Isaiah 1
1 Ορασις Ἡσαΐου υἱοῦ Ἀμώς, τὴν ὁποίαν εἶδε περὶ τοῦ Ἰούδα καὶ τῆς Ἱερουσαλήμ, ἐν ταῖς ἡμέραις Ὀζίου Ἰωάθαμ, Ἄχαζ καὶ Ἐζεκίου, βασιλέων Ἰούδα.
2 Ἀκούσατε, οὐρανοί, καὶ ἀκροάσθητι, γῆ· διότι ὁ Κύριος ἐλάλησεν· Υἱοὺς ἔθρεψα καὶ ὕψωσα, ἀλλ᾿ αὐτοὶ ἀπεστάτησαν ἀπ᾿ ἐμοῦ.
3 Ὁ βοῦς γνωρίζει τὸν κτήτορα αὑτοῦ καὶ ὁ ὄνος τὴν φάτνην τοῦ κυρίου αὑτοῦ· ὁ Ἰσραήλ δὲν γνωρίζει, ὁ λαὸς μου δὲν ἐννοεῖ.
4 Οὐαί, ἔθνος ἁμαρτωλόν, λαὲ πεφορτωμένε ἀνομίαν, σπέρμα κακοποιῶν υἱοὶ διεφθαρμένοι· ἐγκατέλιπον τὸν Κύριον, κατεφρόνησαν τὸν Ἃγιον τοῦ Ἰσραήλ, ἐστράφησαν εἰς τὰ ὀπίσω.
5 Διὰ τί παιδευόμενοι θέλετε ἐπιπροσθέτει στασιασμόν; ὅλη ἡ κεφαλή εἶναι ἄρρωστος καὶ ὅλη ἡ καρδία κεχαυνωμένη·
6 ἀπὸ ἴχνους ποδὸς μέχρι κεφαλῆς δὲν ὑπάρχει ἐν αὐτῷ ἀκεραιότης ἀλλὰ τραύματα καὶ μελανίσματα καὶ ἕλκη σεσηπότα· δὲν ἐξεπιέσθησαν οὐδὲ ἐδέθησαν οὐδὲ ἐμαλακώθησαν δι᾿ ἀλοιφῆς·
7 ἡ γῆ σας εἶναι ἔρημος, αἱ πόλεις σας πυρίκαυστοι· τὴν γῆν σας ξένοι κατατρώγουσιν ἔμπροσθέν σας· καὶ εἶναι ἔρημος, ὡς πεπορθημένη ὑπὸ ἀλλοφύλων·
8 καὶ ἡ θυγάτηρ Σιὼν ἐγκαταλελειμμένη ὡς καλύβη ἐν ἀμπελῶνι, ὡς ὀπωροφυλάκιον ἐν κήπῳ ἀγγουρίων· ὡς πόλις πολιορκουμένη.
9 Ἄν ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων δὲν ἤθελεν ἀφήσει εἰς ἡμᾶς μικρὸν ὑπόλοιπον, ὡς τὰ Σόδομα ἠθέλομεν γείνει, μὲ τὰ Γόμορρα ἠθέλομεν ἐξομοιωθῆ.
10 Ἀκούσατε τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, ἄρχοντες Σοδόμων· ἀκροάσθητι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, λαὲ Γομόρρων.
11 Τίνα χρείαν ἔχω τοῦ πλήθους τῶν θυσιῶν σας; λέγει Κύριος· κεχορτασμένος εἶμαι ἀπὸ ὁλοκαυτωμάτων κριῶν καὶ ἀπὸ πάχους τῶν σιτευτῶν· καὶ δὲν εὐαρεστοῦμαι εἰς αἷμα ταύρων ἤ ἀρνίων ἤ τράγων.
12 Ὅταν ἔρχησθε νὰ ἐμφανισθῆτε ἐνώπιόν μου, τίς ἐζήτησεν ἐκ τῶν χειρῶν σας τοῦτο, νὰ πατῆτε τὰς αὐλὰς μου;
13 Μή φέρετε πλέον, ματαίας προσφοράς· τὸ θυμίαμα εἶναι βδέλυγμα εἰς ἐμέ· τὰς νεομηνίας καὶ τὰ σάββατα, τὴν συγκάλεσιν τῶν συνάξεων, δὲν δύναμαι νὰ ὑποφέρω, ἀνομίαν καὶ πανηγυρικήν σύναξιν.
14 Τὰς νεομηνίας σας καὶ τὰς διατεταγμένας ἑορτὰς σας μισεῖ ἡ ψυχή μου· εἶναι φορτίον εἰς ἐμέ· ἐβαρύνθην νὰ ὑποφέρω.
15 Καὶ ὅταν ἐκτείνητε τὰς χεῖράς σας, θέλω κρύπτει τοὺς ὀφθαλμοὺς μου ἀπὸ σᾶς· ναὶ, ὅταν πληθύνητε δεήσεις, δὲν θέλω εἰσακούει· αἱ χεῖρές σας εἶναι πλήρεις αἱμάτων.
16 Λούσθητε, καθαρίσθητε· ἀποβάλετε τὴν κακίαν τῶν πράξεών σας ἀπ᾿ ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν μου· παύσατε πράττοντες τὸ κακόν,
17 μάθετε νὰ πράττητε τὸ καλόν· ἐκζητήσατε κρίσιν, κάμετε εὐθύτητα εἰς τὸν δεδυναστευμένον, κρίνατε τὸν ὀρφανόν, προστατεύσατε τὴν δίκην τῆς χήρας·
18 Ἔλθετε τώρα, καὶ ἄς διαδικασθῶμεν, λέγει Κύριος· ἐὰν αἱ ἁμαρτίαι σας ἦναι ὡς τὸ πορφυροῦν, θέλουσι γείνει λευκαὶ ὡς χιών· ἐὰν ἦναι ἐρυθραὶ ὡς κόκκινον, θέλουσι γείνει ὡς λευκὸν μαλλίον.
19 Ἐὰν θέλητε καὶ ὑπακούσητε, θέλετε φάγει τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς·
20 ἐὰν ὅμως δὲν θέλητε καὶ ἀποστατήσητε, θέλετε καταφαγωθῆ ὑπὸ μαχαίρας· διότι τὸ στόμα τοῦ Κυρίου ἐλάλησε.
21 Πῶς ἡ πιστή πόλις κατεστάθη πόρνη, ἦτο πλήρης κρίσεων· ἡ δικαιοσύνη κατῴκει ἐν αὐτῇ· ἀλλὰ τώρα, φονεῖς.
22 Ὁ ἄργυρός σου κατεστάθη σκωρία, ὁ οἶνός σου συνεκεράσθη μεθ᾿ ὕδατος.
23 Οἱ ἄρχοντές σου εἶναι ἀπειθεῖς καὶ σύντροφοι κλεπτῶν· πάντες ἀγαπῶσι δῶρα καὶ κυνηγοῦσιν ἀντιπληρωμάς· δὲν κρίνουσι τὸν ὀρφανὸν οὐδὲ ἔρχεται ἡ δίκη τῆς χήρας πρὸς αὐτούς.
24 Διὰ τοῦτο λέγει ὁ Κύριος, ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων, ὁ Κραταιὸς τοῦ Ἰσραήλ, Ὤ, θέλω χορτασθῆ ἐπὶ τοὺς ἐναντίους μου καὶ θέλω ἐκδικηθῆ κατὰ τῶν ἐχθρῶν μου·
25 καὶ θέλω στρέψει τὴν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ ἀποκαθαρίσει τὴν σκωρίαν σου καὶ ἀφαιρέσει ὅλον σου τὸν κασσίτερον.
26 Καὶ θέλω ἀποκαταστήσει τοὺς κριτὰς σου ὡς τὸ πρότερον καὶ τοὺς συμβούλους σου ὡς τὸ ἀπ᾿ ἀρχῆς· μετὰ ταῦτα θέλεις ὀνομασθῆ ἡ πόλις τῆς δικαιοσύνης, ἡ πιστή πόλις.
27 Ἡ Σιὼν θέλει ἐξαγορασθῆ διὰ κρίσεως, καὶ οἱ ἐπιστρέψαντες αὐτῆς διὰ δικαιοσύνης.
28 Καὶ οἱ παράνομοι καὶ οἱ ἁμαρτωλοὶ ὁμοῦ θέλουσι καταστραφῆ, καὶ οἱ ἐγκαταλιπόντες τὸν Κύριον θέλουσι καταναλωθῆ.
29 Διότι θέλετε καταισχυνθῆ διὰ τὰ ἄλση, τὰ ὁποῖα ἐπεθυμήσατε, καὶ θέλετε ἐντραπῆ διὰ τοὺς κήπους, τοὺς ὁποίους ἐξελέξατε.
30 Ἐπειδή θέλετε γείνει ὡς δρῦς, τῆς ὁποίας τὰ φύλλα μαραίνονται, καὶ ὡς κῆπος, ὅστις δὲν ἔχει ὕδωρ.
31 Καὶ ὁ ἰσχυρὸς θέλει εἶσθαι ὡς καλάμιον στυπίου, καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ ὡς σπινθήρ, καὶ θέλουσι καυθῆ καὶ τὰ δύο ὁμοῦ, καὶ δὲν θέλει εἶσθαι ὁ σβύνων.