Lamentations 5
1 Ἐνθυμήθητι, Κύριε, τί ἔγεινεν εἰς ἡμᾶς· ἐπίβλεψον, καὶ ἰδὲ τὸν ὀνειδισμὸν ἡμῶν.
2 Ἡ κληρονομία ἡμῶν μετεστράφη εἰς ἀλλοτρίους, αἱ οἰκίαι ἡμῶν εἰς ξένους.
3 Ἐγείναμεν ὀρφανοὶ ἄνευ πατρός, αἱ μητέρες ἡμῶν ὡς χῆραι.
4 Μὲ ἀργύριον ἐπίομεν τὸ ὕδωρ ἡμῶν· τὰ ξύλα ἡμῶν ἐπωλήθησαν εἰς ἡμᾶς.
5 Ἐπὶ τὸν τράχηλον ἡμῶν εἶναι διωγμός· ἐμοχθήσαμεν, ἀνάπαυσιν δὲν ἔχομεν.
6 Ἡπλώσαμεν χεῖρα πρὸς τοὺς Αἰγυπτίους, πρὸς τοὺς Ἀσσυρίους, διὰ νὰ χορτασθῶμεν ἄρτον.
7 Οἱ πατέρες ἡμῶν ἡμάρτησαν, ἐκεῖνοι δὲν ὑπάρχουσι· καὶ ἡμεῖς φέρομεν τὰς ἀνομίας αὐτῶν.
8 Δοῦλοι ἐξουσιάζουσιν ἐφ᾿ ἡμᾶς· δὲν ὑπάρχει ὁ λυτρόνων ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν.
9 Φέρομεν τὸν ἄρτον ἡμῶν μετὰ κινδύνου τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῆς ῥομφαίας τῆς ἐρήμου.
10 Τὸ δέρμα ἡμῶν ἠμαυρώθη ὡς κλίβανος, ἀπὸ τῆς καύσεως τῆς πείνης.
11 Ἐταπείνωσαν τὰς γυναῖκας ἐν Σιὼν, τὰς παρθένους ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰούδα.
12 Οἱ ἄρχοντες ἐκρεμάσθησαν ὑπὸ τῶν χειρῶν αὐτῶν· τὰ πρόσωπα τῶν πρεσβυτέρων δὲν ἐτιμήθησαν.
13 Οἱ νέοι ὑπεβλήθησαν εἰς τὸ ἄλεσμα, καὶ τὰ παιδία ἔπεσον ὑπὸ τὰ ξύλα.
14 Οἱ πρεσβύτεροι ἔπαυσαν ἀπὸ τῶν πυλῶν, οἱ νέοι ἀπὸ τῶν σμάτων αὑτῶν.
15 Ἔπαυσεν ἡ χαρὰ τῆς καρδίας ἡμῶν, ὁ χορὸς ἡμῶν ἐστράφη εἰς πένθος.
16 Ὁ στέφανος τῆς κεφαλῆς ἡμῶν ἔπεσεν· οὐαὶ δὲ εἰς ἡμᾶς, διότι ἡμαρτήσαμεν.
17 Διὰ τοῦτο ἐξέλιπεν ἡ καρδία ἡμῶν, διὰ ταῦτα ἐσκοτοδινίασαν οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν.
18 Διὰ τὴν ἐρήμωσιν τοῦ ὄρους Σιὼν, αἱ ἀλώπεκες περιπατοῦσιν ἐν αὐτῷ.
19 Σύ, Κύριε, κατοικεῖς εἰς τὸν αἰῶνα· ὁ θρόνος σου διαμένει εἰς γενεὰν καὶ γενεάν.
20 Διὰ τί θέλεις μᾶς λησμονήσει διὰ παντός; θέλεις μᾶς ἐγκαταλείψει εἰς μακρότητα ἡμερῶν;
21 Ἐπίστρεψον ἡμᾶς, Κύριε, πρὸς σὲ καὶ θέλομεν ἐπιστραφῆ. Ἀνανέωσον τὰς ἡμέρας ἡμῶν ὡς τὸ πρότερον.
22 Διατί ἀπέρριψας ἡμᾶς ὁλοτελῶς, ὠργίσθης ἐναντίον ἡμῶν ἕως σφόδρα;