2 Timothy 4
1 Διαμαρτύρομαι λοιπὸν ἐγὼ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅστις μέλλει νὰ κρίνῃ ζῶντας καὶ νεκροὺς ἐν τῇ ἐπιφανείᾳ αὑτοῦ καὶ τῇ βασιλείᾳ αὑτοῦ,
2 κήρυξον τὸν λόγον, ἐπίμενε ἐγκαίρως ἀκαίρως, ἔλεγξον, ἐπίπληξον, πρότρεψον, μετὰ πάσης μακροθυμίας καὶ διδαχῆς.
3 Διότι θέλει ἐλθεῖ καιρὸς ὅτε δὲν θέλουσιν ὑποφέρει τὴν ὑγιαίνουσαν διδασκαλίαν, ἀλλὰ θέλουσιν ἐπισωρεύσει εἰς ἑαυτοὺς διδασκάλους κατὰ τὰς ἰδίας αὑτῶν ἐπιθυμίας, γαργαλιζόμενοι τὴν ἀκοήν,
4 καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας θέλουσιν ἀποστρέψει τὴν ἀκοήν αὑτῶν, εἰς δὲ τοὺς μύθους θέλουσιν ἐκτραπῆ.
5 Σὺ δὲ ἀγρύπνει εἰς πάντα, κακοπάθησον, ἐργάσθητι ἔργον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου κάμε πλήρη.
6 Διότι ἐγὼ γίνομαι ἤδη σπονδή καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἀναχωρήσεώς μου ἔφθασε.
7 Τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγωνίσθην, τὸν δρόμον ἐτελείωσα, τὴν πίστιν διετήρησα·
8 τοῦ λοιποῦ μένει εἰς ἐμὲ ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος θέλει μοὶ ἀποδώσει ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, καὶ οὐ μόνον εἰς ἐμέ, ἀλλὰ καὶ εἰς πάντας ὅσοι ἐπιποθοῦσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.
9 Σπούδασον νὰ ἔλθης πρὸς ἐμὲ ταχέως·
10 διότι ὁ Δημᾶς μὲ ἐγκατέλιπεν, ἀγαπήσας τὸν παρόντα κόσμον, καὶ ἀπῆλθεν εἰς Θεσσαλονίκην, ὁ Κρήσκης εἰς Γαλατίαν, ὁ Τίτος εἰς Δαλματίαν·
11 ὁ Λουκᾶς εἶναι μόνος μετ᾿ ἐμοῦ. Τὸν Μάρκον παραλαβὼν φέρε μετὰ σοῦ· διότι μοι εἶναι χρήσιμος εἰς τὴν διακονίαν.
12 Τὸν δὲ Τυχικὸν ἀπέστειλα εἰς Ἔφεσον.
13 Τὸν φελόνην, τὸν ὁποῖον ἀφῆκα ἐν Τρῳάδι παρὰ τῷ Κάρπῳ, ἐρχόμενος φέρε, καὶ τὰ βιβλία, μάλιστα τὰς μεμβράνας.
14 Ὁ Ἀλέξανδρος ὁ χαλκεὺς πολλὰ κακὰ μοὶ ἔκαμεν· ὁ Κύριος νὰ ἀποδώσῃ εἰς αὐτὸν κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ·
15 τὸν ὁποῖον καὶ σὺ φυλάττου· διότι πολὺ ἀνθίσταται εἰς τοὺς λόγους ἡμῶν.
16 Ἐν τῇ πρώτῃ ἀπολογίᾳ μου δὲν μὲ παρεστάθη οὐδείς, ἀλλὰ πάντες μὲ ἐγκατέλιπον· εἴθε νὰ μή λογαριασθῇ εἰς αὐτούς·
17 ἀλλ᾿ ὁ Κύριος μὲ παρεστάθη καὶ μὲ ἐνεδυνάμωσε, διὰ νὰ πληρωθῇ δι᾿ ἐμοῦ τὸ κήρυγμα καὶ νὰ ἀκούσωσι πάντα τὰ ἔθνη· καὶ ἠλευθερώθην ἐκ τοῦ στόματος τοῦ λέοντος.
18 Καὶ θέλει μὲ ἐλευθερώσει ὁ Κύριος ἀπὸ παντὸς ἔργου πονηροῦ καὶ θέλει μὲ διασώσει διὰ τὴν ἐπουράνιον βασιλείαν αὑτοῦ· εἰς τὸν ὁποῖον ἔστω ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων· ἀμήν.
19 Ἀσπάσθητι τὴν Πρίσκαν καὶ τὸν Ἀκύλαν καὶ τὸν οἶκον τοῦ Ὀνησιφόρου.
20 Ὁ Ἔραστος ἔμεινεν ἐν Κορίνθῳ, τὸν δὲ Τρόφιμον ἀφῆκα ἐν Μιλήτῳ ἀσθενῆ.
21 Σπούδασον νὰ ἔλθῃς πρὸ τοῦ χειμῶνος. Ἀσπάζεταί σε ὁ Εὔβουλος καὶ Πούδης καὶ Λίνος καὶ ἡ Κλαυδία καὶ οἱ ἀδελφοὶ πάντες.
22 Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἴη μετὰ τοῦ πνεύματός σου. Ἡ χάρις μεθ᾿ ὑμῶν· ἀμήν.