Judges 14
1 Καὶ κατέβη ὁ Σαμψὼν εἰς Θαμνάθ, καὶ εἶδε γυναῖκα ἐν Θαμνὰθ ἐκ τῶν θυγατέρων τῶν Φιλισταίων.
2 Καὶ ἀνέβη καὶ ἀνήγγειλε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ καὶ πρὸς τὴν μητέρα αὑτοῦ, λέγων, Εἶδον γυναῖκα ἐν Θαμνὰθ ἐκ τῶν θυγατέρων τῶν Φιλισταίων· καὶ τώρα λάβετε αὑτήν εἰς ἐμὲ διὰ γυναῖκα.
3 Εἶπον δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ, Μήπως δὲν ὑπάρχει μεταξὺ τῶν θυγατέρων τῶν ἀδελφῶν σου καὶ μεταξὺ παντὸς τοῦ λαοῦ μου γυνή, καὶ ὑπάγεις σὺ νὰ λάβῃς γυναῖκα ἐκ τῶν Φιλισταίων τῶν ἀπεριτμήτων; Ὁ δὲ Σαμψὼν εἶπε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ, Ταύτην λάβε εἰς ἐμέ· διότι αὐτή εἶναι ἀρεστή εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς μου.
4 Ἀλλ᾿ ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ δὲν ἐγνώρισαν ὅτι παρὰ Κυρίου ἦτο τοῦτο, ὅτι αὐτὸς ἐζήτει ἀφορμήν ἐναντίον τῶν Φιλισταίων· διότι κατ᾿ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν οἱ Φιλισταῖοι ἐδέσποζον ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
5 Τότε κατέβη ὁ Σαμψὼν μετὰ τοῦ πατρὸς αὑτοῦ καὶ μετὰ τῆς μητρὸς αὑτοῦ εἰς Θαμνάθ, καὶ ἦλθον ἕως τῶν ἀμπελώνων τῆς Θαμνάθ· καὶ ἰδού, σκύμνος λέοντος ὠρυόμενος συναπήντησεν αὐτόν.
6 Καὶ ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν τὸ πνεῦμα τοῦ Κυρίου, καὶ διεσπάραξεν αὐτὸν ὡς ἐὰν ἤθελε διασπαράξει ἐρίφιον, μή ἔχων μηδὲν ἐν ταῖς χερσὶν αὑτοῦ· πλήν δὲν ἀνήγγειλε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ ἤ πρὸς τὴν μητέρα αὑτοῦ τί εἶχε κάμει.
7 Καὶ κατέβη καὶ ἐλάλησε πρὸς τὴν γυναῖκα· καὶ ἤρεσεν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Σαμψών.
8 Καὶ ἐπέστρεψε μεθ᾿ ἡμέρας νὰ λάβῃ αὐτήν· καὶ ἐξέκλινεν ἐκ τῆς ὁδοῦ διὰ νὰ ἴδῃ τὸ πτῶμα τοῦ λέοντος· καὶ ἰδού, σμῆνος μελισσῶν ἐν τῷ πτώματι τοῦ λέοντος, καὶ μέλι.
9 Καὶ ἔλαβεν ἐκ τούτου εἰς τὰς χεῖρας αὑτοῦ καὶ ἐπροχώρει τρώγων, καὶ ἦλθε πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ καὶ πρὸς τὴν μητέρα αὑτοῦ καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτοὺς καὶ ἔφαγον· πλήν δὲν εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὅτι ἐκ τοῦ πτώματος τοῦ λέοντος ἔλαβε τὸ μέλι.
10 Καὶ κατέβη ὁ πατήρ αὐτοῦ πρὸς τὴν γυναῖκα· καὶ ἔκαμεν ἐκεῖ ὁ Σαμψὼν συμπόσιον· διότι οὕτως ἐσυνείθιζον οἱ νέοι.
11 Καί ὅτε εἶδον αὐτόν, ἔλαβον τριάκοντα συντρόφους διὰ νὰ ἦναι μετ᾿ αὐτοῦ.
12 Καὶ εἶπεν ὁ Σαμψὼν πρὸς αὐτούς, Τώρα θέλω σᾶς προβάλει αἴνιγμα· ἐὰν δυνηθῆτε νὰ λύσητε αὐτὸ εἰς ἐμὲ ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ συμποσίου καὶ νὰ εὕρητε αὐτό, τότε ἐγὼ θέλω δώσει εἰς ἐσᾶς τριάκοντα χιτῶνας λινοῦς καὶ τριάκοντα στολὰς φορεμάτων·
13 ἀλλ᾿ ἐὰν δὲν δυνηθῆτε νὰ λύσητε αὐτὸ εἰς ἐμέ, τότε σεῖς θέλετε δώσει εἰς ἐμὲ τριάκοντα χιτῶνας λινοῦς καὶ τριάκοντα στολὰς φορεμάτων. Καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν, Πρόβαλε τὸ αἴνιγμά σου, διὰ νὰ ἀκούσωμεν αὐτό.
14 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐκ τοῦ τρώγοντος ἐξῆλθε τροφή, καὶ ἐκ τοῦ ἰσχυροῦ ἐξῆλθε γλυκύτης. Καὶ αὐτοὶ δὲν ἠδύναντο νὰ λύσωσι τὸ αἴνιγμα διὰ τρεῖς ἡμέρας.
15 Καὶ τὴν ἑβδόμην ἡμέραν εἶπαν πρὸς τὴν γυναίκα τοῦ Σαμψών, Κολάκευσον τὸν ἄνδρα σου, καὶ ἄς μᾶς φανερώση τὸ αἴνιγμα, διὰ νὰ μή κατακαύσωμεν σὲ καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς σου ἐν πυρί· διὰ νὰ γυμνώσητε ἡμᾶς προσεκαλέσατε ἡμᾶς; δὲν εἶναι οὕτω;
16 Καὶ ἔκλαυσεν γυνή τοῦ Σαμψὼν ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ εἶπε, Βεβαίως μὲ μισεῖς καὶ δὲν μὲ ἀγαπᾷς· ἐπρόβαλες αἴνιγμα πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ μου, καὶ εἰς ἐμὲ δὲν ἐφανέρωσας αὐτό. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτήν, Ἰδού, πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πρὸς τὴν μητέρα μου δὲν ἐφανέρωσα αὐτό· καὶ εἰς σὲ θέλω φανερώσει;
17 Ἀλλ᾿ αὐτή ἔκλαιεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ τὰς ἑπτὰ ἡμέρας, καθ᾿ ἄς ἦτο τὸ συμπόσιον αὐτῶν· τὴν δὲ ἑβδόμην ἡμέραν ἐφανέρωσεν αὐτὸ πρὸς αὐτήν, διότι παρηνόχλησεν αὐτόν· ἡ δὲ ἐφανέρωσε τὸ αἴνιγμα πρὸς τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ αὑτῆς.
18 Τότε εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως τὴν ἑβδόμην ἡμέραν, πρὶν δύσῃ ὁ ἥλιος, Τί γλυκύτερον τοῦ μέλιτος; καὶ τί ἰσχυρότερον τοῦ λέοντος; Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐὰν δὲν ἠθέλετε ἀροτριάσει μὲ τὴν δάμαλίν μου, δὲν ἠθέλετε εὑρεῖ τὸ αἴνιγμά μου.
19 Καὶ ἐπῆλθεν ἐπ᾿ αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου· καὶ κατέβη εἰς Ἀσκάλωνα καὶ ἐφόνευσε τριάκοντα ἄνδρας ἐξ αὐτῶν, καὶ ἔλαβε τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ ἔδωκε τὰς στολὰς εἰς τοὺς ἐξηγήσαντας τὸ αἴνιγμα. Καὶ ἐξήφθη ὁ θυμὸς αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὑτοῦ.
20 Ἡ δὲ γυνή τοῦ Σαμψὼν ἐδόθη εἰς τὸν σύντροφον αὐτοῦ, τὸν ὁποῖον εἶχε φίλον αὑτοῦ.