Deuteronomy 21
1 Ἐὰν τις εὑρεθῇ πεφονευμένος ἐν τῇ γῇ, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ Θεὸς σου δίδει εἰς σὲ διὰ νὰ κληρονομήσῃς αὐτήν, πεσμένος εἰς τὴν πεδιάδα, καὶ ἦναι ἄγνωστον τίς ἐφόνευσεν αὐτόν,
2 τότε θέλουσιν ἐξέλθει οἱ πρεσβύτεροί σου καὶ οἱ κριταὶ σου, καὶ θέλουσι μετρήσει πρὸς τὰς πόλεις τὰς πέριξ τοῦ πεφονευμένου·
3 καὶ τῆς πόλεως, ἥτις εἶναι ἡ πλησιεστέρα εἰς τὸν πεφονευμένον, οἱ πρεσβύτεροι τῆς πόλεως ἐκείνης θέλουσι λάβει δάμαλιν, ἥτις δὲν ὑπεβλήθη εἰς ἐργασίαν οὐδὲ ἔσυρεν ὑπὸ τὸν ζυγόν·
4 καὶ θέλουσι καταβιβάσει οἱ πρεσβύτεροι τῆς πόλεως ἐκείνης τὴν δάμαλιν εἰς τραχεῖαν φάραγγα, ἥτις οὔτε γεωργεῖται οὔτε σπείρεται καὶ ἐκεῖ ἐν τῇ φάραγγι θέλουσι κόψει τὸν τράχηλον τῆς δαμάλεως.
5 Καὶ θέλουσι πλησιάσει οἱ ἱερεῖς οἱ υἱοὶ τοῦ Λευΐ· ἐπειδή αὐτοὺς ἐξέλεξε Κύριος ὁ Θεὸς σου νὰ λειτουργῶσιν εἰς αὐτόν, καὶ νὰ εὐλογῶσιν ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ κατὰ τὸν λόγον αὐτῶν θέλει κρίνεσθαι πᾶσα διαφορὰ καὶ πᾶσα πληγή·
6 καὶ πάντες οἱ πρεσβύτεροι τῆς πόλεως ἐκείνης, τῆς πλησιεστέρας εἰς τὸν πεφονευμένον, θέλουσι νίψει τὰς χεῖρας αὑτῶν ἐπὶ τῆς δαμάλεως τῆς ἐσφαγμένης ἐν τῇ φάραγγι·
7 καὶ ἀποκριθέντες θέλουσιν εἰπεῖ, Αἱ χεῖρες ἡμῶν δὲν ἔχυσαν τὸ αἷμα τοῦτο, οὐδὲ εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν·
8 γενοῦ ἵλεως, Κύριε, εἰς τὸν λαὸν σου τὸν Ἰσραήλ, τὸν ὁποῖον ἐλύτρωσας, καὶ μή βάλῃς ἐπὶ τὸν λαὸν σου Ἰσραήλ αἷμα ἀθῷον· καὶ θέλει συγχωρηθῆ εἰς αὐτοὺς τὸ αἷμα.
9 Οὕτω θέλεις ἐξαλείψει ἐκ μέσου σου τὸ ἀθῷον αἷμα, ὅταν κάμῃς τὸ ἀρεστὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ Κυρίου.
10 Ὅταν ἐξέλθῃς νὰ πολεμήσῃς τοὺς ἐχθροὺς σου, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς σου παραδώσῃ αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖράς σου, καὶ λάβῃς ἐξ αὐτῶν αἰχμαλώτους,
11 καὶ ἴδῃς μεταξὺ τῶν αἰχμαλώτων γυναῖκα εὐειδῆ καὶ ἐπιθυμήσῃς αὐτήν, διὰ νὰ λάβῃς αὐτήν εἰς σεαυτὸν γυναῖκα,
12 τότε θέλεις φέρει αὐτήν εἰς τὴν οἰκίαν σου, καὶ θέλει ξυρίσει τὴν κεφαλήν αὐτῆς καὶ περιονυχίσει τοὺς ὄνυχας αὐτῆς·
13 καὶ θέλει ἐκδυθῆ τὰ ἐνδύματα τῆς αἰχμαλωσίας αὑτῆς ἐπάνωθεν αὐτῆς καὶ θέλει καθήσει ἐν τῇ οἰκίᾳ σου καὶ κλαύσει τὸν πατέρα αὑτῆς καὶ τὴν μητέρα αὑτῆς ὁλόκληρον μῆνα· καὶ μετὰ ταῦτα θέλεις εἰσέλθει πρὸς αὐτήν, καὶ θέλεις εἶσθαι ἀνήρ αὐτῆς καὶ ἐκείνη θέλει εἶσθαι γυνή σου.
14 Καὶ ἐὰν συμβῇ νὰ μή εὐχαριστῆσαι εἰς αὐτήν, τότε θέλεις ἐξαποστείλει αὐτήν ἐλευθέραν· καὶ δὲν θέλεις πωλήσει αὐτήν δι᾿ ἀργύριον, δὲν θέλεις ἐμπορευθῆ αὐτήν, διότι ἐταπείνωσας αὐτήν.
15 Ἐὰν τις ἔχῃ δύο γυναῖκας, τὴν μίαν ἀγαπωμένην καὶ τὴν ἄλλην μισουμένην, καὶ γεννήσωσιν εἰς αὐτὸν τέκνα ἡ ἀγαπωμένη καὶ ἡ μισουμένη, καὶ ὁ πρωτότοκος υἱὸς ἦναι τῆς μισουμένης,
16 τότε, καθ᾿ ἥν ἡμέραν μοιράζει εἰς τοὺς υἱοὺς αὑτοῦ τὴν περιουσίαν αὑτοῦ, δὲν δύναται νὰ κάμῃ πρωτότοκον τὸν υἱὸν τῆς ἀγαπωμένης, παριδὼν τὸν υἱὸν τῆς μισουμένης, τὸν ἀληθῶς πρωτότοκον·
17 ἀλλὰ θέλει ἀναγνωρίσει τὸν υἱὸν τῆς μισουμένης διὰ πρωτότοκον, δίδων εἰς αὐτὸν διπλοῦν μερίδιον ἐκ πάντων τῶν ὑπαρχόντων αὑτοῦ· διότι εἶναι ἡ ἀρχή τῆς δυνάμεως αὐτοῦ· εἰς τοῦτον ἀνήκουσι τὰ πρωτοτόκια.
18 Ἐὰν τις ἔχῃ υἱὸν πεισματώδη καὶ ἀπειθῆ, ὅστις δὲν ὑπακούει εἰς τὴν φωνήν τοῦ πατρὸς αὑτοῦ ἤ εἰς τὴν φωνήν τῆς μητρὸς αὑτοῦ, καί, ἀφοῦ παιδεύσωσιν αὐτόν, δὲν ὑπακούῃ εἰς αὐτούς,
19 τότε ὁ πατήρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θέλουσι πιάσει αὐτόν, καὶ θέλουσιν ἐκφέρει αὐτὸν πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως αὐτοῦ καὶ εἰς τὴν πύλην τοῦ τόπου αὐτοῦ·
20 καὶ θέλουσιν εἰπεῖ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως αὐτοῦ, Οὗτος ὁ υἱὸς ἡμῶν εἶναι πεισματώδης καὶ ἀπειθής· δὲν ὑπακούει εἰς τὴν φωνήν ἡμῶν· εἶναι λαίμαργος καὶ μέθυσος·
21 καὶ πάντες οἱ ἄνθρωποι τῆς πόλεως αὐτοῦ θέλουσι λιθοβολήσει αὐτὸν μὲ λίθους, καὶ θέλει ἀποθάνει. Καὶ θέλεις ἐξαφανίσει τὸ κακὸν ἐκ μέσου σου· καὶ πᾶς ὁ Ἰσραήλ θέλει ἀκούσει καὶ φοβηθῆ.
22 Καὶ ἐὰν τις ἔπραξεν ἁμάρτημα ἄξιον θανάτου καὶ καταδικασθῆ εἰς θάνατον, καὶ κρεμάσῃς αὐτὸν εἰς ξύλον,
23 δὲν θέλει μένει τὸ σῶμα αὐτοῦ ὅλην τὴν νύκτα ἐπὶ τοῦ ξύλου, ἀλλὰ θέλεις ἐξάπαντος θάψει αὐτὸν τὴν αὐτήν ἡμέραν, διότι εἶναι κατηραμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ὁ κρεμάμενος· διὰ νὰ μή μολύνῃς τὴν γῆν σου, τὴν ὁποίαν Κύριος ὁ Θεὸς σου δίδει εἰς σὲ κληρονομίαν.