Genesis 49
1 Ἐκάλεσε δὲ ὁ Ἰακὼβ τοὺς υἱοὺς αὑτοῦ καὶ εἶπε, Συνάχθητε, διὰ νὰ σᾶς ἀναγγείλω τί μέλλει νὰ συμβῇ εἰς ἐσᾶς ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις·
2 συνάχθητε καὶ ἀκούσατε, υἱοὶ τοῦ Ἰακώβ, καὶ ἀκροάσθητε τὸν Ἰσραήλ τὸν πατέρα σας.
3 Ῥουβήν ὁ πρωτότοκός μου, σὺ ἰσχὺς μου καὶ ἀρχή τῶν δυνάμεών μου, ἔξοχος κατὰ τὴν ἀξίαν καὶ ἔξοχος κατὰ τὴν δύναμιν.
4 Ἐξέβρασας ὡς ὕδωρ· δὲν θέλεις ἔχει τὴν ὑπεροχήν· διότι ἀνέβης ἐπὶ τὴν κλίνην τοῦ πατρὸς σου· τότε ἐμίανας αὐτήν· ἐπὶ τὴν κλίνην μου ἀνέβη.
5 Συμεὼν καὶ Λευΐ οἱ ἀδελφοί, ὄργανα ἀδικίας εἶναι αἱ μάχαιραι αὐτῶν·
6 εἰς τὴν βουλήν αὐτῶν μή εἰσέλθῃς, ψυχή μου· εἰς τὴν συνέλευσιν αὐτῶν μή ἑνωθῇς, τιμή μου· διότι ἐν τῷ θυμῷ αὐτῶν ἐφόνευσαν ἀνθρώπους καὶ ἐν τῷ πείσματι αὑτῶν κατηδάφισαν τεῖχος.
7 Ἐπικατάρατος ὁ θυμὸς αὐτῶν, διότι ἦτο αὐθάδης· καὶ ἡ ὀργή αὐτῶν, διότι ἦτο σκληρά· θέλω διαμοιράσει αὐτοὺς εἰς τὸν Ἰακώβ, καὶ θέλω διασκορπίσει αὐτοὺς εἰς τὸν Ἰσραήλ.
8 Ἰούδα, σὲ θέλουσι ἐπαινέσει οἱ ἀδελφοὶ σου· ἡ χεὶρ σου θέλει εἶσθαι ἐπὶ τὸν τράχηλον τῶν ἐχθρῶν σου· οἱ υἱοὶ τοῦ πατρὸς σου θέλουσι σὲ προσκυνήσει·
9 σκύμνος λέοντος εἶναι ὁ Ἰούδας· ἐκ τοῦ θηρεύματος, υἱὲ μου, ἀνέβης· ἀναπεσὼν ἐκοιμήθη ὡς λέων καὶ ὡς σκύμνος λέοντος· τίς θέλει ἐγείρει αὐτὸν;
10 Δέν θέλει ἐκλείψει τὸ σκῆπτρον ἐκ τοῦ Ἰούδα οὐδὲ νομοθέτης ἐκ μέσου τῶν ποδῶν αὐτοῦ, ἑωσοῦ ἔλθῃ ὁ Σηλώ· καὶ εἰς αὐτὸν θέλει εἶσθαι ἡ ὑπακοή τῶν λαῶν.
11 Εἰς τὴν ἄμπελον δένει τὸ πωλάριον αὑτοῦ, καὶ εἰς τὸν ἐκλεκτὸν βλαστὸν τὸ παιδίον τῆς ὄνου αὑτοῦ· θέλει πλύνει ἐν οἴνῳ τὸ ἔνδυμα αὑτοῦ καὶ ἐν τῷ αἵματι τῆς σταφυλῆς τὸ περιβόλαιον αὑτοῦ·
12 Οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ θέλουσιν εἶσθαι ἐρυθροὶ ἐκ τοῦ οἴνου καὶ οἱ ὀδόντες αὐτοῦ λευκοὶ ἐκ τοῦ γάλακτος.
13 Ὁ Ζαβουλὼν θέλει κατοικήσει ἐν λιμένι θαλάσσης καὶ θέλει εἶσθαι ἐν λιμένι πλοίων· τὸ δὲ ὅριον αὐτοῦ θέλει ἐκταθῆ ἔως Σιδῶνος.
14 Ὁ Ἰσσάχαρ εἶναι ὄνος δυνατός, κοιτώμενος ἐν τῷ μέσῳ τῶν ἐπαύλεων·
15 Καὶ ἰδὼν ὅτι ἡ ἀνάπαυσις ἦτο καλή καὶ ὁ τόπος τερπνός, ἔκλινε τὸν ὦμον αὑτοῦ εἰς φορτίον καὶ ἔγεινε δοῦλος ὑποτελής.
16 Ὁ Δὰν θέλει κρίνει τὸν λαὸν αὐτοῦ, ὡς μία ἐκ τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ·
17 Ὁ Δὰν θέλει εἶσθαι ὄφις ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, ἀσπὶς ἐπὶ τῆς τρίβου, δάκνων τὰς πτέρνας τοῦ ἵππου, ὥστε ὁ ἱππεὺς αὐτοῦ θέλει πίπτει εἰς τὰ ὀπίσω.
18 τὴν σωτηρίαν σου περιέμεινα, Κύριε.
19 Τὸν Γὰδ θέλουσι πειρατεύσει πειραταί· πλήν καὶ αὐτὸς εἰς τὸ τέλος θέλει πειρατεύσει.
20 Τοῦ Ἀσήρ ὁ ἄρτος θέλει εἶσθαι παχύς· καὶ αὐτὸς θέλει δίδει βασιλικὰς τρυφάς.
21 Ὁ Νεφθαλὶ εἶναι ἔλαφος ἀπολελυμένη, δίδων λόγους ἀρεστούς.
22 Ὁ Ἰωσήφ, κλάδος καρποφόρος, κλάδος καρποφόρος πλησίον πηγῆς, τοῦ ὁποίου οἱ βλαστοὶ ἐκτείνονται ἐπὶ τοῦ τοίχου·
23 Οἱ τοξόται ἐπίκραναν αὐτὸν καὶ ἐτόξευσαν κατ᾿ αὐτοῦ, καὶ ἐχθρεύθησαν αὐτόν.
24 Ἀλλὰ τὸ τόξον αὐτοῦ ἔμεινε δυνατὸν καὶ οἱ βραχίονες τῶν χειρῶν αὐτοῦ ἐνεδυναμώθησαν διὰ τῶν χειρῶν τοῦ ἰσχυροῦ Θεοῦ τοῦ Ἰακώβ· ἐκεῖθεν ὁ ποιμήν, ἡ πέτρα τοῦ Ἰσραήλ·
25 καὶ τοῦτο διὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ πατρὸς σου, ὅστις θέλει σὲ βοηθεῖ, καὶ διὰ τοῦ Παντοδυνάμου, ὅστις θέλει σὲ εὐλογεῖ, εὐλογίας τοῦ οὐρανοῦ ἄνωθεν, εὐλογίας τῆς ἀβύσσου κάτωθεν, εὐλογίας τῶν μαστῶν καὶ τῆς μήτρας·
26 Αἱ εὐλογίαι τοῦ πατρὸς σου ὑπερίσχυσαν ὑπὲρ τὰς εὐλογίας τῶν προγόνων μου ἕως τῶν ὑψηλῶν κορυφῶν τῶν αἰωνίων ὀρέων· θέλουσιν εἶσθαι ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἰωσήφ καὶ ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ἐκλεκτοῦ μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν αὑτοῦ.
27 Ὁ Βενιαμὶν θέλει εἶσθαι λύκος ἅρπαξ· τὸ πρωΐ θέλει κατατρώγει θήραμα, καὶ τὸ ἑσπέρας θέλει διαιρεῖ λάφυρα.
28 Πάντες οὗτοι εἶναι αἱ δώδεκα φυλαὶ τοῦ Ἰσραήλ, καὶ τοῦτο εἶναι τὸ ὁποῖον ἐλάλησε πρὸς αὐτοὺς ὁ πατήρ αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούς· ἕκαστον κατὰ τὴν εὐλογίαν αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς.
29 Καὶ παρήγγειλεν εἰς αὐτοὺς καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς, Ἐγὼ προστίθεμαι εἰς τὸν λαὸν μου· θάψατέ με μετὰ τῶν πατέρων μου ἐν τῷ σπηλαίῳ τῷ ἐν τῷ ἀγρῷ Ἐφρὼν τοῦ Χετταίου·
30 ἐν τῷ σπηλαίῳ τῷ ἐν τῷ ἀγρῷ Μαχπελὰχ τῷ ἀπέναντι τῆς Μαμβρῆ ἐν τῇ γῇ Χαναάν, τὸ ὁποῖον ὁ Ἀβραὰμ ἠγόρασε μετὰ τοῦ ἀγροῦ παρὰ τοῦ Ἐφρὼν τοῦ Χετταίου διὰ κτῆμα μνημείου·
31 ἐκεῖ ἔθαψαν τὸν Ἀβραὰμ καὶ τὴν Σάρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· ἐκεῖ ἔθαψαν τὸν Ἰσαὰκ καὶ τὴν Ῥεβέκκαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ· καὶ ἐκεῖ ἔθαψα ἐγὼ τὴν Λείαν·
32 ἡ ἀγορὰ τοῦ ἀγροῦ καὶ τοῦ σπηλαίου τοῦ ἐν αὐτῷ ἔγεινε παρὰ τῶν υἱῶν τοῦ Χέτ.
33 Καὶ ἀφοῦ ἐτελείωσεν ὁ Ἰακὼβ παραγγέλλων εἰς τοὺς υἱοὺς αὑτοῦ, ἔσυρε τοὺς πόδας αὑτοῦ ἐπὶ τὴν κλίνην καὶ ἐξέπνευσε· καὶ προσετέθη εἰς τὸν λαὸν αὑτοῦ.