Judges 7
1 Τότε ὁ Ἱεροβάαλ, ὅστις εἶναι ὁ Γεδεών, ἐξηγέρθη πρωΐ, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐστρατοπέδευσαν πλησίον τῆς πηγῆς Ἁρώδ· τὸ δὲ στρατόπεδον τῶν Μαδιανιτῶν ἦτο κατὰ τὸ βόρειον αὐτῶν, πρὸς τὸν λόφον Μορὲχ ἐν τῇ κοιλάδι.
2 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Γεδεών, Πολὺς εἶναι ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ ὥστε νὰ παραδώσω τοὺς Μαδιανίτας εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, μήπως ὁ Ἰσραήλ καυχηθῇ ἐναντίον μου, λέγων, Ἡ χεὶρ μου μὲ ἔσωσε·
3 τώρα λοιπὸν κήρυξον εἰς ἐπήκοον τοῦ λαοῦ, λέγων, Ὅστις εἶναι δειλὸς καὶ φοβούμενος, ἄς στρέψῃ καὶ ἄς σπεύσῃ ἀπὸ τοῦ ὄρους Γαλαάδ. Καὶ ἔστρεψαν ἐκ τοῦ λαοῦ εἰκοσιδύο χιλιάδες· καὶ ἔμειναν δέκα χιλιάδες.
4 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Γεδεών, Ὁ λαὸς εἶναι ἔτι πολύς· καταβίβασον αὐτοὺς εἰς τὸ ὕδωρ, καὶ ἐκεῖ θέλω ἐκκαθαρίσει αὐτοὺς εἰς σέ· καὶ περὶ οὗτινος σοὶ εἴπω, Οὗτος θέλει ἐλθεῖ μετὰ σοῦ, αὐτὸς θέλει ἐλθεῖ μετὰ σοῦ· καὶ περὶ οὗτινος σοὶ εἴπω, Οὗτος δὲν θέλει ἐλθεῖ μετὰ σοῦ, αὐτὸς δὲν θέλει ἐλθεῖ.
5 Καὶ κατεβίβασε τὸν λαὸν εἰς τὸ ὕδωρ· καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Γεδεών, Πᾶς ὅστις λάψῃ μὲ τὴν γλῶσσαν αὑτοῦ ἀπὸ τοῦ ὕδατος, καθὼς λάπτει ὁ σκύλος, τοῦτον θέλεις στήσει χωριστά· καὶ πᾶς ὅστις κάμψῃ τὰ γόνατα αὑτοῦ διὰ νὰ πίῃ.
6 Καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν λαπτόντων μὲ τὴν χεῖρα αὑτῶν πρὸς τὸ στόμα αὑτῶν ἦτο τριακόσιοι ἄνδρες· ἅπαν δὲ τὸ ἐπίλοιπον τοῦ λαοῦ ἔκαμψε τὰ γόνατα αὑτῶν διὰ νὰ πίωσιν ὕδωρ.
7 Καὶ εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τὸν Γεδεών, Διὰ τῶν τριακοσίων ἀνδρῶν, οἵτινες ἔλαψαν, θέλω σώσει ὑμᾶς, καὶ θέλω παραδώσει τοὺς Μαδιανίτας εἰς τὴν χεῖρά σου· ἅπαν δὲ τὸ ἐπίλοιπον τοῦ λαοῦ ἄς ὑπάγωσιν ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὑτοῦ.
8 Ἔλαβε λοιπὸν ὁ λαὸς τὰς τροφὰς εἰς τὰς χεῖρας αὑτῶν καὶ τὰς σάλπιγγας αὑτῶν· καὶ ἀπέπεμψεν ἅπαν τὸ ἐπίλοιπον τοῦ Ἰσραήλ, ἕκαστον εἰς τὴν σκηνήν αὑτοῦ, καὶ ἐκράτησε τοὺς τριακοσίους ἄνδρας. Καὶ τὸ στρατόπεδον τοῦ Μαδιὰμ ἦτο ὑποκάτω αὐτῶν ἐν τῇ κοιλάδι.
9 Καὶ τὴν αὐτήν νύκτα εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Κύριος, Σηκώθητι, κατάβα εἰς τὸ στρατόπεδον· διότι παρέδωκα αὐτὸ εἰς τὴν χεῖρά σου·
10 ἀλλ᾿ ἐὰν φοβῆσαι νὰ καταβῇς, κατάβα σὺ καὶ ὁ Φουρὰ ὁ δοῦλός σου εἰς τὸ στρατόπεδον·
11 καὶ θέλεις ἀκούσει τί λέγουσι· καὶ μετὰ ταῦτα αἱ χεῖρές σου θέλουσιν ἐνδυναμωθῆ, καὶ θέλεις καταβῆ εἰς τὸ στρατόπεδον. Καὶ κατέβη αὐτὸς μετὰ τοῦ Φουρὰ τοῦ δούλου αὑτοῦ ἕως τῆς προφυλακῆς τοῦ στρατοπέδου.
12 Ὁ δὲ Μαδιὰμ καὶ ὁ Ἀμαλήκ καὶ πάντες οἱ κάτοικοι τῆς ἀνατολῆς ἦσαν ἐξηπλωμένοι ἐν τῇ κοιλάδι ὡς ἀκρίδες κατὰ τὸ πλῆθος· καὶ αἱ κάμηλοι αὐτῶν ἀναρίθμητοι ὡς ἡ ἄμμος παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης κατὰ τὸ πλῆθος.
13 Καὶ ὅτε ἦλθεν ὁ Γεδεών, ἰδού, ἄνθρωπός τις διηγεῖτο πρὸς τὸν πλησίον αὑτοῦ ὄνειρον καὶ ἔλεγεν, Ἰδού, νειρεύθην ὄνειρον καὶ ἰδού, ψωμίον κρίθινον κυλιόμενον ἐν τῷ στρατοπέδῳ τοῦ Μαδιὰμ ἦλθεν εἰς τὰς σκηνὰς καὶ ἐκτύπησεν αὐτάς, καὶ ἔπεσον· καὶ ἀνέτρεψεν αὐτάς, καὶ ἔπεσον αἱ σκηναί.
14 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ πλησίον αὐτοῦ καὶ εἶπε, Τοῦτο δὲν εἶναι, εἰμή ἡ ῥομφαία τοῦ Γεδεών, υἱοῦ τοῦ Ἰωάς, ἀνδρὸς Ἰσραηλίτου· ὁ Θεὸς παρέδωκεν εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ τὸν Μαδιὰμ καὶ ἅπαν τὸ στρατόπεδον.
15 Καὶ ὡς ἤκουσεν ὁ Γεδεὼν τὴν διήγησιν τοῦ ὀνείρου καὶ τὴν ἐξήγησιν αὐτοῦ, προσεκύνησε καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ στρατόπεδον τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπε, Σηκώθητε· διότι ὁ Κύριος παρέδωκεν εἰς τὴν χεῖρά σας τὸ στρατόπεδον τοῦ Μαδιάμ.
16 Καὶ διρεσε τοὺς τριακοσίους ἄνδρας εἰς τρία σώματα, καὶ ἔδωκε σάλπιγγας εἰς τὰς χεῖρας πάντων τούτων καὶ ὑδρίας κενὰς καὶ λαμπάδας ἐν ταῖς ὑδρίαις.
17 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Βλέπετε πρὸς ἐμὲ καὶ κάμετε παρομοίως· καὶ ἰδού, ὅταν ἐγὼ φθάσω εἰς τὸ ἄκρον τοῦ στρατοπέδου, καθὼς ἐγὼ κάμω, οὕτω θέλετε κάμει·
18 ὅταν σαλπίσω διὰ τῆς σάλπιγγος, ἐγὼ καὶ πάντες οἱ μετ᾿ ἐμοῦ, τότε θέλετε σαλπίσει καὶ σεῖς διὰ τῶν σαλπίγγων κύκλῳ παντὸς τοῦ στρατοπέδου καὶ θέλετε εἰπεῖ, Ῥομφαία τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Γεδεών.
19 Ὁ Γεδεὼν λοιπὸν καὶ οἱ ἑκατὸν ἄνδρες οἱ μετ᾿ αὐτοῦ ἦλθον εἰς τὸ ἄκρον τοῦ στρατοπέδου περὶ τὰς ἀρχὰς τῆς μέσης φυλακῆς· μόλις εἶχον καταστήσει τοὺς φύλακας· καὶ ἐσάλπισαν διὰ τῶν σαλπίγγων καὶ συνέτριψαν τὰς ὑδρίας τὰς εἰς τὰς χεῖρας αὑτῶν.
20 Καὶ τὰ τρία σώματα ἐσάλπισαν διὰ τῶν σαλπίγγων καὶ συνέτριψαν τὰς ὑδρίας καὶ ἐκράτουν τὰς λαμπάδας εἰς τὰς ἀριστερὰς αὑτῶν χεῖρας καὶ τὰς σάλπιγγας εἰς τὰς δεξιὰς αὑτῶν χεῖρας διὰ νὰ σαλπίζωσι· καὶ ἀνέκραζον, Ῥομφαία τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ Γεδεών.
21 Καὶ ἐστάθη ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὑτοῦ κύκλῳ τοῦ στρατοπέδου· καὶ ἅπαν τὸ στράτευμα διέτρεχε καὶ ἐφώναζε καὶ ἔφευγε.
22 Καὶ οἱ τριακόσιοι ἐσάλπισαν διὰ τῶν σαλπίγγων· καὶ ἔστρεψεν ὁ Κύριος καθ᾿ ὅλον τὸ στρατόπεδον τὴν ῥομφαίαν ἑκάστου ἐναντίον τοῦ πλησίον αὑτοῦ· καὶ τὸ στράτευμα ἔφυγεν εἰς Βαὶθ-ἀσεττὰ πρὸς Ζερεράθ, ἕως τοῦ χείλους τοῦ Ἀβὲλ-μεολὰ πρὸς Ταβάθ.
23 Καὶ συνήχθησαν οἱ ἄνδρες Ἰσραήλ ἀπὸ Νεφθαλὶ καὶ ἀπὸ Ἀσήρ καὶ ἀπὸ παντὸς τοῦ Μανασσῆ, καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω τοῦ Μαδιάμ.
24 Καὶ ἀπέστειλεν ὁ Γεδεὼν μηνυτὰς πρὸς ἅπαν τὸ ὄρος Ἐφραΐμ, λέγων, Κατάβητε διὰ νὰ συναντήσητε τὸν Μαδιάμ, καὶ προκαταλάβετε πρὸ αὐτῶν τὰ ὕδατα ἕως Βαὶθ-βαρὰ καὶ τὸν Ἰορδάνην. Τότε συνήχθησαν πάντες οἱ ἄνδρες Ἐφραΐμ καὶ προκατέλαβον τὰ ὕδατα ἕως Βαὶθ-βαρὰ καὶ τὸν Ἰορδάνην.
25 Καὶ συνέλαβον δύο ἀρχηγοὺς τοῦ Μαδιάμ, τὸν Ὠρήβ καὶ τὸν Ζήβ· καὶ ἐθανάτωσαν τὸν Ὠρήβ ἐπὶ τοῦ βράχου Ὠρήβ, τὸν δὲ Ζήβ ἐθανάτωσαν ἐπὶ τοῦ ληνοῦ Ζήβ· καὶ κατεδίωξαν τὸν Μαδιὰμ καὶ ἔφεραν τὴν κεφαλήν τοῦ Ὠρήβ καὶ τοῦ Ζήβ πρὸς τὸν Γεδεὼν ἐκ τοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.