Ezekiel 39
1 Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, προφήτευσον κατὰ τοῦ Γὼγ καὶ εἰπέ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Ἰδού, ἐγὼ εἶμαι ἐναντίον σου, Γώγ, ἡγεμὼν τῆς Ῥῶς, Μεσὲχ καὶ Θουβάλ·
2 καὶ θέλω σὲ περιστρέψει καὶ σὲ περιπλανήσει, καὶ θέλω σὲ ἀναβιβάσει ἐκ τῶν ἐσχάτων τοῦ βορρᾶ καὶ φέρει ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ·
3 καὶ θέλω ἐκτινάξει τὸ τόξον σου ἀπὸ τῆς ἀριστερᾶς σου χειρὸς καὶ κάμει τὰ βέλη σου νὰ ἐκπέσωσιν ἀπὸ τῆς δεξιᾶς σου χειρός.
4 Θέλεις πέσει ἐπὶ τῶν ὀρέων τοῦ Ἰσραήλ, σὺ καὶ πάντα τὰ τάγματά σου καὶ οἱ λαοὶ οἱ μετὰ σοῦ· θέλω σὲ δώσει εἰς τὰ πτερωτὰ ὄρνεα παντὸς εἴδους καὶ εἰς τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, εἰς κατάβρωμα·
5 θέλεις πέσει ἐπὶ τοῦ προσώπου τοῦ ἀγροῦ· διότι ἐγὼ ἐλάλησα, λέγει Κύριος ὁ Θεός. Καὶ θέλω ἀποστείλει πῦρ ἐπὶ τὸν Μαγὼγ καὶ μεταξὺ τῶν κατοικούντων ἐν ἀσφαλείᾳ, τὰς νήσους· καὶ θέλουσι γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.
6 Καὶ θέλω κάμει τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον γνωστὸν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ μου Ἰσραήλ.
7 Καὶ δὲν θέλω ἀφήσει νὰ βεβηλώσωσι πλέον τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον· καὶ θέλουσι γνωρίσει τὰ ἔθνη, ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος, ὁ Ἃγιος ἐν Ἰσραήλ·
8 Ἰδού, ἦλθε καὶ ἔγεινε, λέγει Κύριος ὁ Θεός· αὕτη εἶναι ἡ ἡμέρα, περὶ τῆς ὁποίας ἐλάλησα.
9 Καὶ οἱ κατοικοῦντες τὰς πόλεις τοῦ Ἰσραήλ θέλουσιν ἐξέλθει καὶ θέλουσι βάλει εἰς τὸ πῦρ καὶ καύσει τὰ ὅπλα καὶ τὰς ἀσπίδας καὶ τοὺς θυρεούς, τὰ τόξα καὶ τὰ βέλη καὶ τὰ ἀκόντια καὶ τὰς λόγχας· καὶ θέλουσι καίει μὲ αὐτὰ πῦρ ἑπτὰ ἔτη·
10 καὶ δὲν θέλουσι λάβει ξύλα ἐκ τοῦ ἀγροῦ οὐδὲ θέλουσι κόψει ἐκ τῶν δρυμῶν, διότι θέλουσι καίει πῦρ ἐκ τῶν ὅπλων· καὶ θέλουσι λεηλατήσει τοὺς λεηλατήσαντας αὐτοὺς καὶ λαφυραγωγήσει τοὺς λαφυραγωγήσαντας αὐτούς, λέγει Κύριος ὁ Θεός.
11 Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ θέλω δώσει εἰς τὸν Γὼγ τόπον ταφῆς ἐκεῖ ἐν Ἰσραήλ, τὴν φάραγγα τῶν διαβατῶν, πρὸς ἀνατολὰς τῆς θαλάσσης· καὶ αὐτή θέλει κλείει τὴν ὁδὸν τῶν διαβαινόντων· καὶ ἐκεῖ θέλουσι χώσει τὸν Γὼγ καὶ ἅπαν τὸ πλῆθος αὐτοῦ· καὶ θέλουσιν ὀνομάσει αὐτήν, Ἡ φάραγξ τοῦ Ἀμὼν-γώγ.
12 Καὶ ὁ οἶκος Ἰσραήλ θέλει χόνει αὐτοὺς ἑπτὰ μῆνας, διὰ νὰ καθαρίσωσι τὴν γῆν.
13 Καὶ ἅπας ὁ λαὸς τῆς γῆς θέλει χόνει αὐτούς· καὶ θέλει εἶσθαι εἰς αὐτοὺς ὀνομαστή ἡ ἡμέρα καθ᾿ ἥν ἐδοξάσθην, λέγει Κύριος ὁ Θεός.
14 Καὶ θέλουσι διαχωρίσει ἄνδρας, οἵτινες περιερχόμενοι ἀκαταπαύστως τὴν γῆν θέλουσι θάπτει μὲ τὴν βοήθειαν τῶν διαβατῶν τοὺς μείναντας ἐπὶ τοῦ προσώπου τῆς γῆς, διὰ νὰ καθαρίσωσιν αὐτήν· μετὰ τὸ τέλος τῶν ἑπτὰ μηνῶν θέλουσι κάμει ἀκριβῆ ἀναζήτησιν.
15 Καὶ ἐκ τῶν διαβατῶν τῶν διαβαινόντων τὴν γῆν, ὅταν τις ἴδῃ ὀστοῦν ἀνθρώπου, τότε θέλει στήνει σημεῖον πλησίον αὐτοῦ, ἑωσοῦ οἱ ἐνταφιασταὶ θάψωσιν αὐτὸ ἐν τῇ φάραγγι τοῦ Ἀμὼν-γώγ.
16 Καὶ τῆς πόλεως δὲ τὸ ὄνομα θέλει εἶσθαι Ἀμωνά. Οὕτω θέλουσι καθαρίσει τὴν γῆν.
17 Καὶ σύ, υἱὲ ἀνθρώπου, οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Εἰπὲ πρὸς τὰ ὄρνεα παντὸς εἴδους καὶ πρὸς πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ, συνάχθητε καὶ ἔλθετε· συναθροίσθητε πανταχόθεν εἰς τὴν θυσίαν μου, τὴν ὁποίαν ἐγὼ ἐθυσίασα διὰ σᾶς, θυσίαν μεγάλην ἐπὶ τῶν ὀρέων τοῦ Ἰσραήλ, διὰ νὰ φάγητε σάρκα καὶ νὰ πίητε αἷμα.
18 Θέλετε φάγει τὴν σάρκα τῶν ἰσχυρῶν καὶ πίει τὸ αἷμα τῶν ἀρχόντων τῆς γῆς, τῶν κριῶν, τῶν ἀρνίων καὶ τῶν τράγων καὶ τῶν μόσχων, πάντων σιτευτῶν τῆς Βασάν·
19 καὶ θέλετε φάγει πάχος εἰς χορτασμὸν καὶ πίει αἷμα εἰς μέθην ἐκ τῆς θυσίας μου τὴν ὁποίαν ἐθυσίασα διὰ σᾶς·
20 καὶ θέλετε χορτασθῆ ἐπὶ τῆς τραπέζης μου, ἀπὸ ἵππων καὶ ἀναβατῶν, ἀπὸ ἰσχυρῶν καὶ ἀπὸ παντὸς ἀνδρὸς πολεμιστοῦ, λέγει Κύριος ὁ Θεός.
21 Καὶ θέλω θέσει τὴν δόξαν μου μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, καὶ πάντα τὰ ἔθνη θέλουσιν ἰδεῖ τὴν κρίσιν μου τὴν ὁποίαν ἐξετέλεσα καὶ τὴν χεῖρά μου, τὴν ὁποίαν ἐπέβαλον ἐπ᾿ αὐτά.
22 Καὶ θέλει γνωρίσει ὁ οἶκος Ἰσραήλ ὅτι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν, ἀπὸ τῆς ἡμέρας ταύτης καὶ εἰς τὸ ἑξῆς.
23 Καὶ τὰ ἔθνη θέλουσι γνωρίσει ὅτι ὁ οἶκος Ἰσραήλ ἠχμαλωτίσθη διὰ τὴν ἀνομίαν αὑτῶν· ἐπειδή ἐστάθησαν παραβάται πρὸς ἐμέ, διὰ τοῦτο ἔκρυψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ παρέδωκα αὐτοὺς εἰς τὴν χεῖρα τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν· καὶ ἔπεσον πάντες ἐν μαχαίρᾳ.
24 Κατὰ τὰς ἀκαθαρσίας αὐτῶν καὶ κατὰ τὰς παραβάσεις αὐτῶν ἔπραξα εἰς αὐτούς, καὶ ἔκρυψα ἀπ᾿ αὐτῶν τὸ πρόσωπόν μου.
25 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Τώρα θέλω ἐπιστρέψει τὴν αἰχμαλωσίαν τοῦ Ἰακὼβ καὶ ἐλεήσει ἅπαντα τὸν οἶκον Ἰσραήλ, καὶ θέλω εἶσθαι ζηλότυπος διὰ τὸ ὄνομά μου τὸ ἅγιον,
26 καὶ θέλουσι βαστάσει τὴν αἰσχύνην αὑτῶν καὶ πάσας τὰς παραβάσεις αὑτῶν, διὰ τῶν ὁποίων ἔγειναν παραβάται πρὸς ἐμέ, ὅτε κατῴκουν ἀσφαλῶς ἐν τῇ γῇ αὑτῶν καὶ δὲν ὑπῆρχεν ὁ ἐκφοβῶν.
27 Ὅταν ἐπαναφέρω αὐτοὺς ἐκ τῶν λαῶν καὶ συνάξω αὐτοὺς ἐκ τῶν τόπων τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ ἁγιασθῶ ἐν αὐτοῖς ἐνώπιον ἐθνῶν πολλῶν,
28 τότε θέλουσι γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτῶν, ὅταν, ἀφοῦ κάμω αὐτοὺς νὰ φερθῶσιν εἰς αἰχμαλωσίαν μεταξὺ τῶν ἐθνῶν, συνάξω αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν αὐτῶν καὶ δὲν ἀφήσω ἐξ αὐτῶν πλέον ἐκεῖ ὑπόλοιπον·
29 καὶ δὲν θέλω κρύψει πλέον τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾿ αὐτῶν, διότι ἐξέχεα τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ, λέγει Κύριος ὁ Θεός.