Psalms 77
1 [Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, διὰ Ἰεδουθούν. Ψαλμὸς τοῦ Ἀσάφ.] Ἡ φωνή μου εἶναι πρὸς τὸν Θεόν, καὶ ἐβόησα· ἡ φωνή μου εἶναι πρὸς τὸν Θεόν, καὶ ἔδωκεν εἰς ἐμὲ ἀκρόασιν.
2 Ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου ἐξεζήτησα τὸν Κύριον· ἐξέτεινον τὴν νύκτα τὰς χεῖράς μου καὶ δὲν ἔπαυον· ἡ ψυχή μου δὲν ἤθελε νὰ παρηγορηθῇ.
3 Ἐνεθυμήθην τὸν Θεὸν καὶ ἐταράχθην· διελογίσθην, καὶ λιγοψύχησε τὸ πνεῦμά μου. Διάψαλμα.
4 Ἐκράτησας τοὺς ὀφθαλμοὺς μου ἐν ἀγρυπνίᾳ· ἐταράχθην καὶ δὲν ἠδυνάμην νὰ λαλήσω.
5 Διελογίσθην τὰς ἀρχαίας ἡμέρας, τὰ ἔτη τῶν αἰώνων.
6 Ἀνακαλῶ εἰς μνήμην τὴν ᾠδήν μου· τὴν νύκτα διαλογίζομαι μετὰ τῆς καρδίας μου, καὶ τὸ πνεῦμά μου διερευνᾷ·
7 μήποτε ὁ Κύριος μὲ ἀποβάλῃ αἰωνίως, καὶ δὲν θέλει εἶσθαι εὐμενής πλέον;
8 ἤ ἐξέλιπε διαπαντὸς τὸ ἔλεος αὐτοῦ; ἔπαυσεν ὁ λόγος αὐτοῦ εἰς γενεάν καὶ γενεάν;
9 Μήποτε ἐλησμόνησε νὰ ἐλεῇ ὁ Θεὸς; μήποτε ἐν τῇ ὀργῇ αὑτοῦ θέλει κλείσει τοὺς οἰκτιρμοὺς αὑτοῦ; Διάψαλμα.
10 Τότε εἶπα, Ἀδυναμία μου εἶναι τοῦτο· ἀλλοιοῦται ἡ δεξιὰ τοῦ Ὑψίστου;
11 Θέλω μνημονεύει τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου· ναί, θέλω μνημονεύει τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς θαυμάσιά σου·
12 καὶ θέλω μελετᾷ εἰς πάντα τὰ ἔργα σου, καὶ περὶ τῶν πράξεών σου θέλω διαλογίζεσθαι.
13 Θεέ, ἐν τῷ ἁγιαστηρίῳ εἶναι ἡ ὁδὸς σου· τίς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεὸς;
14 Σὺ εἶσαι ὁ Θεὸς ὁ ποιῶν θαυμάσια· ἐφανέρωσας μεταξὺ τῶν λαῶν τὴν δύναμίν σου.
15 Ἐλύτρωσας διὰ τοῦ βραχίονός σου τὸν λαὸν σου, τοὺς υἱοὺς Ἰακώβ καὶ Ἰωσήφ. Διάψαλμα.
16 Τὰ ὕδατα σὲ εἶδον, Θεέ, τὰ ὕδατα σὲ εἶδον καὶ ἐφοβήθησαν· ἐταράχθησαν καὶ αἱ ἄβυσσοι.
17 Πλημμύραν ὑδάτων ἔχυσαν αἱ νεφέλαι· φωνήν ἔδωκαν οἱ οὐρανοί· καὶ τὰ βέλη σου διεπέταξαν.
18 Ἡ φωνή τῆς βροντῆς σου ἦτο ἐν τῷ οὐρανίῳ τροχῷ· ἐφώτισαν αἱ ἀστραπαὶ τὴν οἰκουμένην· ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομος ἔγεινεν ἡ γῆ.
19 Διὰ τῆς θαλάσσης εἶναι ἡ ὁδὸς σου καὶ αἱ τρίβοι σου ἐν ὕδασι πολλοῖς, καὶ τὰ ἴχνη σου δὲν γνωρίζονται.
20 Ὡδήγησας ὡς πρόβατα τὸν λαὸν σου διὰ χειρὸς Μωϋσέως καὶ Ἀαρών.