Isaiah 48
1 Ἀκούσατε τοῦτο, οἶκος Ἰακώβ· οἱ κληθέντες μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰσραήλ καὶ ἐξελθόντες ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ Ἰούδα· οἱ ὁμνύοντες εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου καὶ ἀναφέροντες τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ, πλήν οὐχὶ ἐν ἀληθείᾳ οὐδὲ ἐν δικαιοσύνῃ.
2 Διότι λαμβάνουσι τὸ ὄνομα αὑτῶν ἐκ τῆς πόλεως τῆς ἁγίας καὶ ἐπιστηρίζονται ἐπὶ τὸν Θεὸν τοῦ Ἰσραήλ· τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἶναι, Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων.
3 Ἔκτοτε ἀνήγγειλα τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς· καὶ ἐξῆλθον ἐκ τοῦ στόματός μου καὶ διεκήρυξα αὐτά· ἔκαμα ταῦτα αἰφνιδίως καὶ ἔγειναν.
4 Ἐπειδή γνωρίζω ὅτι εἶσαι σκληρός, καὶ ὁ τράχηλός σου εἶναι νεῦρον σιδηροῦν καὶ τὸ μέτωπόν σου χάλκινον.
5 Ἔκτοτε δὲ ἀνήγγειλα τοῦτο πρὸς σέ· πρὶν γείνῃ διεκήρυξα τοῦτο εἰς σέ, διὰ νὰ μή εἴπῃς, Τὸ εἴδωλόν μου ἔκαμε ταῦτα· καὶ τὸ γλυπτὸν μου καὶ τὸ χυτὸν μου προσέταξε ταῦτα.
6 Ἤκουσας· ἰδὲ πάντα ταῦτα· καὶ δὲν θέλετε ὁμολογήσει; ἀπὸ τοῦδε διακηρύττω πρὸς σὲ νέα, μάλιστα ἀποκεκρυμμένα, καὶ τὰ ὁποῖα σὺ δὲν ἤξευρες.
7 Τώρα ἔγειναν καὶ οὐχὶ παλαιόθεν, καὶ οὐδὲ πρὸ τῆς ἡμέρας ταύτης ἤκουσας περὶ αὐτῶν, διὰ νὰ μή εἴπῃς, Ἰδού, ἐγὼ ἤξευρον ταῦτα.
8 Οὔτε ἤκουσας οὔτε ἤξευρες οὔτε ἀπ᾿ ἀρχῆς ἠνοίχθησαν τὰ ὦτά σου· διότι ἤξευρον ἔτι βεβαίως ἤθελες φερθῆ ἀπίστως καὶ ἐκ κοιλίας νομάσθης παραβάτης.
9 Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου θέλω μακρύνει τὸν θυμὸν μου, καὶ διὰ τὸν ἔπαινόν μου θέλω βασταχθῆ πρὸς σέ, ὥστε νὰ μή σὲ ἐξολοθρεύσω.
10 Ἰδού, σὲ ἐκαθάρισα, πλήν οὐχὶ ὡς ἄργυρον· σὲ κατέστησα ἐκλεκτὸν ἐν τῷ χωνευτηρίῳ τῆς θλίψεως.
11 Ἕνεκεν ἐμοῦ, ἕνεκεν ἐμοῦ θέλω κάμει τοῦτο· διότι πῶς ἤθελε μολυνθῆ τὸ ὄνομά μου; ναί, δὲν θέλω δώσει τὴν δόξαν μου εἰς ἄλλον.
12 Ἄκουσόν μου, Ἰακώβ, καὶ Ἰσραήλ τὸν ὁποῖον ἐγὼ ἐκάλεσα· ἐγὼ αὐτὸς εἶμαι· ἐγὼ ὁ πρῶτος, ἐγὼ καὶ ὁ ἔσχατος.
13 Καὶ ἡ χεὶρ μου ἐθεμελίωσε τὴν γῆν καὶ ἡ δεξιὰ μου ἐμέτρησε μὲ σπιθαμήν τοὺς οὐρανούς· ὅταν καλῶ αὐτούς, παρίστανται ὁμοῦ.
14 Συνάχθητε, πάντες σεῖς, καὶ ἀκούσατε· τίς ἐκ τούτων ἀνήγγειλε ταῦτα; Ὁ Κύριος ἠγάπησεν αὐτόν· ὅθεν θέλει ἐκπληρώσει τὸ θέλημα αὐτοῦ ἐπὶ τὴν Βαβυλῶνα καὶ ὁ βραχίων αὐτοῦ θέλει εἶσθαι ἐπὶ τοὺς Χαλδαίους.
15 Ἐγώ, ἐγὼ ἐλάλησα· ναί, ἐκάλεσα αὐτόν· ἔφερα αὐτὸν καὶ ἐγὼ θέλω εὐοδώσει τὴν ὁδὸν αὐτοῦ.
16 Πλησιάσατε πρὸς ἐμέ, ἀκούσατε τοῦτο· ἀπ᾿ ἀρχῆς δὲν ἐλάλησα ἐν κρυπτῷ· ἀφότου ἔγεινε τοῦτο, ἐγὼ ἤμην ἐκεῖ καὶ τώρα Κύριος ὁ Θεὸς ἀπέστειλεν ἐμὲ καὶ τὸ πνεῦμα αὐτοῦ.
17 Οὕτω λέγει Κύριος, ὁ Λυτρωτής σου, ὁ Ἃγιος τοῦ Ἰσραήλ· Ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς σου, ὁ διδάσκων σε διὰ τὴν φέλειάν σου, ὁ ὁδηγῶν σε διὰ τῆς ὁδοῦ δι᾿ ἧς ἔπρεπε νὰ ὑπάγῃς.
18 Εἴθε νὰ ἤκουες τὰ προστάγματά μου! τότε ἡ εἰρήνη σου ἤθελεν εἶσθαι ὡς ποταμὸς καὶ ἡ δικαιοσύνη σου ὡς κύματα θαλάσσης·
19 καὶ τὸ σπέρμα σου ἤθελεν εἶσθαι ὡς ἡ ἄμμος καὶ τὰ ἔκγονα τῆς κοιλίας σου ὡς τὰ λιθάρια αὐτῆς· τὸ ὄνομα αὐτοῦ δὲν ἤθελεν ἀποκοπῆ οὐδὲ ἐξαλειφθῆ ἀπ᾿ ἔμπροσθέν μου.
20 Ἐξέλθετε ἐκ τῆς Βαβυλῶνος, φεύγετε ἀπὸ τῶν Χαλδαίων, μετὰ φωνῆς ἀλαλαγμοῦ ἀναγγείλατε, διακηρύξατε τοῦτο, ἐκφωνήσατε αὐτὸ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς, εἴπατε, Ὁ Κύριος ἐλύτρωσε τὸν δοῦλον αὑτοῦ Ἰακώβ.
21 Καὶ δὲν ἐδίψησαν, ὅτε ὡδήγει αὐτοὺς διὰ τῆς ἐρήμου· ἔκαμε νὰ ῥεύσωσι δι᾿ αὐτοὺς ὕδατα ἐκ πέτρας· καὶ ἔσχισε τὴν πέτραν καὶ τὰ ὕδατα ἔρρευσαν.
22 Εἰρήνη δὲν εἶναι εἰς τοὺς ἀσεβεῖς, λέγει Κύριος.