Esther 9
1 Ἐν δὲ τῷ δωδεκάτῳ μηνί, οὗτος εἶναι ὁ μήν Ἀδάρ, τῇ δεκάτῃ τρίτῃ ἡμέρᾳ τοῦ αὐτοῦ, ὅτε τὸ πρόσταγμα τοῦ βασιλέως καὶ ἡ διαταγή αὐτοῦ ἦτο πλησίον νὰ ἐκτελεσθῇ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ καθ᾿ ἥν οἱ ἐχθροὶ τῶν Ἰουδαίων ἤλπιζον νὰ κατακρατήσωσιν αὐτῶν, ἄν καὶ ἐτράπη εἰς τὸ ἐναντίον, διότι οἱ Ἰουδαῖοι κατεκράτησαν τῶν μισούντων αὐτούς,
2 συνήχθησαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐν ταῖς πόλεσιν αὑτῶν κατὰ πάσας τὰς ἐπαρχίας τοῦ βασιλέως Ἀσσουήρου, διὰ νὰ ἐπιβάλωσι χεῖρα ἐπὶ τοὺς ζητοῦντας τὸ κακὸν αὐτῶν· καὶ οὐδεὶς ἠδυνήθη νὰ ἀντισταθῇ εἰς αὐτούς, διότι ὁ φόβος αὐτῶν ἐπέπεσεν ἐπὶ πάντας τοὺς λαούς.
3 Καὶ πάντες οἱ ἄρχοντες τῶν ἐπαρχιῶν καὶ οἱ σατράπαι καὶ οἱ διοικηταὶ καὶ οἱ οἰκονόμοι τοῦ βασιλέως ἐβοήθουν τοὺς Ἰουδαίους· διότι ὁ φόβος τοῦ Μαροδοχαίου ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτούς·
4 ἐπειδή ὁ Μαροδοχαῖος ἦτο μέγας ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ ἡ φήμη αὐτοῦ διεδόθη εἰς πάσας τὰς ἐπαρχίας· διότι ὁ ἄνθρωπος ὁ Μαροδοχαῖος προέβαινε μεγαλυνόμενος.
5 Καὶ ἐπάταξαν οἱ Ἰουδαῖοι πάντας τοὺς ἐχθροὺς αὑτῶν μὲ πάταγμα ῥομφαίας καὶ σφαγήν καὶ ὄλεθρον, καὶ ἔκαμον εἰς τοὺς μισοῦντας αὐτοὺς ὅπως ἤθελον.
6 Καὶ ἐν Σούσοις τῇ βασιλευούσῃ ἐφόνευσαν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἀπώλεσαν πεντακοσίους ἄνδρας.
7 Καὶ τὸν Φαρσανδαθὰ καὶ τὸν Δαλφὼν καὶ τὸν Ἀσπαθὰ
8 καὶ τὸν Ποραθὰ καὶ τὸν Ἀδαλία καὶ τὸν Ἀριδαθὰ
9 καὶ τὸν Φαρμαστὰ καὶ τὸν Ἀρισαΐ καὶ τὸν Ἀριδαΐ καὶ τὸν Βαϊεζαθά,
10 τοὺς δέκα υἱοὺς τοῦ Ἀμὰν υἱοῦ τοῦ Ἀμμεδαθά, τοῦ ἐχθροῦ τῶν Ἰουδαίων, ἐφόνευσαν· ἐπὶ λάφυρα ὅμως δὲν ἔβαλον τὴν χεῖρα αὑτῶν.
11 Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὁ ἀριθμὸς τῶν φονευθέντων ἐν Σούσοις τῇ βασιλευούσῃ ἐφέρθη ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.
12 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἐσθήρ τὴν βασίλισσαν, Ἐν Σούσοις τῇ βασιλευούσῃ ἐφόνευσαν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἀπώλεσαν πεντακοσίους ἄνδρας καὶ τοὺς δέκα υἱοὺς τοῦ Ἀμάν· ἐν ταῖς λοιπαῖς ἐπαρχίαις τοῦ βασιλέως τί ἔκαμον; τώρα τί τὸ ζήτημά σου; καὶ θέλει δοθῆ εἰς σέ· καὶ τίς ἔτι ἡ αἴτησίς σου; καὶ θέλει γείνει.
13 Καὶ εἶπεν ἡ Ἐσθήρ, Ἐὰν ἦναι ἀρεστὸν εἰς τὸν βασιλέα, ἄς δοθῇ εἰς τοὺς Ἰουδαίους τοὺς ἐν Σούσοις, νὰ κάμωσι καὶ αὔριον κατὰ τὴν διαταγήν τῆς ἡμέρας ταύτης· καὶ τοὺς δέκα υἱοὺς τοῦ Ἀμὰν νὰ κρεμάσωσιν ἐπὶ ξύλων.
14 Καὶ προσέταξεν ὁ βασιλεὺς νὰ γείνῃ οὕτω· καὶ ἐξεδόθη διαταγή ἐν Σούσοις· καὶ ἐκρέμασαν τοὺς δέκα υἱοὺς τοῦ Ἀμάν.
15 Καὶ συνήχθησαν οἱ Ἰουδαῖοι οἱ ἐν Σούσοις καὶ τὴν δεκάτην τετάρτην τοῦ μηνὸς Ἀδὰρ καὶ ἐφόνευσαν τριακοσίους ἄνδρας ἐν Σούσοις· ἐπὶ λάφυρα ὅμως δὲν ἔβαλον τὴν χεῖρα αὑτῶν.
16 Οἱ δὲ ἄλλοι Ἰουδαῖοι, οἱ ἐν ταῖς ἐπαρχίαις τοῦ βασιλέως, συνήχθησαν καὶ ἐστάθησαν ὑπὲρ τῆς ζωῆς αὑτῶν, καὶ ἔλαβον ἀνάπαυσιν ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν αὑτῶν καὶ ἐφόνευσαν ἐκ τῶν μισούντων αὐτοὺς ἑβδομήκοντα πέντε χιλιάδας· ἐπὶ τὰ λάφυρα ὅμως δὲν ἔβαλον τὴν χεῖρα αὑτῶν·
17 τὴν δεκάτην τρίτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδάρ· καὶ τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ αὐτοῦ ἀνεπαύθησαν καὶ ἔκαμον ταύτην ἡμέραν συμποσίου καὶ εὐφροσύνης.
18 Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι οἱ ἐν Σούσοις συνήχθησαν τὴν δεκάτην τρίτην αὐτοῦ καὶ τὴν δεκάτην τετάρτην αὐτοῦ· τὴν δὲ δεκάτην πέμπτην τοῦ αὐτοῦ ἀνεπαύθησαν καὶ ἔκαμον ταύτην ἡμέραν συμποσίου καὶ εὐφροσύνης.
19 Διὰ τοῦτο οἱ Ἰουδαῖοι οἱ χωρικοὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν ταῖς ἀτειχίστοις πόλεσιν ἔκαμνον τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδὰρ ἡμέραν εὐφροσύνης καὶ συμποσίου καὶ ἡμέραν ἀγαθήν, καὶ ἀπέστελλον μερίδας πρὸς ἀλλήλους.
20 Καὶ ἔγραψεν ὁ Μαροδοχαῖος τὰ πράγματα ταῦτα καὶ ἀπέστειλεν ἐπιστολὰς πρὸς πάντας τοὺς Ἰουδαίους τοὺς ἐν πάσαις ταῖς ἐπαρχίαις τον βασιλέως Ἀσσουήρου, τοὺς πλησίον καὶ τοὺς μακράν,
21 προσδιορίζων εἰς αὐτοὺς νὰ φυλάττωσι τὴν δεκάτην τετάρτην ἡμέραν τοῦ μηνὸς Ἀδὰρ καὶ τὴν δεκάτην πέμπτην τοῦ αὐτοῦ καθ᾿ ἕκαστον ἔτος,
22 ὡς τὰς ἡμέρας καθ᾿ ἅς οἱ Ἰουδαῖοι ἀνεπαύθησαν ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν αὑτῶν, καὶ τὸν μῆνα καθ᾿ ὅν ἡ λύπη αὐτῶν ἐτράπη εἰς αὐτοὺς εἰς χαρὰν καὶ τὸ πένθος εἰς ἡμέραν ἀγαθήν· ὥστε νὰ κάμνωσιν αὐτὰς ἡμέρας συμποσίου καὶ εὐφροσύνης καὶ νὰ ἀποστέλλωσι μερίδας πρὸς ἀλλήλους καὶ δῶρα πρὸς τοὺς πτωχούς.
23 Καὶ ἐδέχθησαν οἱ Ἰουδαῖοι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἤρχισαν νὰ κάμνωσι καὶ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἔγραψεν ὁ Μαροδοχαῖος πρὸς αὐτούς·
24 διότι ὁ Ἀμὰν ὁ υἱὸς τοῦ Ἀμμεδαθά, ὁ Ἀγαγίτης, ὁ ἐχθρὸς πάντων τῶν Ἰουδαίων, ἐσκευώρησε κατὰ τῶν Ἰουδαίων νὰ ἀπολέσῃ αὐτούς, καὶ ἔρριψε Φούρ, ἤγουν κλῆρον, διὰ νὰ ἀναλώσῃ αὐτοὺς καὶ νὰ ἀφανίσῃ αὐτούς·
25 Ὅτε ὅμως ἦλθεν αὐτή ἡ Ἐσθήρ ἐνώπιον τοῦ βασιλέως, προσέταξε δι᾿ ἐπιστολῶν νὰ τραπῇ κατὰ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἡ κακή αὐτοῦ σκευωρία, τὴν ὁποίαν ἐσκευώρησε κατὰ τῶν Ἰουδαίων, καὶ ἐκρέμασαν ἐπὶ τοῦ ξύλου αὐτὸν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ.
26 Διὰ τοῦτο νόμασαν τὰς ἡμέρας ταύτας Φουρεὶμ ἐκ τοῦ ὀνόματος Φούρ. Ὅθεν διὰ πάντας τους λόγους τῆς ἐπιστολῆς ταύτης, καὶ δι᾿ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον εἶδον περὶ τοῦ πράγματος τούτου καὶ τὸ ὁποῖον συνέβη εἰς αὐτούς,
27 διέταξαν οἱ Ἰουδαῖοι, καὶ ἐδέχθησαν ἐφ᾿ ἑαυτοὺς καὶ ἐπὶ τὸ σπέρμα αὑτῶν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς προστιθεμένους εἰς αὐτούς, νὰ μή λείψωσι ποτὲ ἀπὸ τοῦ νὰ φυλάττωσι τὰς δύο ταύτας ἡμέρας, κατὰ τὸ γεγραμμένον περὶ αὐτῶν καὶ κατὰ τὸν καιρὸν αὐτῶν ἑκάστου ἔτους·
28 καὶ αἱ ἡμέραι αὗται νὰ μνημονεύωνται καὶ νὰ φυλάττωνται ἐν πάσῃ γενεᾷ, ἑκάστῃ συγγενείᾳ, ἑκάστῃ ἐπαρχίᾳ, καὶ ἑκάστῃ πόλει καὶ αἱ ἡμέραι αὗται Φουρεὶμ νὰ μή ἐκλείψωσιν ἐκ μέσου τῶν Ἰουδαίων, καὶ νὰ μή παύσῃ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν ἀπὸ τοῦ σπέρματος αὐτῶν.
29 Τότε ἡ Ἐσθήρ ἡ βασίλισσα, ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἀβιχαίλ, καὶ ὁ Μαροδοχαῖος ὁ Ἰουδαῖος, ἔγραψαν ἐκ δευτέρου μεθ᾿ ὅλου τοῦ κύρους, διὰ νὰ στερεώσωσι ταῦτα τὰ περὶ Φουρεὶμ γεγραμμένα.
30 Καὶ ἔπεμψεν ἐπιστολὰς πρὸς πάντας τοὺς Ἰουδαίους, εἰς τὰς ἑκατὸν εἰκοσιεπτὰ ἐπαρχίας τοῦ βασιλείου τοῦ Ἀσσουήρου, μὲ λόγους εἰρήνης καὶ ἀληθείας,
31 διὰ νὰ στερεώσῃ τὰς ἡμέρας ταύτας Φουρεὶμ ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν, καθὼς προσδιώρισαν εἰς αὐτοὺς ὁ Μαροδοχαῖος ὁ Ἰουδαῖος καὶ Ἐσθήρ ἡ βασίλισσα, καὶ καθὼς διώρισαν, ἐφ᾿ ἑαυτοὺς καὶ ἐπὶ τὸ σπέρμα αὑτῶν, τὴν ὑπόθεσιν τῶν νηστειῶν καὶ τῆς κραυγῆς αὐτῶν.
32 Καὶ διὰ διαταγῆς τῆς Ἐσθήρ ἐκυρώθη ἡ ὑπόθεσις αὕτη τῶν Φουρείμ, καὶ ἐγράφη ἐν βιβλίῳ.