Isaiah 16
1 Ἀποστείλατε τὸ ἀρνίον πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς γῆς, ἀπὸ Σελὰ ἐν τῇ ἐρήμῳ πρὸς τὸ ὄρος τῆς θυγατρὸς τῆς Σιών.
2 Διότι ὡς πτηνὸν πλανώμενον, ἀπὸ τῆς φωλεᾶς αὑτοῦ δεδιωγμένον, οὕτως αἱ θυγατέρες τοῦ Μωὰβ θέλουσιν εἶσθαι κατὰ τὰς διαβάσεις τοῦ Ἀρνών.
3 Βουλεύου, ἐκτέλεσον τὸ δίκαιον· ἐν τῷ μέσῳ τῆς ἡμέρας κάμε τὴν σκιὰν σου ὡς νύκτα· κρύψον τοὺς διωκομένους· μή φανερώσῃς τὸν περιπλανώμενον.
4 Οἱ δεδιωγμένοι μου ἄς παροικήσωσι παρὰ σοί, Μωάβ· γενοῦ εἰς αὐτοὺς σκέπη ἀπὸ προσώπου τοῦ πορθητοῦ· διότι ὁ ἁρπακτήρ ἐτελείωσεν, ὁ πορθητής ἔπαυσεν, οἱ καταδυνάσται ἐξωλοθρεύθησαν ἀπὸ τῆς γῆς.
5 Καὶ μετὰ ἐλέους θέλει συσταθῆ ὁ θρόνος, καὶ ἐπ᾿ αὐτὸν θέλει καθήσει ἐν ἀληθείᾳ, ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Δαβίδ, ὁ κρίνων καὶ ἐκζητῶν κρίσιν καὶ σπεύδων δικαιοσύνην.
6 16:6 Ἠκούσαμεν τὴν ὑπερηφανίαν τοῦ Μωάβ, εἶναι λίαν ὑπερήφανος· τὴν ὑψηλοφροσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλαζονείαν αὐτοῦ καὶ τὴν μανίαν αὐτοῦ· τὰ ψεύδη αὐτοῦ θέλουσι ματαιωθῆ.
7 Διὰ τοῦτο ὁ Μωὰβ θέλει ὀλολύξει· πάντες θέλουσιν ὀλολύξει διὰ τὸν Μωάβ· θέλετε θρηνολογήσει διὰ τὰ θεμέλια τῆς Κὶρ-ἀρεσέθ· ἐκτυπήθησαν βεβαίως.
8 Διότι αἱ πεδιάδες τῆς Ἑσεβὼν εἶναι ἠτονημέναι καὶ ἡ ἄμπελος τῆς Σιβμά· οἱ κύριοι τῶν ἐθνῶν κατεσύντριψαν τὰ καλήτερα αὐτῆς φυτά, τὰ ὁποῖα ἤρχοντο ἕως τῆς Ἰαζήρ, καὶ περιεπλανῶντο διὰ τῆς ἐρήμου· οἱ κλάδοι αὐτῆς ἦσαν ἐξηπλωμένοι, διέβαινον τὴν θάλασσαν.
9 Διὰ τοῦτο μετὰ κλαυθμοῦ τῆς Ἰαζήρ θέλω κλαύσει τὴν ἄμπελον τῆς Σιβμὰ θέλω σὲ βρέξει μὲ τὰ δάκρυά μου, Ἑσεβὼν καὶ Ἐλεαλή· διότι ἐπὶ τοὺς θερινοὺς καρποὺς σου καὶ ἐπὶ τὸν θερισμὸν σου ἐπέπεσεν ἀλαλαγμός.
10 Καὶ ἀφῃρέθη ἡ εὐφροσύνη καὶ ἡ ἀγαλλίασις ἀπὸ τῆς καρποφόρου πεδιάδος· καὶ εἰς τοὺς ἀμπελῶνάς σου δὲν θέλουσιν εἶσθαι πλέον σματα οὐδὲ φωναὶ ἀγαλλιάσεως· οἱ ληνοπάται δὲν θέλουσι πατεῖ οἶνον ἐν τοῖς ληνοῖς· ἐγὼ κατέπαυσα τὸν ἀλαλαγμὸν τοῦ τρυγητοῦ.
11 Ὅθεν τὰ ἐντόσθιά μου θέλουσιν ἠχήσει ὡς κιθάρα διὰ τὸν Μωάβ, καὶ τὰ ἐσωτερικὰ μου διὰ τὴν Κὶρ-ἄρες.
12 Καὶ ὁ Μωάβ, ὅταν φανῇ ὅτι ἀπέκαμεν ἐπὶ τοὺς βωμοὺς αὑτοῦ, θέλει εἰσέλθει εἰς τὸ ἁγιαστήριον αὑτοῦ διὰ νὰ προσευχηθῇ· πλήν δὲν θέλει ἐπιτύχει.
13 Οὗτος εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἔκτοτε ἐλάλησε Κύριος περὶ τοῦ Μωάβ.
14 Τώρα δὲ ὁ Κύριος ἐλάλησε λέγων, Εἰς τρία ἔτη, ὡς εἶναι τὰ ἔτη τοῦ μισθωτοῦ, ἡ δόξα τοῦ Μωὰβ θέλει καταφρονηθῆ μεθ᾿ ὅλου τοῦ μεγάλου πλήθους αὑτοῦ· καὶ τὸ ὑπόλοιπον θέλει εἶσθαι πολὺ ὀλίγον καὶ ἀδύνατον.