Ezekiel 19
1 Καὶ σὺ ἀνάλαβε θρῆνον διὰ τοὺς ἡγεμόνας τοῦ Ἰσραήλ,
2 καὶ εἰπέ, Τί εἶναι ἡ μήτηρ σου; Λέαινα· κεῖται μεταξὺ λεόντων, ἔθρεψε τὰ βρέφη αὑτῆς ἐν μέσῳ σκύμνων.
3 Καὶ ἀνέθρεψεν ἕν ἐκ τῶν βρεφῶν αὑτῆς καὶ ἔγεινε σκύμνος καὶ ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ τὸ θήραμα· ἀνθρώπους ἔτρωγε.
4 Καὶ τὰ ἔθνη ἤκουσαν περὶ αὐτοῦ· ἐπιάσθη ἐν τῷ λάκκῳ αὐτῶν, καὶ ἔφεραν αὐτὸν μὲ ἁλύσεις εἰς τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου.
5 Καὶ ἰδοῦσα ὅτι ἡ ἐλπὶς αὐτῆς ἐματαιώθη καὶ ἐχάθη, ἔλαβεν ἕν ἄλλο ἐκ τῶν βρεφῶν αὑτῆς καὶ ἔκαμεν αὐτὸ σκύμνον.
6 Καὶ ἀναστρεφόμενον ἐν μέσῳ τῶν λεόντων ἔγεινε σκύμνος καὶ ἔμαθε νὰ ἁρπάζῃ θήραμα· ἀνθρώπους ἔτρωγε.
7 Καὶ ἐγνώρισε τὰ παλάτια αὐτῶν καὶ ἐρήμονε τὰς πόλεις αὐτῶν· καὶ ἦτο ἠφανισμένη ἡ γῆ καὶ τὸ πλήρωμα αὐτῆς ἀπὸ τοῦ ἤχου τοῦ βρυχήματος αὐτοῦ.
8 Καὶ τὰ ἔθνη παρετάχθησαν ἐναντίον αὐτοῦ κυκλόθεν ἐκ τῶν ἐπαρχιῶν καὶ ἥπλωσαν κατ᾿ αὐτοῦ τὰ βρόχια αὑτῶν, καὶ ἐπιάσθη ἐν τῷ λάκκῳ αὐτῶν.
9 Καὶ ἔβαλον αὐτὸν μὲ ἁλύσεις εἰς κλωβίον καὶ ἔφεραν αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα τῆς Βαβυλῶνος· ἐν δεσμωτηρίῳ εἰσήγαγον αὐτόν, διὰ νὰ μή ἀκουσθῇ πλέον φωνή αὐτοῦ ἐπὶ τὰ ὄρη τοῦ Ἰσραήλ.
10 Ἡ μήτηρ σου, καθ᾿ ὁμοίωσίν σου, ἦτο ὡς ἄμπελος πεφυτευμένη πλησίον τῶν ὑδάτων· ἔγεινε καρποφόρος καὶ πλήρης κλάδων διὰ τὰ πολλὰ ὕδατα.
11 Καὶ ἔγειναν εἰς αὐτήν ῥάβδοι ἰσχυραὶ διὰ σκήπτρα τῶν κρατούντων· καὶ ὁ κορμὸς αὐτῆς ὑψώθη ἐν μέσῳ τῶν πυκνῶν κλάδων, καὶ ἔγεινε περίβλεπτος κατὰ τὸ ὕψος αὑτῆς μεταξὺ τοῦ πλήθους τῶν βλαστῶν αὑτῆς.
12 Ἀπεσπάσθη ὅμως μετὰ θυμοῦ, ἐρρίφθη κατὰ γῆς, καὶ ἀνατολικὸς ἄνεμος κατεξήρανε τὸν καρπὸν αὑτῆς· αἱ ἰσχυραὶ αὐτῆς ῥάβδοι συνεθλάσθησαν καὶ ἐξηράνθησαν· πῦρ κατέφαγεν αὐτάς.
13 Καὶ τώρα εἶναι πεφυτευμένη ἐν ἐρήμῳ, ἐν ξηρᾷ καὶ ἀνύδρῳ γῇ.
14 Καὶ ἐξῆλθε πῦρ ἀπὸ ῥάβδου τινὸς ἐκ τῶν κλάδων αὐτῆς καὶ κατέφαγε τὸν καρπὸν αὐτῆς, ὥστε δὲν ὑπῆρχε πλέον ἐν αὐτῇ ῥάβδος ἰσχυρὰ διὰ σκῆπτρον ἡγεμονίας· οὗτος εἶναι ὁ θρῆνος καὶ θέλει εἶσθαι εἰς θρῆνον.