Jeremiah 34
1 Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου, ὅτε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεὺς τῆς Βαβυλῶνος καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ βασίλεια τῆς γῆς τὰ ὑποκείμενα ὑπὸ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ λαοὶ ἐπολέμουν κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ κατὰ πασῶν τῶν πόλεων αὐτῆς, λέγων,
2 Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ὕπαγε καὶ λάλησον πρὸς τὸν Σεδεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, θέλω παραδώσει τὴν πόλιν ταύτην εἰς τὴν χεῖρα τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, καὶ θέλει κατακαύσει αὐτήν ἐν πυρί·
3 καὶ σὺ δὲν θέλεις ἐκφύγει ἐκ τῆς χειρὸς αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἐξάπαντος θέλεις πιασθῆ καὶ παραδοθῆ εἰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ· καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ σου θέλουσιν ἰδεῖ τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ θέλει λαλήσει εἰς τὸ στόμα σου, καὶ θέλεις ὑπάγει εἰς τὴν Βαβυλῶνα.
4 Ἄκουσον ὅμως τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, Σεδεκία βασιλεῦ τοῦ Ἰούδα· οὕτω λέγει Κύριος περὶ σοῦ· Δὲν θέλεις ἀποθάνει διὰ μαχαίρας·
5 ἐν εἰρήνῃ θέλεις ἀποθάνει, καὶ κατὰ τὰς καύσεις τὰς εἰς τοὺς πατέρας σου, τοὺς προγενεστέρους βασιλεῖς, τοὺς ὑπάρξαντας πρὸ σοῦ, οὕτω θέλουσι κάμει καύσεις εἰς σέ· καὶ θέλουσι κλαύσει, λέγοντες, Οὐαί, Κύριε· διότι ἐγὼ ἐλάλησα τὸν λόγον, λέγει Κύριος.
6 Καὶ ἐλάλησεν Ἱερεμίας ὁ προφήτης πρὸς Σεδεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐν Ἱερουσαλήμ·
7 τὸ δὲ στράτευμα τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος ἐπολέμει κατὰ τῆς Ἱερουσαλήμ καὶ κατὰ πασῶν τῶν πόλεων τοῦ Ἰούδα τῶν ἐναπολειφθεισῶν, κατὰ τῆς Λαχεὶς καὶ κατὰ τῆς Ἀζηκά· διότι αὗται ἐναπελείφθησαν ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰούδα, πόλεις ὀχυραί.
8 Ὁ λόγος ὁ γενόμενος πρὸς τὸν Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου, ἀφοῦ ὁ βασιλεὺς Σεδεκίας ἔκαμε συνθήκην μετὰ παντὸς τοῦ λαοῦ τοῦ ἐν Ἱερουσαλήμ, διὰ νὰ κηρύξῃ εἰς αὐτοὺς ἄφεσιν·
9 ὥστε νὰ ἀποπέμψῃ ἕκαστος τὸν δοῦλον αὑτοῦ καὶ ἕκαστος τὴν δούλην αὑτοῦ, Ἑβραῖον ἤ Ἑβραίαν, ἐλευθέρους, διὰ νὰ μή ἔχῃ μηδεὶς δοῦλον Ἰουδαῖον ἀδελφὸν αὑτοῦ·
10 καὶ ἤκουσαν πάντες οἱ ἄρχοντες καὶ πᾶς ὁ λαός, οἱ εἰσελθόντες εἰς τὴν συνθήκην, τοῦ νὰ ἀποπέμψωσιν ἕκαστος τὸν δοῦλον αὑτοῦ καὶ ἕκαστος τὴν δούλην αὑτοῦ ἐλευθέρους, ὥστε νὰ μή ἔχωσι πλέον δούλους αὐτούς· ὑπήκουσαν λοιπὸν καὶ ἀπέπεμψαν·
11 μετὰ ταῦτα ὅμως τοὺς δούλους καὶ τὰς δούλας, τοὺς ὁποίους ἀπέπεμψαν ἐλευθέρους, ἔκαμον νὰ ἐπιστρέψωσι, καὶ καθυπέβαλον αὐτοὺς νὰ ἦναι δοῦλοι καὶ δοῦλαι·
12 καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου, λέγων,
13 Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἐγὼ ἔκαμον διαθήκην πρὸς τοὺς πατέρας σας, καθ᾿ ἥν ἡμέραν ἐξήγαγον αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας, λέγων,
14 Ἐν τῷ τέλει ἑπτὰ ἐτῶν ἀποπέμψατε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ τὸν Ἑβραῖον, ὅστις ἐπωλήθη εἰς σὲ καὶ σὲ ὑπηρέτησεν ἕξ ἔτη· τότε θέλεις ἀποπέμψει αὐτὸν ἐλεύθερον ἀπὸ σοῦ· ἀλλ᾿ οἱ πατέρες σας δὲν μοῦ ἤκουσαν οὐδὲ ἔκλιναν τὸ τίον αὑτῶν.
15 Καὶ σεῖς τώρα εἴχετε ἐπιστρέψει καὶ κάμει τὸ εὐθὲς ἐνώπιόν μου, κηρύττοντες ἕκαστος ἄφεσιν εἰς τὸν πλησίον αὑτοῦ· καὶ εἴχετε κάμει συνθήκην ἐνώπιόν μου ἐν τῷ οἴκῳ, ἐφ᾿ ὅν ἐκλήθη τὸ ὄνομά μου·
16 ἀλλ᾿ ἐπεστρέψατε καὶ ἐμιάνατε τὸ ὄνομά μου, καὶ ἐκάμετε ἕκαστος τὸν δοῦλον αὑτοῦ καὶ ἕκαστος τὴν δούλην αὑτοῦ νὰ ἐπιστρέψωσι, τοὺς ὁποίους εἴχετε ἀποπέμψει ἐλευθέρους κατὰ τὴν θέλησιν αὐτῶν, καὶ καθυπεβάλετε αὐτοὺς διὰ νὰ ἦναι εἰς ἐσᾶς δοῦλοι καὶ δοῦλαι.
17 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος· Σεῖς δὲν μοῦ ἠκούσατε, νὰ κηρύξητε ἄφεσιν ἕκαστος εἰς τὸν ἀδελφὸν αὑτοῦ καὶ ἕκαστος εἰς τὸν πλησίον αὑτοῦ· ἰδοὺ λοιπόν, λέγει Κύριος, ἐγὼ κηρύττω ἄφεσιν ἐναντίον σας εἰς τὴν μάχαιραν, εἰς τὸν λοιμὸν καὶ εἰς τὴν πεῖναν· καὶ θέλω σᾶς παραδώσει εἰς διασπορὰν ἐν πᾶσι τοῖς βασιλείοις τῆς γῆς.
18 Καὶ θέλω παραδώσει τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἀθετήσαντας τὴν διαθήκην μου, οἵτινες δὲν ἐξετέλεσαν τοὺς λόγους τῆς διαθήκης, τὴν ὁποίαν ἔκαμον ἐνώπιόν μου, ὅτε ἔσχισαν τὸν μόσχον εἰς δύο καὶ ἐπέρασαν μεταξὺ τῶν τμημάτων αὐτοῦ,
19 τοὺς ἄρχοντας τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἱερουσαλήμ, τοὺς εὐνούχους καὶ τοὺς ἱερεῖς καὶ πάντα τὸν λαὸν τοῦ τόπου, οἵτινες ἐπέρασαν μεταξὺ τῶν τμημάτων τοῦ μόσχου·
20 καὶ θέλω παραδώσει αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ εἰς τὴν χεῖρα τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν αὐτῶν· τὰ δὲ πτώματα αὐτῶν θέλουσιν εἶσθαι διὰ τροφήν εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἰς τὰ θηρία τῆς γῆς.
21 Καὶ Σεδεκίαν τὸν βασιλέα τοῦ Ἰούδα καὶ τοὺς ἄρχοντας αὐτοῦ θέλω παραδώσει εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ εἰς τὴν χεῖρα τῶν ζητούντων τὴν ψυχήν αὐτῶν καὶ εἰς τὴν χεῖρα τοῦ στρατεύματος τοῦ βασιλέως τῆς Βαβυλῶνος, οἵτινες ἀνεχώρησαν ἀπὸ ἐσᾶς.
22 Ἰδού, θέλω προστάξει, λέγει Κύριος, καὶ θέλω ἐπιστρέψει αὐτοὺς εἰς τὴν πόλιν ταύτην· καὶ θέλουσι πολεμήσει κατ᾿ αὐτῆς καὶ κυριεύσει αὐτήν καὶ κατακαύσει αὐτήν ἐν πυρί· καὶ θέλω κάμει ἐρήμωσιν τὰς πόλεις τοῦ Ἰούδα, ὥστε νὰ μή ὑπάρχῃ ὁ κατοικῶν.