Psalms 52
1 [Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν, Μασχὶλ τοῦ Δαβίδ, ὅτε ἦλθε Δωήκ ὁ Ἰδουμαῖος καὶ ἀνήγγειλε πρὸς τὸν Σαούλ, καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ἦλθεν ὁ Δαβὶδ εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Ἀχιμέλεχ.] Τί καυχᾶσαι εἰς τὴν κακίαν, δυνατέ; τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ διαμένει εἰς τὸν αἰῶνα.
2 Ἡ γλῶσσά σου μελετᾶ κακίας· ὡς ξυράφιον ἠκονημένον ἐργάζεται δόλον.
3 Ἠγάπησας τὸ κακὸν μᾶλλον παρὰ τὸ ἀγαθόν, τὸ ψεῦδος παρὰ νὰ λαλῇς δικαιοσύνην. Διάψαλμα.
4 Ἠγάπησας πάντας τοὺς λόγους τοῦ ἀφανισμοῦ, γλῶσσαν δολίαν.
5 Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς θέλει σὲ ἐξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σὲ ἀποσπάσει καὶ σὲ μετατοπίσει ἐκ τῆς σκηνῆς σου, καὶ θέλει σὲ ἐκριζώσει ἐκ γῆς ζώντων. Διάψαλμα.
6 Καὶ οἱ δίκαιοι θέλουσιν ἰδεῖ καὶ φοβηθῆ· καὶ θέλουσι γελάσει ἐπ᾿ αὐτὸν λέγοντες,
7 Ἰδού, ὁ ἄνθρωπος, ὅστις δὲν ἔθεσε τὸν Θεὸν δύναμιν αὑτοῦ. ἀλλ᾿ ἤλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ πλούτου αὑτοῦ καὶ ἐπεστηρίζετο ἐπὶ τὴν πονηρίαν αὑτοῦ.
8 Ἐγὼ δὲ θέλω εἶσθαι ὡς ἐλαία ἀκμάζουσα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Θεοῦ· ἐλπίζω ἐπὶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
9 Θέλω σὲ δοξολογεῖ πάντοτε, διότι ἔκαμες οὕτω· καὶ θέλω ἐλπίζει ἐπὶ τὸ ὄνομά σου, διότι εἶναι ἀγαθὸν ἔμπροσθεν τῶν ὁσίων σου.