Bible

1 Αἰνεῖτε τὸν Κύριον. Μακάριος ὁ ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον· εἰς τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἠδύνεται σφόδρα. 2 Τὸ σπέρμα αὐτοῦ θέλει εἶσθαι δυνατὸν ἐν τῇ γῇ· ἡ γενεὰ τῶν εὐθέων θέλει εὐλογηθῇ· 3 Ἀγαθὰ καὶ πλούτη θέλουσιν εἶσθαι ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα. 4 Φῶς ἀνατέλλει ἐν τῷ σκότει διὰ τοὺς εὐθεῖς· εἶναι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων καὶ δίκαιος. 5 Ὁ καλὸς ἄνθρωπος ἐλεεῖ καὶ δανείζει· οἰκονομεῖ τὰ πράγματα αὑτοῦ ἐν κρίσει. 6 Βεβαίως δὲν θέλει ποτὲ κλονισθῆ· εἰς μνημόσυνον αἰώνιον θέλει εἶσθαι ὁ δίκαιος. 7 Ἀπό κακῆς φήμης δὲν θέλει φοβηθῆ· ἡ καρδία αὐτοῦ εἶναι στερεά, ἐλπίζουσα ἐπὶ τὸν Κύριον. 8 Ἐστηριγμένη εἶναι ἡ καρδία αὐτοῦ· δὲν θέλει φοβηθῆ, ἑωσοῦ ἴδῃ τὴν ἐκδίκησιν ἐπὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ. 9 Ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν εἰς τοὺς πένητας· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα· τὸ κέρας αὐτοῦ θέλει ὑψωθῆ ἐν δόξῃ. 10 Ὁ ἀσεβής θέλει ἰδεῖ καὶ θέλει ὀργισθῆ· θέλει τρίξει τοὺς ὀδόντας αὑτοῦ καὶ θέλει ἀναλυθῆ· ἡ ἐπιθυμία τῶν ἀσεβῶν θέλει ἀπολεσθῆ.