Isaiah 54
1 Εὐφράνθητι, στεῖρα, ἡ μή τίκτουσα· ἀναβόησον ἐν ἀγαλλιάσει καὶ τέρπου, ἡ μή δίνουσα· διότι πλειότερα εἶναι τὰ τέκνα τῆς ἠρημωμένης παρὰ τὰ τέκνα τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα, λέγει Κύριος.
2 Πλάτυνον τὸν τόπον τῆς σκηνῆς σου καὶ ἄς ἐκτείνωσι τὰ παραπετάσματα τῶν κατοικιῶν σου· μή φεισθῇς· μάκρυνον τὰ σχοινία σου καὶ στερέωσον τοὺς πασσάλους σου.
3 Διότι θέλεις ἐκταθῆ εἰς τὰ δεξιὰ καὶ εἰς τὰ ἀριστερά· καὶ τὸ σπέρμα σου θέλει κληρονομήσει τὰ ἔθνη καὶ θέλει κάμει τὰς ἠρημωμένας πόλεις νὰ κατοικισθῶσι.
4 Μή φοβοῦ· διότι δὲν θέλεις καταισχυνθῆ· μηδὲ ἐντρέπου· διότι δὲν θέλεις αἰσχυνθῆ· διότι θέλεις λησμονήσει τὴν αἰσχύνην τῆς νεότητός σου καὶ δὲν θέλεις ἐνθυμηθῆ πλέον τὸ ὄνειδος τῆς χηρείας σου.
5 Διότι ὁ ἀνήρ σου εἶναι ὁ Ποιητής σου· τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἶναι, Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· καὶ ὁ Λυτρωτής σου εἶναι ὁ Ἃγιος τοῦ Ἰσραήλ· αὐτὸς θέλει ὀνομασθῆ, Ὁ Θεὸς πάσης τῆς γῆς.
6 Διότι ὁ Κύριος σὲ ἐκάλεσεν ὡς γυναῖκα ἐγκαταλελειμμένην καὶ τεθλιμμένην τὸ πνεῦμα καὶ γυναῖκα νεότητος ἀποβεβλημένην, λέγει ὁ Θεὸς σου.
7 Σὲ ἐγκατέλιπον διὰ ὀλίγον καιρόν· πλήν μὲ ἔλεος μέγα θέλω σὲ περισυνάξει.
8 Ἐν θυμῷ μικρῷ ἔκρυψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ σοῦ διὰ μίαν στιγμήν· μὲ ἔλεος ὅμως αἰώνιον θέλω σὲ ἐλεήσει, λέγει Κύριος ὁ Λυτρωτής σου.
9 Διότι τοῦτο εἶναι εἰς ἐμὲ ὡς τὰ ὕδατα τοῦ Νῶε· ἐπειδή, καθὼς ὥμοσα ὅτι τὰ ὕδατα τοῦ Νῶε δὲν θέλουσιν ἐπέλθει πλέον ἐπὶ τὴν γῆν, οὕτως ὥμοσα ὅτι δὲν θέλω θυμωθῆ πλέον κατὰ σοῦ οὐδὲ σὲ ἐλέγξει.
10 Διότι τὰ ὄρη θέλουσι μετατοπισθῆ καὶ οἱ λόφοι μετακινηθῆ· πλήν τὸ ἔλεός μου δὲν θέλει ἐκλείψει ἀπὸ σοῦ οὐδὲ ἡ διαθήκη τῆς εἰρήνης μου μετακινηθῆ, λέγει Κύριος ὁ ἐλεῶν σε.
11 Ὦ τεθλιμμένη, τεταραγμένη, ἀπαρηγόρητος, ἰδού, ἐγὼ θέλω στρώσει τοὺς λίθους σου ἐκ μαρμάρων πορφυρῶν καὶ θέλω βάλει τὰ θεμέλιά σου ἐκ σαπφείρων.
12 Καὶ θέλω κάμει τὰς ἐπάλξεις σου ἐξ ἀχάτου καὶ τὰς πύλας σου ἐξ ἀνθράκων καὶ ἅπαντα τὸν περίβολόν σου ἐκ λίθων ἐκλεκτῶν.
13 Πάντες δὲ οἱ υἱοὶ σου θέλουσιν εἶσθαι διδακτοὶ τοῦ Κυρίου, καὶ θέλει εἶσθαι μεγάλη ἡ εἰρήνη τῶν υἱῶν σου.
14 Ἐν δικαιοσύνῃ θέλεις στερεωθῆ· μακρὰν ἀπὸ τῆς καταδυναστείας θέλεις εἶσθαι, διότι δὲν θέλεις φοβεῖσθαι· καὶ ἀπὸ τοῦ τρόμου, διότι δὲν θέλει σὲ πλησιάσει.
15 Ἰδού, βεβαίως θέλουσι συναχθῆ ὁμοῦ ἐναντίον σου, πλήν οὐχὶ δι᾿ ἐμοῦ· Ὅσοι συναχθῶσιν ὁμοῦ ἐναντίον σου, ἕνεκα σοῦ, θέλουσι πέσει.
16 Ἰδού, ἐγὼ ἔκαμον τὸν χαλκέα, ὅστις φυσᾷ τοὺς ἄνθρακας ἐν τῷ πυρὶ καὶ ἐξάγει τὸ ἐργαλεῖον διὰ τὸ ἔργον αὑτοῦ· καὶ ἐγὼ ἔκαμον τὸν πορθητήν διὰ νὰ καταστρέφῃ.
17 Οὐδὲν ὅπλον κατασκευασθὲν ἐναντίον σου θέλει εὐοδωθῆ· καὶ πᾶσαν γλῶσσαν, ἥτις ἤθελε κινηθῆ κατὰ σοῦ, θέλεις νικήσει ἐν τῇ κρίσει. Αὕτη εἶναι ἡ κληρονομία τῶν δούλων τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτῶν εἶναι ἐξ ἐμοῦ, λέγει ὁ Κύριος.