Esther 4
1 Καὶ μαθὼν Μαροδοχαῖος ἅπαν τὸ γινόμενον, διέσχισε τὰ ἱμάτια αὑτοῦ καὶ ἐνεδύθη σάκκον ἐν σποδῷ καὶ ἐξῆλθεν εἰς τὸ μέσον τῆς πόλεως καὶ ἐβόα μετὰ βοῆς μεγάλης καὶ πικρᾶς·
2 καὶ ἦλθεν ἕως ἔμπροσθεν τῆς βασιλικῆς πύλης· διότι οὐδεὶς ἠδύνατο νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὴν βασιλικήν πύλην ἐνδεδυμένος σάκκον.
3 Καὶ κατὰ πᾶσαν ἐπαρχίαν, ὅπου ἔφθασεν ἡ προσταγή τοῦ βασιλέως καὶ τὸ διάταγμα αὐτοῦ, ἦτο μέγα πένθος μεταξὺ τῶν Ἰουδαίων, καὶ νηστεία καὶ θρῆνος καὶ ὀλολυγμός· πολλοὶ ἐκοίτοντο μὲ σάκκον καὶ σποδόν.
4 Εἰσῆλθον δὲ αἱ θεράπαιναι τῆς Ἐσθήρ καὶ οἱ εὐνοῦχοι αὐτῆς, καὶ ἀπήγγειλαν τοῦτο πρὸς αὐτήν. Καὶ ἐταράχθη σφόδρα ἡ βασίλισσα· καὶ ἔπεμψεν ἱμάτια διὰ νὰ ἐνδύσωσι τὸν Μαροδοχαῖον καὶ νὰ ἐκβάλωσι τὸν σάκκον αὐτοῦ ἀπ᾿ αὐτοῦ· καὶ δὲν ἐδέχθη.
5 Τότε ἐκάλεσεν ἡ Ἐσθήρ τὸν Ἀθάχ, ἐκ τῶν εὐνούχων τοῦ βασιλέως, τὸν ὁποῖον εἶχε διορίσει εἰς τὴν ὑπηρεσίαν αὐτῆς, καὶ προσέταξεν εἰς αὐτὸν περὶ τοῦ Μαροδοχαίου, διὰ νὰ μάθῃ τί τοῦτο, καὶ διὰ τί τοῦτο.
6 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ Ἀθὰχ πρὸς τὸν Μαροδοχαῖον εἰς τὴν πλατεῖαν τῆς πόλεως, τὴν ἀπέναντι τῆς βασιλικῆς πύλης.
7 Καὶ ἐφανέρωσε πρὸς αὐτὸν ὁ Μαροδοχαῖος ἅπαν τὸ γεγονὸς εἰς αὐτόν, καὶ τὸ ποσὸν τοῦ ἀργυρίου τὸ ὁποῖον ὁ Ἀμὰν ὑπεσχέθη νὰ μετρήσῃ εἰς τὰ θησαυροφυλάκια τοῦ βασιλέως διὰ τοὺς Ἰουδαίους· διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτούς.
8 Καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὸ ἀντίγραφον τοῦ γράμματος τῆς διαταγῆς, τῆς ἐκδοθείσης ἐν Σούσοις διὰ νὰ ἀφανίσωσιν αὐτούς, διὰ νὰ δείξῃ αὐτὸ εἰς τὴν Ἐσθήρ, καὶ νὰ ἀπαγγείλῃ πρὸς αὐτήν καὶ νὰ παραγγείλῃ εἰς αὐτήν νὰ εἰσέλθῃ πρὸς τὸν βασιλέα, νὰ παρακαλέσῃ αὐτὸν καὶ νὰ κάμῃ αἴτησιν πρὸς αὐτὸν ὑπὲρ τοῦ λαοῦ αὑτῆς.
9 Καὶ ἦλθεν ὁ Ἀθὰχ καὶ ἀπήγγειλε πρὸς τὴν Ἐσθήρ τοὺς λόγους τοῦ Μαροδοχαίου.
10 Ἡ δὲ Ἐσθήρ ἐλάλησε πρὸς τὸν Ἀθὰχ καὶ ἔδωκεν εἰς αὐτὸν προσταγήν πρὸς τὸν Μαροδοχαῖον,
11 Πάντες οἱ δοῦλοι τοῦ βασιλέως, καὶ ὁ λαὸς τῶν ἐπαρχιῶν τοῦ βασιλέως, ἐξεύρουσιν, ὅτι ὅστις, ἀνήρ ἤ γυνή, εἰσέλθῃ πρὸς τὸν βασιλέα εἰς τὴν ἐνδοτέραν αὐλήν ἄκλητος, εἷς νόμος αὐτοῦ εἶναι νὰ θανατόνηται, ἐκτὸς ἐκείνου πρὸς τὸν ὁποῖον ὁ βασιλεὺς ἐκτείνει τὸ χρυσοῦν σκῆπτρον διὰ νὰ ζήσῃ· ἀλλ᾿ ἐγὼ δὲν προσεκλήθην νὰ εἰσέλθω πρὸς τὸν βασιλέα ἤδη τριάκοντα ἡμέρας.
12 Καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς τὸν Μαροδοχαῖον τοὺς λόγους τῆς Ἐσθήρ.
13 Τότε ὁ Μαροδοχαῖος παρήγγειλε ν᾿ ἀποκριθῶσι πρὸς τὴν Ἐσθήρ, Μή στοχάζεσαι ἐν σεαυτῇ ὅτι σὺ ἐκ πάντων τῶν Ἰουδαίων θέλεις σωθῆ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως·
14 διότι ἐὰν σιωπήσῃς διόλου ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ, θέλει ἐλθεῖ ἄλλοθεν ἀναψυχή καὶ σωτηρία εἰς τοὺς Ἰουδαίους, σὺ δὲ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρὸς σου θέλετε ἀπολεσθῆ· καὶ τίς ἐξεύρει ἐὰν σὺ ἦλθες εἰς τὴν βασιλείαν διὰ τοιοῦτον καιρὸν ὁποῖος οὗτος;
15 Τότε προσέταξεν ἡ Ἐσθήρ νὰ ἀποκριθῶσι πρὸς τὸν Μαροδοχαῖον·
16 Ὕπαγε, σύναξον πάντας τοὺς Ἰουδαίους τοὺς εὑρισκομένους ἐν Σούσοις, καὶ νηστεύσατε ὑπὲρ ἐμοῦ καὶ μή φάγητε καὶ μή πίητε τρεῖς ἡμέρας, νύκτα καὶ ἡμέραν· καὶ ἐγὼ καὶ αἱ θεράπαιναί μου θέλομεν νηστεύσει ὁμοίως· καὶ οὕτω θέλω εἰσέλθει πρὸς τὸν βασιλέα, τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι κατὰ τὸν νόμον· καὶ ἄν ἀπολεσθῶ, ἄς ἀπολεσθῶ.
17 Καὶ ἀπελθὼν ὁ Μαροδοχαῖος ἔκαμε κατὰ πάντα ὅσα προσέταξεν εἰς αὐτὸν ἡ Ἐσθήρ.