Hosea 11
1 Ὅτε ὁ Ἰσραήλ ἦτο νήπιον, τότε ἐγὼ ἠγάπησα αὐτὸν καὶ ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱὸν μου.
2 Ὅσον ἐκάλουν αὐτούς, τόσον αὐτοὶ ἀνεχώρουν ἀπ᾿ ἔμπροσθεν αὐτῶν· ἐθυσίαζον εἰς τοὺς Βααλεὶμ καὶ ἐθυμίαζον εἰς τὰ γλυπτά.
3 Ἐγὼ ἐδίδαξα ἔτι τὸν Ἐφραΐμ νὰ περιπατῇ, πιάνων αὐτὸν ἀπὸ τῶν βραχιόνων αὐτοῦ· ἀλλὰ δὲν ἐγνώρισαν ὅτι ἰάτρευον αὐτούς.
4 Ἔσυρα αὐτοὺς μὲ σχοινία ἀνθρώπου, μὲ δεσμοὺς ἀγάπης· καὶ ἤμην εἰς αὐτοὺς ὡς οἱ ἀφαιροῦντες τὸν ζυγὸν ἐπάνωθεν τῶν σιαγόνων αὐτῶν, καὶ ἔθεσα τροφήν ἔμπροσθεν αὐτῶν.
5 Δὲν θέλει ἐπιστρέψει εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, ἀλλ᾿ ὁ Ἀσσύριος θέλει εἶσθαι βασιλεὺς αὐτοῦ, διότι δὲν ἠθέλησαν νὰ ἐπιστραφῶσι.
6 Καὶ ἡ ῥομφαία θέλει ἐπιπέσει ἐπὶ τὰς πόλεις αὐτοῦ καὶ θέλει ἀναλώσει τοὺς ἰσχυροὺς αὐτοῦ καὶ καταφάγει, ἕνεκα τῶν διαβουλίων αὐτῶν.
7 Καὶ ὁ λαὸς μου εἶναι προσκεκολλημένος εἰς τὴν ἀποστασίαν τὴν κατ᾿ ἐμοῦ· ἄν καὶ ἐκαλέσθησαν πρὸς τὸν Ὕψιστον, οὐδεὶς ὅμως ὕψωσεν αὐτόν.
8 Πῶς θέλω σὲ παραδώσει, Ἐφραΐμ; πῶς θέλω σὲ ἐγκαταλίπει, Ἰσραήλ; πῶς θέλω σὲ κάμει ὡς Ἀδαμά; πῶς θέλω σὲ θέσει ὡς Σεβωείμ; ἡ καρδία μου μετεστράφη ἐντὸς μου, τὰ σπλάγχνα μου συνεκινήθησαν.
9 Δὲν θέλω ἐκτελέσει τὴν ἔξαψιν τοῦ θυμοῦ μου, δὲν θέλω ἐπιστρέψει εἰς ἐξολοθρευμὸν τοῦ Ἐφραΐμ· διότι ἐγὼ εἶμαι Θεὸς καὶ οὐχὶ ἄνθρωπος, Ἃγιος ἐν τῷ μέσῳ σου· καὶ δὲν θέλω εἰσέλθει ἐν θυμῷ.
10 Κατόπιν τοῦ Κυρίου θέλουσι περιπατεῖ· ὡς λέων θέλει βρυχᾶσθαι· ὅταν αὐτὸς βρυχηθῇ, τότε θέλουσι σπεύσει ἐκστατικὰ τὰ τέκνα ἀπὸ τῆς δύσεως·
11 θέλουσι σπεύσει ἐκστατικὰ ὡς πτηνὸν ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου καὶ ὡς περιστερὰ ἀπὸ τῆς γῆς τῆς Ἀσσυρίας, καὶ θέλω ἀποκαταστήσει αὐτοὺς ἐν τοῖς οἴκοις αὐτῶν, λέγει Κύριος.
12 Ὁ Ἐφραΐμ μὲ περιεκύκλωσε μὲ ψεύδη, καὶ ὁ οἶκος Ἰσραήλ μὲ ἀπάτην· ἀλλ᾿ ὁ Ἰούδας ἔτι ἔχει ἐξουσίαν μετὰ τοῦ Θεοῦ καὶ εἶναι πιστὸς μετὰ τῶν ἁγίων.