Jeremiah 11
1 Ὁ λόγος, ὁ γενόμενος πρὸς Ἱερεμίαν παρὰ Κυρίου, λέγων,
2 Ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης καὶ λαλήσατε πρὸς τοὺς ἄνδρας Ἰούδα καὶ πρὸς τοὺς κατοίκους τῆς Ἱερουσαλήμ·
3 καὶ εἰπὲ πρὸς αὐτούς, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ. Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος, ὅστις δὲν ὑπακούει εἰς τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης,
4 τὴν ὁποίαν προσέταξα εἰς τοὺς πατέρας ὑμῶν, καθ᾿ ἥν ἡμέραν ἐξήγαγον αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐκ τῆς καμίνου τῆς σιδηρᾶς, λέγων, Ἀκούσατε τῆς φωνῆς μου καὶ πράττετε αὐτά, κατὰ πάντα ὅσα προσέταξα εἰς ἐσᾶς· καὶ θέλετε εἶσθαι λαὸς μου, καὶ ἐγὼ θέλω εἶσθαι Θεὸς ὑμῶν·
5 διὰ νὰ ἐκπληρώσω τὸν ὅρκον, τὸν ὁποῖον ὥμοσα πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, νὰ δώσω εἰς αὐτοὺς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι, ὡς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ. Τότε ἀπεκρίθην καὶ εἶπα, Ἀμήν, Κύριε.
6 Καὶ ὁ Κύριος εἶπε πρὸς ἐμέ, Διακήρυξον πάντας τοὺς λόγους τούτους ἐν ταῖς πόλεσι τοῦ Ἰούδα καὶ ἐν ταῖς ὁδοῖς τῆς Ἱερουσαλήμ, λέγων, Ἀκούσατε τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης καὶ πράττετε αὐτούς.
7 Διότι ῥητῶς διεμαρτυρήθην πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, καθ᾿ ἥν ἡμέραν ἀνεβίβασα αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου μέχρι τῆς σήμερον, ἐγειρόμενος πρωΐ καὶ διαμαρτυρόμενος, λέγων, Ἀκούσατε τῆς φωνῆς μου.
8 Ἀλλὰ δὲν ἤκουσαν καὶ δὲν ἔκλιναν τὸ τίον αὑτῶν, ἀλλὰ περιεπάτησαν ἕκαστος ἐν ταῖς ὀρέξεσι τῆς πονηρᾶς αὑτῶν καρδίας· διὰ τοῦτο θέλω φέρει ἐπ᾿ αὐτοὺς πάντας τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, τὴν ὁποίαν προσέταξα νὰ πράττωσι, ἀλλὰ δὲν ἔπραξαν.
9 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς ἐμέ, Συνωμοσία εὑρέθη μεταξὺ τῶν ἀνδρῶν Ἰούδα καὶ μεταξὺ τῶν κατοίκων τῆς Ἱερουσαλήμ.
10 Ἐπέστρεψαν εἰς τὰς ἀδικίας τῶν προπατόρων αὑτῶν, οἵτινες δὲν ἠθέλησαν νὰ ἀκούσωσι τοὺς λόγους μου· καὶ αὐτοὶ ὑπῆγαν ὀπίσω ἄλλων θεῶν, διὰ νὰ λατρεύωσιν αὐτούς· ὁ οἶκος Ἰσραήλ καὶ ὁ οἶκος Ἰούδα ἠθέτησαν τὴν διαθήκην μου, τὴν ὁποίαν ἔκαμα πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν.
11 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος· Ἰδού, θέλω φέρει ἐπ᾿ αὐτοὺς κακόν, ἐκ τοῦ ὁποίου δὲν θέλουσι δυνηθῆ νὰ ἐξέλθωσι· καὶ θέλουσι βοήσει πρὸς ἐμὲ καὶ δὲν θέλω εἰσακούσει αὐτούς.
12 Τότε αἱ πόλεις τοῦ Ἰούδα καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Ἱερουσαλήμ θέλουσιν ὑπάγει καὶ θέλουσι βοήσει πρὸς τοὺς θεούς, εἰς τοὺς ὁποίους θυμιάζουσι· πλήν δὲν θέλουσι σώσει ἑαυτοὺς παντελῶς ἐν καιρῷ τῆς ταλαιπωρίας αὐτῶν.
13 Διότι κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν πόλεών σου ἦσαν οἱ θεοὶ σου, Ἰούδα· καὶ κατὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν ὁδῶν τῆς Ἱερουσαλήμ ἀνηγείρατε βωμοὺς εἰς τὰ αἰσχρά, βωμοὺς διὰ νὰ θυμιάζητε εἰς τὸν Βάαλ.
14 Διὰ τοῦτο σὺ μή προσεύχου ὑπὲρ τοῦ λαοῦ τούτου καὶ μή ὕψωνε φωνήν ἤ δέησιν ὑπὲρ αὐτῶν· διότι ἐγὼ δὲν θέλω εἰσακούσει, ὅταν κράζωσι πρὸς ἐμὲ ἐν καιρῷ τῆς ταλαιπωρίας αὑτῶν.
15 Τί ἔχει νὰ κάμῃ ἡ ἠγαπημένη μου ἐν τῷ οἴκῳ μου, ἀφοῦ ἔπραξεν ἀσέλγειαν μὲ πολλούς, καὶ τὸ κρέας τὸ ἅγιον ἀφῃρέθη ἀπὸ σοῦ; ὅταν πράττῃς τὸ κακόν, τότε εὐφραίνεσαι.
16 Ὁ Κύριος ἐκάλεσε τὸ ὄνομά σου, Ἐλαίαν ἀειθαλῆ, ὡραίαν, καλλίκαρπον· μετ᾿ ἤχου θορύβου μεγάλου ἐξήφθη πῦρ ἐπ᾿ αὐτήν καὶ οἱ κλάδοι αὐτῆς συνεθλάσθησαν.
17 Διότι ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὅστις σὲ ἐφύτευσεν, ἐπρόφερε κακὸν ἐναντίον σου, διὰ τὴν κακίαν τοῦ οἴκου Ἰσραήλ καὶ τοῦ οἴκου Ἰούδα, τὴν ὁποίαν ἔπραξαν καθ᾿ ἑαυτῶν, ὥστε νὰ μὲ παροργίσωσι θυμιάζοντες εἰς τὸν Βάαλ.
18 Καὶ ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἐμὲ γνῶσιν καὶ ἐγνώρισα· τότε ἔδειξας εἰς ἐμὲ τὰς πράξεις αὐτῶν.
19 Ἀλλ᾿ ἐγὼ ἤμην ὡς ἀρνίον ἄκακον φερόμενον εἰς σφαγήν· καὶ δὲν ἐνόησα ὅτι συνεβουλεύθησαν βουλὰς ἐναντίον μου, λέγοντες, Ἄς καταστρέψωμεν τὸ δένδρον μετὰ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ καὶ ἄς ἐκκόψωμεν αὐτὸν ἀπὸ τῆς γῆς τῶν ζώντων, ὥστε τὸ ὄνομα αὐτοῦ νὰ μή μνημονευθῆ πλέον.
20 Ἀλλ᾿ ὦ Κύριε τῶν δυνάμεων, ὁ κρίνων δικαίως, ὁ δοκιμάζων τοὺς νεφροὺς καὶ τὴν καρδίαν, ἄς ἴδω τὴν ἐκδίκησίν σου ἐπ᾿ αὐτούς, διότι πρὸς σὲ ἐφανέρωσα τὴν δίκην μου.
21 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος περὶ τῶν ἀνδρῶν τῆς Ἀναθώθ, οἵτινες ζητοῦσι τὴν ζωήν σου, λέγοντες, Μή προφητεύσῃς ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου, διὰ νὰ μή ἀποθάνῃς ὑπὸ τὰς χεῖρας ἡμῶν·
22 διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος τῶν δυνάμεων· Ἰδού, θέλω ἐπισκεφθῆ αὐτούς· οἱ νέοι θέλουσιν ἀποθάνει ἐν μαχαίρᾳ· οἱ υἱοὶ αὐτῶν αἱ θυγατέρες αὐτῶν θέλουσι τελευτήσει ὑπὸ πείνης·
23 καὶ δὲν θέλει μείνει ὑπόλοιπον ἐξ αὐτῶν· διότι θέλω φέρει κακὸν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας τῆς Ἀναθώθ, ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆς ἐπισκέψεως αὐτῶν.