Jonah 2
1 Καὶ προσηυχήθη Ἰωνᾶς πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν αὑτοῦ ἐκ τῆς κοιλίας τοῦ κήτους,
2 Καὶ εἶπεν, Ἐβόησα ἐν τῇ θλίψει μου πρὸς τὸν Κύριον, καὶ εἰσήκουσέ μου· ἐκ κοιλίας δου ἐβόησα, καὶ ἤκουσας τῆς φωνῆς μου.
3 Διότι μὲ ἔρριψας εἰς τὰ βάθη, εἰς τὴν καρδίαν τῆς θαλάσσης, καὶ ῥεύματα μὲ περιεκύκλωσαν· πᾶσαι αἱ τρικυμίαι σου καὶ τὰ κύματά σου διῆλθον ἐπάνωθέν μου.
4 Καὶ ἐγὼ εἶπα, Ἀπερρίφθην ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν σου· ὅμως θέλω ἐπιβλέψει πάλιν εἰς τὸν ναὸν τὸν ἅγιόν σου.
5 Τὰ ὕδατα μὲ περιεκύκλωσαν ἕως τῆς ψυχῆς, ἡ ἄβυσσος μὲ περιέκλεισε, τὰ φύκια περιετυλίχθησαν περὶ τὴν κεφαλήν μου.
6 Κατέβην εἰς τὰ ἔσχατα τῶν ὀρέων· οἱ μοχλοὶ τῆς γῆς εἶναι ἐπάνωθέν μου διαπαντός· ἀλλ᾿ ἀνέβη ἡ ζωή μου ἀπὸ τῆς φθορᾶς, Κύριε Θεὲ μου·
7 Ἐνῷ ἦτο ἐκλείπουσα ἐν ἐμοὶ ἡ ψυχή μου, ἐνεθυμήθην τὸν Κύριον· καὶ ἡ προσευχή μου εἰσῆλθε πρὸς σέ, εἰς τὸν ναὸν τὸν ἅγιόν σου.
8 Οἱ φυλάττοντες ματαιότητας ψεύδους ἐγκαταλείπουσι τὸ ἔλεος αὑτῶν.
9 Ἀλλ᾿ ἐγὼ θέλω θυσιάσει πρὸς σὲ μετὰ φωνῆς αἰνέσεως· θέλω ἀποδώσει ὅσα ηὐχήθην· ἡ σωτηρία εἶναι παρὰ τοῦ Κυρίου.
10 Καὶ προσέταξεν ὁ Κύριος τὸ κῆτος καὶ ἐξήμεσε τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν ξηράν.