2 Kings 8
1 Καὶ ἐλάλησεν ὁ Ἐλισσαιὲ πρὸς τὴν γυναῖκα, τῆς ὁποίας ἀνεζωοποίησε τὸν υἱόν, λέγων, Σηκώθητι καὶ ὕπαγε, σὺ καὶ ὁ οἶκός σου, καὶ παροίκησον ὅπου ἄν δυνηθῇς νὰ παροικήσῃς· διότι ὁ Κύριος ἐκάλεσε τὴν πεῖναν, καὶ θέλει μάλιστα ἐπέλθει ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτὰ ἔτη.
2 Καὶ σηκωθεῖσα ἡ γυνή, ἔκαμε κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ· καὶ ὑπῆγεν αὐτή καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς, καὶ παρῴκησεν ἐν τῇ γῇ τῶν Φιλισταίων ἑπτὰ ἔτη.
3 Μετὰ δὲ τὸ τέλος τῶν ἑπτὰ ἐτῶν, ἐπέστρεψεν ἡ γυνή ἐκ τῆς γῆς τῶν Φιλισταίων· καὶ ἐξῆλθε νὰ βοήσῃ πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τῆς οἰκίας αὑτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν αὑτῆς.
4 Καὶ ἐλάλησεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Γιεζεί, τὸν ὑπηρέτην τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, λέγων, Διηγήθητί μοι, παρακαλῶ, πάντα τὰ μεγαλεῖα τὰ ὁποῖα ἔκαμεν ὁ Ἐλισσαιέ.
5 Καὶ ἐνῷ διηγεῖτο πρὸς τὸν βασιλέα πῶς ἀνεζωοποίησε τὸν νεκρόν, ἰδού, ἡ γυνή, τῆς ὁποίας τὸν υἱὸν εἶχεν ἀναζωοποιήσει, ἐβόησε πρὸς τὸν βασιλέα περὶ τῆς οἰκίας αὑτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν αὑτῆς. Καὶ εἶπεν ὁ Γιεζεί, Κύριέ μου βασιλεῦ, αὕτη εἶναι ἡ γυνή καὶ οὗτος ὁ υἱὸς αὐτῆς, τὸν ὁποῖον ἀνεζωοποίησεν ὁ Ἐλισσαιέ.
6 Καὶ ἠρώτησεν ὁ βασιλεὺς τὴν γυναῖκα, καὶ αὐτή διηγήθη τὸ πρᾶγμα πρὸς αὐτόν. Τότε ἔδωκεν εἰς αὐτήν ὁ βασιλεὺς εὐνοῦχον, λέγων, Ἐπίστρεψον πάντα τὰ πράγματα αὐτῆς καὶ πάντα τὰ προϊόντα τῶν ἀγρῶν αὐτῆς, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας ἀφῆκε τὴν γῆν μέχρι τοῦ νῦν.
7 Ὁ δὲ Ἐλισσαιὲ ἦλθεν εἰς Δαμασκόν. Καὶ Βὲν-ἀδὰδ ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας ἦτο ἄρρωστος· καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτόν, λέγοντες, Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ ἦλθεν ἕως ἐδώ.
8 Καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἀζαήλ, Λάβε εἰς τὴν χεῖρά σου δῶρον καὶ ὕπαγε εἰς συνάντησιν τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ἐρώτησον δι᾿ αὐτοῦ τὸν Κύριον, λέγων, Θέλω ἀναλάβει ἐκ τῆς ἀρρωστίας ταύτης;
9 Καὶ ὑπῆγεν ὁ Ἀζαήλ εἰς συνάντησιν αὐτοῦ, λαβὼν δῶρον εἰς τὴν χεῖρα αὑτοῦ καὶ ἀπὸ παντὸς ἀγαθοῦ τῆς Δαμασκοῦ, τεσσαράκοντα καμήλων φορτίον· καὶ ἐλθὼν ἐστάθη ἔμπροσθεν αὐτοῦ καὶ εἶπεν, Ὁ υἱὸς σου Βὲν-ἀδάδ, ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας, μὲ ἀπέστειλε πρὸς σέ, λέγων, Θέλω ἀναλάβει ἐκ τῆς ἀρρωστίας ταύτης;
10 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἐλισσαιέ, Ὕπαγε, εἰπὲ πρὸς αὐτόν, Ναί, θέλεις ἀναλάβει· πλήν ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἐμὲ ὅτι ἐξάπαντος θέλει ἀποθάνει.
11 Καὶ ἔστησε τὸ πρόσωπον αὑτοῦ ἀκίνητον, ἑωσοῦ ἐρυθρίασε· καὶ ἔκλαυσεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.
12 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀζαήλ, Διὰ τί κλαίεις, κύριέ μου; Ὁ δὲ ἀπεκρίθη, Διότι ἐξεύρω ὅσα κακὰ θέλεις κάμει εἰς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ· τὰ ὀχυρώματα αὐτῶν θέλεις παραδώσει εἰς πῦρ, καὶ τοὺς νέους αὐτῶν θέλεις ἀποκτείνει ἐν ῥομφαίᾳ, καὶ τὰ νήπια αὐτῶν θέλεις συντρίψει, καὶ τὰς ἐγκυμονούσας αὐτῶν θέλεις διασχίσει.
13 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀζαήλ, Ἀλλὰ τί εἶναι ὁ δοῦλός σου, ὁ κύων, ὥστε νὰ κάμῃ τὸ μέγα τοῦτο πρᾶγμα; Καὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ, Ὁ Κύριος ἔδειξεν εἰς ἐμέ, ὅτι σὺ θέλεις βασιλεύσει ἐπὶ τῆς Συρίας.
14 Τότε ἀνεχώρησεν ἀπὸ τοῦ Ἐλισσαιὲ καὶ ἦλθε πρὸς τὸν κύριον αὑτοῦ· ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν, Τί σοὶ εἶπεν ὁ Ἐλισσαιέ; Καὶ ἀπεκρίθη, Μοί εἶπε, Ναί, θέλεις ἀναλάβει.
15 τὴν δὲ ἀκόλουθον ἡμέραν ἔλαβε τὸ σκέπασμα καὶ ἐμβάψας εἰς ὕδωρ, ἐξήπλωσεν ἐπὶ τοῦ προσώπου αὐτοῦ· καὶ ἀπέθανε· καὶ ἀντ᾿ αὐτοῦ ἐβασίλευσεν ὁ Ἀζαήλ.
16 Ἐν δὲ τῷ πέμπτῳ ἔτει τοῦ Ἰωράμ, υἱοῦ τοῦ Ἀχαὰβ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, βασιλεύοντος Ἰωσαφὰτ ἐπὶ τοῦ Ἰούδα, ἐβασίλευσεν Ἰωράμ, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωσαφὰτ βασιλέως τοῦ Ἰούδα.
17 Τριάκοντα δύο ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὅτε ἐβασίλευσεν· ἐβασίλευσε δὲ ὀκτὼ ἔτη ἐν Ἱερουσαλήμ.
18 Καὶ περιεπάτησεν ἐν τῇ ὁδῷ τῶν βασιλέων τοῦ Ἰσραήλ, καθὼς ἔπραξεν ὁ οἶκος τοῦ Ἀχαάβ· διότι ἡ θυγάτηρ τοῦ Ἀχαὰβ ἦτο γυνή αὐτοῦ· καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου.
19 Ἀλλ᾿ ὁ Κύριος δὲν ἠθέλησε νὰ ἐξολοθρεύσῃ τὸν Ἰούδαν, χάριν Δαβὶδ τοῦ δούλου αὑτοῦ, καθὼς εἶπε πρὸς αὐτὸν ὅτι θέλει δώσει εἰς αὐτὸν λύχνον καὶ εἰς τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν αἰῶνα.
20 Ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀπεστάτησεν ὁ Ἐδὼμ ἀπὸ τῆς ὑποταγῆς τοῦ Ἰούδα, καὶ κατέστησαν βασιλέα ἐφ᾿ ἑαυτῶν.
21 Ὅθεν διέβη ὁ Ἰωρὰμ εἰς Σαείρ, καὶ πᾶσαι αἱ ἅμαξαι μετ᾿ αὐτοῦ· καὶ σηκωθεὶς διὰ νυκτός, ἐπάταξε τοὺς Ἰδουμαίους τοὺς κύκλῳ αὑτοῦ καὶ τοὺς ἁμαξάρχας· ὁ δὲ λαὸς ἔφυγον εἰς τὰς σκηνὰς αὑτῶν.
22 Πλήν ὁ Ἐδὼμ ἀπεστάτησεν ἀπὸ τῆς ὑποταγῆς τοῦ Ἰούδα, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. Τότε κατὰ τὸν αὐτὸν καιρὸν ἀπεστάτησεν ἡ Λιβνά.
23 Αἱ δὲ λοιπαὶ πράξεις τοῦ Ἰωρὰμ καὶ πάντα ὅσα ἔπραξε, δὲν εἶναι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν χρονικῶν τῶν βασιλέων τοῦ Ἰούδα;
24 Καὶ ἐκοιμήθη ὁ Ἰωρὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὑτοῦ ἐν τῇ πόλει Δαβίδ· ἐβασίλευσε δὲ ἀντ᾿ αὐτοῦ Ὀχοζίας ὁ υἱὸς αὐτοῦ.
25 Ἐν τῷ δωδεκάτῳ ἔτει τοῦ Ἰωράμ, υἱοῦ τοῦ Ἀχαὰβ βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ, ἐβασίλευσεν Ὀχοζίας, ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωρὰμ βασιλέως τοῦ Ἰούδα.
26 Εἰκοσιδύο ἐτῶν ἡλικίας ἦτο ὁ Ὀχοζίας ὅτε ἐβασίλευσεν· ἐβασίλευσε δὲ ἕν ἔτος ἐν Ἱερουσαλήμ. Καὶ τὸ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἦτο Γοθολία, θυγάτηρ τοῦ Ἀμρί, βασιλέως τοῦ Ἰσραήλ.
27 Καὶ περιεπάτησεν ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ οἴκου τοῦ Ἀχαάβ, καὶ ἔπραξε πονηρὰ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καθὼς ὁ οἶκος τοῦ Ἀχαάβ· διότι ἦτο γαμβρὸς τοῦ οἴκου τοῦ Ἀχαάβ.
28 Καὶ ὑπῆγε μετὰ τοῦ Ἰωρὰμ υἱοῦ τοῦ Ἀχαὰβ εἰς πόλεμον ἐναντίον τοῦ Ἀζαήλ βασιλέως τῆς Συρίας εἰς Ῥαμὼθ-γαλαάδ· καὶ ἐτραυμάτισαν οἱ Σύριοι τὸν Ἰωράμ.
29 Καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ διὰ νὰ ἰατρευθῇ ἐν Ἰεζραὲλ ἀπὸ τῶν τραυμάτων, τὰ ὁποῖα οἱ Σύριοι ἔκαμον εἰς αὐτὸν ἐν Ῥαμά, ὅτε ἐπολέμει ἐναντίον τοῦ Ἀζαήλ βασιλέως τῆς Συρίας. Ὀχοζίας δὲ ὁ υἱὸς τοῦ Ἰωράμ, βασιλεὺς τοῦ Ἰούδα, κατέβη διὰ νὰ ἴδῃ τὸν Ἰωρὰμ υἱὸν τοῦ Ἀχαὰβ ἐν Ἰεζραὲλ, διότι ἦτο ἄρρωστος.