Job 29
1 Καὶ ἐξηκολούθησεν ὁ Ἰὼβ τὴν παραβολήν αὑτοῦ καὶ εἶπεν·
2 Ὤ νὰ ἤμην ὡς εἰς τοὺς παρελθόντας μῆνας, ὡς ἐν ταῖς ἡμέραις ὅτε ὁ Θεὸς μὲ ἐφύλαττεν·
3 ὅτε ὁ λύχνος αὐτοῦ ἔφεγγεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς μου, καὶ διὰ τοῦ φωτὸς αὐτοῦ περιεπάτουν ἐν τῷ σκότει·
4 καθὼς ἤμην ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀκμῆς μου, ὅτε ἡ εὔνοια τοῦ Θεοῦ ἦτο ἐπὶ τὴν σκηνήν μου·
5 ὅτε ὁ Παντοδύναμος ἦτο μετ᾿ ἐμοῦ, καὶ τὰ παιδία μου κύκλῳ μου·
6 ὅτε ἔπλυνον τὰ βήματά μου μὲ βούτυρον, καὶ ὁ βράχος ἐξέχεε δι᾿ ἐμὲ ποταμοὺς ἐλαίου·
7 ὅτε διὰ τῆς πόλεως ἐξηρχόμην εἰς τὴν πύλην, ἡτοίμαζον τὴν καθέδραν μου ἐν τῇ πλατείᾳ!
8 Οἱ νέοι μὲ ἔβλεπον καὶ ἐκρύπτοντο· καὶ οἱ γέροντες ἐγειρόμενοι ἵσταντο.
9 Οἱ ἄρχοντες ἔπαυον ὁμιλοῦντες καὶ ἔβαλλον χεῖρα ἐπὶ τὸ στόμα αὑτῶν.
10 Ἡ φωνή τῶν ἐγκρίτων ἐκρατεῖτο, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν ἐκολλᾶτο εἰς τὸν οὐρανίσκον αὐτῶν.
11 Ὅτε τὸ τίον ἤκουε καὶ μὲ ἐμακάριζε, καὶ ὁ ὀφθαλμὸς ἔβλεπε καὶ ἐμαρτύρει ὑπὲρ ἐμοῦ·
12 διότι ἠλευθέρουν τὸν πτωχὸν βοῶντα καὶ τὸν ὀρφανὸν τὸν μή ἔχοντα βοηθόν.
13 Ἡ εὐλογία τοῦ ἀπολλυμένου ἤρχετο ἐπ᾿ ἐμέ· καὶ τὴν καρδίαν τῆς χήρας εὔφραινον.
14 Ἐφόρουν δικαιοσύνην καὶ ἐνεδυόμην τὴν εὐθύτητά μου ὡς ἐπενδύτην καὶ διάδημα.
15 Ἤμην ὀφθαλμὸς εἰς τὸν τυφλὸν καὶ ποῦς εἰς τὸν χωλὸν ἐγώ.
16 Ἤμην πατήρ εἰς τοὺς πτωχούς, καὶ τὴν δίκην τὴν ὁποίαν δὲν ἐγνώριζον ἐξιχνίαζον.
17 Καὶ συνέτριβον τοὺς κυνόδοντας τοῦ ἀδίκου καὶ ἀπέσπων τὸ θήραμα ἀπὸ τῶν ὁδόντων αὐτοῦ.
18 Τότε ἔλεγον, θέλω ἀποθάνει ἐν τῇ φωλεᾷ μου καὶ ὡς τὴν ἄμμον θέλω πολλαπλασιάσει τὰς ἡμέρας μου.
19 Ἡ ῥίζα μου ἦτο ἀνοικτή πρὸς τὰ ὕδατα, καὶ ἡ δρόσος διενυκτέρευεν ἐπὶ τῶν κλάδων μου.
20 Ἡ δόξα μου ἀνενεοῦτο ἐν ἐμοί, καὶ τὸ τόξον μου ἐκρατύνετο ἐν τῇ χειρὶ μου.
21 Μὲ ἠκροάζοντο προσέχοντες καὶ εἰς τὴν συμβουλήν μου ἐσιώπων.
22 Μετὰ τοὺς λόγους μου δὲν προσέθετον οὐδέν, καὶ ἡ ὁμιλία μου ἐστάλαζεν ἐπ᾿ αὐτούς.
23 Καὶ μὲ περιέμενον ὡς τὴν βροχήν· καὶ ἦσαν κεχηνότες ὡς διὰ τὴν ὄψιμον βροχήν.
24 Ἐγέλων πρὸς αὐτούς, καὶ δὲν ἐπίστευον· καὶ τὴν φαιδρότητα τοῦ προσώπου μου δὲν ἄφινον νὰ πέσῃ.
25 Ἐὰν ἠρεσκόμην εἰς τὴν ὁδὸν αὐτῶν, ἐκαθήμην πρῶτος, καὶ κατεσκήνουν ὡς βασιλεὺς ἐν τῷ στρατεύματι, ὡς ὁ παρηγορῶν τοὺς τεθλιμμένους.