αὐτοῦ· μάρτυρες εἶσθε σήμερον.
11 Καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ ἐν τῇ πύλῃ καὶ οἱ πρεσβύτεροι εἶπαν, Μάρτυρες· ὁ Κύριος νὰ κάμῃ τὴν γυναῖκα, ἥτις εἰσέρχεται εἰς τὸν οἶκόν σου, ὡς τὴν Ῥαχήλ καὶ ὡς τὴν Λείαν, αἵτινες ᾠκοδόμησαν ἀμφότεραι τὸν οἶκον Ἰσραήλ· καὶ ἴσχυε ἐν Ἐφραθὰ καὶ ἔσο περίφημος ἐν Βηθλεέμ·
12 καὶ ἄς γείνῃ ὁ οἶκός σου ὡς ὁ οἶκος τοῦ Φαρές, τὸν ὁποῖον ἐγέννησεν ἡ Θάμαρ εἰς τὸν Ἰούδαν, ἐκ τοῦ σπέρματος τὸ ὁποῖον ὁ Κύριος θέλει δώσει εἰς σὲ ἐκ τῆς νέας ταύτης.
13 Καὶ ἔλαβεν ὁ Βοὸζ τὴν Ῥούθ, καὶ ἔγεινε γυνή αὐτοῦ· καὶ ὅτε εἰσῆλθε πρὸς αὐτήν, ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς αὐτήν σύλληψιν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.
14 Καὶ εἶπαν αἱ γυναῖκες πρὸς τὴν Ναομί, Εὐλογητὸς ὁ Κύριος, ὅστις σήμερον δὲν σὲ ἀπεστέρησε συγγενοῦς, ὥστε τὸ ὄνομα αὐτοῦ νὰ καλῆται ἐν τῷ Ἰσραήλ·
15 καὶ οὗτος θέλει εἶσθαι εἰς σὲ ἀναψυχωτής τῆς ζωῆς καὶ θέλει θρέψει τὴν πολιὰν σου· διότι ἐγέννησεν αὐτὸν ἡ νύμφη σου, ἥτις σὲ ἀγαπᾷ, ἥτις εἶναι εἰς σὲ καλητέρα παρὰ ἑπτὰ υἱούς.
16 Τότε ἔλαβεν ἡ Ναομὶ τὸ παιδίον καὶ ἔθεσεν αὐτὸ εἰς τὸν κόλπον αὑτῆς καὶ ἔγεινεν εἰς αὐτὸ τροφός.
17 Καὶ αἱ γείτονες ἔδωκαν εἰς αὐτὸ ὄνομα, λέγουσαι, Υἱὸς ἐγεννήθη εἰς τὴν Ναομί· καὶ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ὠβήδ· οὗτος εἶναι ὁ πατήρ τοῦ Ἰεσσαὶ πατρὸς τοῦ Δαβίδ.
18 Καὶ αὕτη εἶναι ἡ γενεαλογία τοῦ Φαρές· ὁ Φαρὲς ἐγέννησε τὸν Ἐσρών,
19 Ἐσρὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀράμ, Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀμιναδάβ,
20 Ἀμιναδάβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών,
21 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοόζ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ὠβήδ,
22 Ὠβήδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί, καὶ ὁ Ἰεσσαὶ ἐγέννησε τὸν Δαβίδ.