Jeremiah 46
1 Ὁ λόγος τοῦ Κυρίου ὁ γενόμενος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν τὸν προφήτην κατὰ τῶν ἐθνῶν.
2 κατὰ τῆς Αἰγύπτου, κατὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Φαραὼ-νεχαὼ βασιλέως τῆς Αἰγύπτου, ἥτις ἦτο παρὰ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην ἐν Χαρκεμίς, τὴν ὁποίαν ἐπάταξε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος ἐν τῷ τετάρτῳ ἔτει τοῦ Ἰωακείμ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσίου, βασιλέως τοῦ Ἰούδα.
3 Ἀναλάβετε ἀσπίδα καὶ θυρεὸν καὶ προσέλθετε εἰς πόλεμον.
4 Ζεύξατε τοὺς ἵππους καὶ ἀνάβητε, ἱππεῖς, καὶ παραστάθητε μὲ περικεφαλαίας· στιλβώσατε τὰς λόγχας, ἐνδύθητε τοὺς θώρακας.
5 Διὰ τί εἶδον αὐτοὺς ἐπτοημένους, τρεπομένους εἰς τὰ ὀπίσω; οἱ δὲ ἰσχυροὶ αὐτῶν συνετρίβησαν καὶ ἔφυγον μετὰ σπουδῆς, χωρὶς νὰ βλέπωσιν εἰς τὰ ὀπίσω· τρόμος πανταχόθεν, λέγει Κύριος.
6 Ὁ ταχὺς ἄς μή ἐκφύγῃ, καὶ ὁ ἰσχυρὸς ἄς μή διασωθῇ· θέλουσι προσκόψει καὶ θέλουσι πέσει πρὸς βορρᾶν, παρὰ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.
7 Τίς οὗτος, ὁ ἀναβαίνων ὡς πλημμύρα, τοῦ ὁποίου τὰ ὕδατα κυλινδοῦνται ὡς ποταμοί;
8 Ἡ Αἴγυπτος ἀναβαίνει ὡς πλημμύρα καὶ τὰ ὕδατα αὐτῆς κυλινδοῦνται ὡς ποταμοί· καὶ λέγει, Θέλω ἀναβῆ· θέλω σκεπάσει τὴν γῆν· θέλω ἀφανίσει τὴν πόλιν καὶ τοὺς κατοικοῦντας ἐν αὐτῇ.
9 Ἀναβαίνετε, ἵπποι, καὶ μαίνεσθε, ἅμαξαι· καὶ ἄς ἐξέλθωσιν οἱ ἰσχυροί, οἱ Αἰθίοπες καὶ οἱ Λίβυες οἱ κρατοῦντες τὴν ἀσπίδα καὶ οἱ Λύδιοι οἱ κρατοῦντες καὶ ἐντείνοντες τόξον.
10 Διότι αὕτη ἡ ἡμέρα εἶναι εἰς Κύριον τὸν Θεὸν τῶν δυνάμεων, ἡμέρα ἐκδικήσεως, διὰ νὰ ἐκδικηθῆ τοὺς ἐχθροὺς αὑτοῦ· καὶ ἡ μάχαιρα θέλει καταφάγει αὐτοὺς καὶ θέλει χορτασθῆ καὶ μεθυσθῆ ἀπὸ τοῦ αἵματος αὐτῶν· διότι Κύριος ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων ἔχει θυσίαν ἐν τῇ γῇ τοῦ βορρᾶ, παρὰ τὸν ποταμὸν Εὐφράτην.
11 Ἀνάβα εἰς Γαλαὰδ καὶ λάβε βάλσαμον, παρθένε, θυγάτηρ τῆς Αἰγύπτου· ματαίως θέλεις πληθύνει τὰ ἰατρικά· θεραπεία δὲν ὑπάρχει διὰ σέ.
12 Τὰ ἔθνη ἤκουσαν τὴν αἰσχύνην σου, καὶ ἡ κραυγή σου ἐνέπλησε τὴν γῆν· διότι ἰσχυρὸς προσέκρουσεν ἐπ᾿ ἰσχυρόν, ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἔπεσον ἀμφότεροι.
13 Ὀ λόγος, τὸν ὁποῖον ἐλάλησεν ὁ Κύριος πρὸς Ἱερεμίαν τὸν προφήτην, περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, διὰ νὰ πατάξῃ τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου·
14 Ἀναγγείλατε ἐν Αἰγύπτῳ καὶ κηρύξατε ἐν Μιγδὼλ καὶ κηρύξατε ἐν Νὼφ καὶ ἐν Τάφνης· εἴπατε, Παραστάθητι καὶ ἑτοιμάσθητι· διότι ἡ μάχαιρα κατέφαγε τοὺς περὶ σέ.
15 Διὰ τί ἐστρώθησαν κατὰ γῆς οἱ ἀνδρεῖοί σου; δὲν στέκουσι, διότι ὁ Κύριος ἀπέσπρωξεν αὐτούς.
16 Ἐπλήθυνε τοὺς προσκρούοντας, μάλιστα ἔπιπτεν ὁ εἷς ἐπὶ τὸν ἄλλον· καὶ ἔλεγον, Σηκώθητι καὶ ἄς ἐπαναστρέψωμεν εἰς τὸν λαὸν ἡμῶν καὶ εἰς τὴν γῆν τῆς γεννήσεως ἡμῶν ἀπὸ προσώπου τῆς ἐξολοθρευτικῆς μαχαίρας.
17 Ἐβόησαν ἐκεῖ, Φαραώ, ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, ἀπωλέσθη, ἐπέρασε τὸν διωρισμένον καιρόν.
18 Ζῶ ἐγώ, λέγει ὁ Βασιλεύς, τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα εἶναι ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, Ἐξάπαντος καθὼς τὸ Θαβὼρ εἶναι μεταξὺ τῶν ὀρέων καὶ καθὼς ὁ Κάρμηλος πλησίον τῆς θαλάσσης, οὕτω θέλει ἐλθεῖ ἐκεῖνος.
19 Θυγάτηρ, ἡ κατοικοῦσα ἐν Αἰγύπτῳ, παρασκευάσθητι εἰς αἰχμαλωσίαν· διότι ἡ Νὼφ θέλει ἀφανισθῆ καὶ ἐρημωθῆ, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ ὁ κατοικῶν.
20 Ἡ Αἴγυπτος εἶναι ὡς δάμαλις ὡραιοτάτη, πλήν ὁ ὄλεθρος ἔρχεται· ἔρχεται ἀπὸ βορρᾶ.
21 Καὶ αὐτοὶ οἱ μισθωτοὶ αὐτῆς εἶναι ἐν μέσῳ αὐτῆς ὡς μόσχοι παχεῖς· διότι καὶ αὐτοὶ ἐστράφησαν, ἔφυγον ὁμοῦ· δὲν ἐστάθησαν, ἐπειδή ἡ ἡμέρα τῆς συμφορᾶς αὐτῶν ἦλθεν ἐπ᾿ αὐτούς, ὁ καιρὸς τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν.
22 Ἡ φωνή αὐτῆς θέλει ἐξέλθει ὡς ὄφεως· διότι θέλουσι κινηθῆ ἐν δυνάμει καὶ θέλουσιν ἐπέλθει ἐπ᾿ αὐτήν μὲ πελέκεις, ὡς ξυλοκόποι.
23 Θέλουσι κατακόψει τὸ δάσος αὐτῆς, λέγει Κύριος, ἄν καὶ ἦναι ἀμέτρητον· διότι εἶναι κατὰ τὸ πλῆθος ὑπὲρ τὴν ἀκρίδα καὶ ἀναρίθμητοι.
24 Θέλει καταισχυνθῆ ἡ θυγάτηρ τῆς Αἰγύπτου· θέλει παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ λαοῦ τοῦ βορρᾶ.
25 Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ, λέγει, Ἰδού, θέλω τιμωρήσει τὸ πλῆθος τῆς Νὼ καὶ τὸν Φαραὼ καὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ τοὺς θεοὺς αὐτῆς καὶ τοὺς βασιλεῖς αὐτῆς, τὸν Φαραὼ αὐτὸν καὶ τοὺς ἐπ᾿ αὐτὸν θαρροῦντας·
26 καὶ θέλω παραδώσει αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν αὐτῶν καὶ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ Ναβουχοδονόσορ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος καὶ εἰς τὴν χεῖρα τῶν δούλων αὐτοῦ· καὶ μετὰ ταῦτα θέλει κατοικηθῆ, καθὼς εἰς τὰς πρότερον ἡμέρας, λέγει Κύριος.
27 Σὺ δὲ μή φοβηθῇς, δοῦλέ μου Ἰακώβ, μηδὲ δειλιάσῃς, Ἰσραήλ· διότι ἰδού, θέλω σὲ σώσει ἀπὸ τοῦ μακρυνοῦ τόπου καὶ τὸ σπέρμα σου ἀπὸ τῆς γῆς τῆς αἰχμαλωσίας αὐτῶν· καὶ ὁ Ἰακὼβ θέλει ἐπιστρέψει καὶ θέλει ἡσυχάσει καὶ ἀναπαυθῆ καὶ δὲν θέλει ὑπάρχει ὁ ἐκφοβῶν.
28 Μή φοβηθῇς σύ, δοῦλέ μου Ἰακώβ, λέγει Κύριος· διότι ἐγὼ εἶμαι μετὰ σοῦ· διότι καὶ ἄν κάμω συντέλειαν πάντων τῶν ἐθνῶν ὅπου σὲ ἔξωσα, εἰς σὲ ὅμως δὲν θέλω κάμει συντέλειαν, ἀλλὰ θέλω σὲ παιδεύσει ἐν κρίσει καὶ δὲν θέλω ὅλως σὲ ἀθωώσει.