Exodus 23
1 Δὲν θέλεις διαδώσει ψευδῆ φήμην· δὲν θέλεις συμφωνήσει μετὰ τοῦ ἀδίκου διὰ νὰ γείνῃς ψευδομάρτυς.
2 Δὲν θέλεις ἀκολουθήσει τοὺς πολλοὺς ἐπὶ κακῷ· οὐδὲ θέλεις ὁμιλήσει ἐν κρισολογίᾳ, ὥστε νὰ κλίνῃς κατόπιν πολλῶν διὰ νὰ διαστρέψῃς κρίσιν·
3 οὐδὲ θέλεις ἀποβλέψει εἰς πρόσωπον πτωχοῦ ἐν τῇ κρίσει αὐτοῦ.
4 Ἐὰν ἀπαντήσῃς τὸν βοῦν τοῦ ἐχθροῦ σου ἤ τὸν ὄνον αὐτοῦ πλανώμενον, θέλεις ἐξάπαντος ἐπιστρέψει αὐτὸν πρὸς αὐτόν.
5 Ἐὰν ἴδῃς τὸν ὄνον τοῦ μισοῦντός σε πεπτωκότα ὑπὸ τὸ φορτίον αὑτοῦ καὶ ἤθελες ἀποφύγει νὰ βοηθήσῃς αὐτόν, ἐξάπαντος θέλεις συμβοηθήσει αὐτόν.
6 Δὲν θέλεις διαστρέψει τὸ δίκαιον τοῦ πένητός σου ἐν τῇ κρίσει αὐτοῦ.
7 Ἄπεχε ἀπὸ ἀδίκου ὑποθέσεως· καὶ μή γείνῃς αἰτία νὰ θανατωθῇ ὁ ἀθῶος καὶ ὁ δίκαιος· διότι ἐγὼ δὲν θέλω δικαιώσει τὸν ἀσεβῆ.
8 Καὶ δῶρα δὲν θέλεις λάβει· διότι τὰ δῶρα τυφλόνουσι καὶ τοὺς σοφούς, καὶ διαστρέφουσι τοὺς λόγους τῶν δικαίων.
9 Καὶ ξένον δὲν θέλεις καταδυναστεύσει διότι σεῖς γνωρίζετε τὴν ψυχήν τοῦ ξένου, ἐπειδή ξένοι ἐστάθητε ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου.
10 Καὶ ἕξ ἔτη θέλεις σπείρει τὴν γῆν σου καὶ θέλεις συνάγει τὰ γεννήματα αὐτῆς·
11 τὸ δὲ ἕβδομον θέλεις ἀφήσει αὐτήν νὰ ἀναπαυθῇ καὶ νὰ μένῃ ἀργή, διὰ νὰ τρώγωσιν οἱ πτωχοὶ τοῦ λαοῦ σου· καὶ τὸ ἐναπολειφθὲν αὐτῶν ἄς τρώγωσι τὰ ζῷα τοῦ ἀγροῦ. Οὕτω θέλεις κάμει διὰ τὸν ἀμπελῶνά σου καὶ διὰ τὸν ἐλαιῶνά σου.
12 Ἕξ ἡμέρας θέλεις κάμνει τὰς ἐργασίας σου· τὴν δὲ ἑβδόμην ἡμέραν θέλεις ἀναπαύεσθαι, διὰ νὰ ἀναπαυθῇ ὁ βοῦς σου καὶ ὁ ὄνος σου καὶ νὰ λάβῃ ἀναψυχήν ὁ υἱὸς τῆς δούλης σου καὶ ὁ ξένος.
13 Καὶ εἰς πάντα ὅσα ἐλάλησα πρὸς ἐσᾶς, θέλετε προσέξει· καὶ ὄνομα ἄλλων θεῶν δὲν θέλετε ἀναφέρει, οὐδὲ θέλει ἀκουσθῆ ἐκ τοῦ στόματός σου.
14 Τρὶς τοῦ ἐνιαυτοῦ θέλεις κάμνει ἑορτήν εἰς ἐμέ.
15 Θέλεις φυλάττει τὴν ἑορτήν τῶν ἀζύμων· ἑπτὰ ἡμέρας θέλεις τρώγει ἄζυμα, καθὼς προσέταξα εἰς σέ, κατὰ τὸν διωρισμένον καιρὸν τοῦ μηνὸς Ἀβίβ· διότι ἐν τούτῳ ἐξῆλθες ἐξ Αἰγύπτου· καὶ οὐδεὶς θέλει φανῆ ἐνώπιόν μου κενός·
16 καὶ τὴν ἑορτήν τοῦ θερισμοῦ, τῶν πρωτογεννημάτων τῶν κόπων σου, τὰ ὁποῖα ἔσπειρας εἰς τὸν ἀγρόν· καὶ τὴν ἑορτήν τῆς συγκομιδῆς τῶν καρπῶν, εἰς τὸ τέλος τοῦ ἐνιαυτοῦ, ἀφοῦ συνάξῃς τοὺς καρποὺς σου ἐκ τοῦ ἀγροῦ.
17 Τρὶς τοῦ ἐνιαυτοῦ θέλει ἐμφανίζεσθαι πᾶν ἀρσενικὸν σου ἐνώπιον Κυρίου τοῦ Θεοῦ.
18 Δὲν θέλεις προσφέρει τὸ αἷμα τῆς θυσίας μου μὲ ἄρτον ἔνζυμον· οὐδὲ θέλει μένει τὸ πάχος τῆς ἑορτῆς μου ἕως πρωΐ.
19 Τὰς ἀπαρχὰς τῶν πρωτογεννημάτων τῆς γῆς σου θέλεις φέρει εἰς τὸν οἶκον Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου. Δὲν θέλεις ψήσει ἐρίφιον ἐν τῷ γάλακτι τῆς μητρὸς αὐτοῦ.
20 Ἰδού, ἐγὼ ἀποστέλλω ἄγγελον ἔμπροσθέν σου διὰ νὰ σὲ φυλάττῃ ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ νὰ σὲ φέρῃ εἰς τὸν τόπον τὸν ὁποῖον προητοίμασα·
21 φοβοῦ αὐτόν, καὶ ὑπάκουε εἰς τὴν φωνήν αὐτοῦ· μή παροργίσῃς αὐτόν· διότι δὲν θέλει συγχωρήσει τὰς παραβάσεις σας· ἐπειδή τὸ ὄνομά μου εἶναι ἐν αὐτῷ.
22 Ἐὰν ὅμως προσέχῃς νὰ ὑπακούῃς εἰς τὴν φωνήν αὐτοῦ καὶ πράττῃς πάντα ὅσα λέγω, τότε ἐγὼ θέλω εἶσθαι ἐχθρὸς τῶν ἐχθρῶν σου καὶ ἐναντίος τῶν ἐναντίων σου.
23 Διότι ὁ ἄγγελός μου θέλει προπορεύσθαι ἔμπροσθέν σου, καὶ θέλει σὲ εἰσαγάγει εἰς τοὺς Ἀμορραίους καὶ Χετταίους καὶ Φερεζαίους καὶ Χαναναίους, Εὐαίους καὶ Ἰεβουσαίους· καὶ θέλω ἐξολοθρεύσει αὐτούς.
24 Δὲν θέλεις προσκυνήσει τοὺς θεοὺς αὐτῶν, οὐδὲ θέλεις λατρεύσει αὐτούς, οὐδὲ θέλεις πράξει κατὰ τὰ ἔργα ἐκείνων· ἀλλὰ θέλεις ἐξολοθρεύσει αὐτούς, καὶ θέλεις κατασυντρίψει τὰ εἴδωλα αὐτῶν.
25 Καὶ θέλετε λατρεύει Κύριον τὸν Θεὸν σας, καὶ αὐτὸς θέλει εὐλογεῖ τὸν ἄρτον σου, καὶ τὸ ὕδωρ σου· καὶ θέλω ἀπομακρύνει πᾶσαν νόσον ἐκ μέσου σου·
26 καὶ δὲν θέλει εἶσθαι ἄγονος καὶ στεῖρα ἐπὶ τῆς γῆς σου· τὸν ἀριθμὸν τῶν ἡμερῶν σου θέλω κάμει πλήρη.
27 τὸν φόβον μου θέλει στείλει ἔμπροσθέν σου καὶ θέλω καταστρέψει πάντα λαὸν ἐπὶ τὸν ὁποῖον ἔρχεσαι καὶ θέλω κάμει πάντας τοὺς ἐχθροὺς σου νὰ στρέψωσι τὰ νῶτα εἰς σέ·
28 καὶ θέλω στείλει ἔμπροσθέν σου σφῆκας, καὶ θέλουσιν ἐκδιώξει τοὺς Εὐαίους, τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Χετταίους ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σου.
29 Δὲν θέλω ἐκδιώξει αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σου εἰς ἕν ἔτος, διὰ νὰ μή γείνῃ ἔρημος ἡ γῆ καὶ πληθυνθῶσι τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ ἐναντίον σου·
30 ὀλίγον κατ᾿ ὀλίγον θέλω ἐκδιώξει αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σου, ἑωσοῦ αὐξηθῇς καὶ κυριεύσῃς τὴν γῆν.
31 Καὶ θέλω θέσει τὰ ὅριά σου ἀπὸ τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης μέχρι τῆς θαλάσσης τῶν Φιλισταίων, καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου μέχρι τοῦ ποταμοῦ· διότι εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν θέλω παραδώσει τοὺς κατοίκους τοῦ τόπου, καὶ θέλεις ἐκδιώξει αὐτοὺς ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σου.
32 Δὲν θέλεις κάμει μετ᾿ αὐτῶν, οὐδὲ μετὰ τῶν θεῶν αὐτῶν, συνθήκην·
33 δὲν θέλουσι κατοικεῖ ἐν τῇ γῇ σου, διὰ νὰ μή σὲ κάμωσι νὰ ἁμαρτήσῃς εἰς ἐμέ· διότι ἄν λατρεύσῃς τοὺς θεοὺς αὐτῶν, τοῦτο θέλει ἐξάπαντος εἶσθαι παγὶς εἰς σέ.