Ezekiel 15
1 Καὶ ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς ἐμέ, λέγων,
2 Υἱὲ ἀνθρώπου, τί ἤθελεν εἶσθαι τὸ ξύλον τῆς ἀμπέλου πρὸς πᾶν ἄλλο ξύλον, τὰ κλήματα πρὸς πᾶν ὅ, τι εἶναι ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυμοῦ;
3 Ἤθελον λάβει ἀπ᾿ αὐτῆς ξύλον διὰ νὰ μεταχειρισθῶσιν εἰς ἐργασίαν; ἤ ἤθελον λάβει ἀπ᾿ αὐτῆς πάσσαλον, διὰ νὰ κρεμάσωσιν εἰς αὐτὸν σκεῦός τι;
4 Ἰδού, ῥίπτεται εἰς τὸ πῦρ διὰ νὰ καταναλωθῇ· τὸ πῦρ κατατρώγει καὶ τὰ δύο ἄκρα αὐτοῦ καὶ τὸ μέσον αὐτοῦ κατακαίεται· θέλει εἶσθαι χρήσιμον εἰς ἐργασίαν;
5 Ἰδού, ὅτε ἦτο ἀκέραιον, δὲν ἐχρησίμευεν εἰς ἐργασίαν· πόσον ὀλιγώτερον θέλει εἶσθαι χρήσιμον εἰς ἐργασίαν, ἀφοῦ τὸ πῦρ κατέφαγεν αὐτὸ καὶ ἐκάη;
6 Διὰ τοῦτο οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός· Καθὼς εἶναι τὸ ξύλον τῆς ἀμπέλου ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ δρυμοῦ, τὸ ὁποῖον παρέδωκα εἰς τὸ πῦρ διὰ νὰ καταναλωθῇ, οὕτω θέλω παραδώσει τοὺς κατοικοῦντας τὴν Ἱερουσαλήμ.
7 Καὶ θέλω στήσει τὸ πρόσωπόν μου ἐναντίον αὐτῶν· ἐκ τοῦ πυρὸς θέλουσιν ἐξέλθει καὶ τὸ πῦρ θέλει καταφάγει αὐτούς· καὶ ὅταν στήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐναντίον αὐτῶν, θέλετε γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος.
8 Καὶ θέλω παραδώσει τὴν γῆν εἰς ἀφανισμόν, διότι ἔγειναν παραβάται, λέγει Κύριος ὁ Θεός.