2 Corinthians 9
1 Διότι περὶ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περιττὸν εἶναι εἰς ἐμὲ νὰ σᾶς γράφω.
2 Ἐπειδή ἐξεύρω τὴν προθυμίαν σας, τὴν ὁποίαν καυχῶμαι περὶ ὑμῶν πρὸς τοὺς Μακεδόνας, ὅτι ἡ Ἀχαΐα ἡτοιμάσθη ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ ζῆλός σας διήγειρε πολλούς.
3 Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, διὰ νὰ μή ματαιωθῇ ὡς πρὸς τοῦτο ἡ διὰ σᾶς καύχησις ἡμῶν· διὰ νὰ ἦσθε, καθὼς ἔλεγον, ἡτοιμασμένοι,
4 μήπως, ἐὰν ἔλθωσι μετ᾿ ἐμοῦ Μακεδόνες καὶ σᾶς εὕρωσιν ἀνετοίμους, καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, διὰ νὰ μή λέγωμεν σεῖς, εἰς τὴν πεποίθησιν ταύτην τῆς καυχήσεως.
5 Ἀναγκαῖον λοιπὸν ἐστοχάσθην νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθωσι πρότερον εἰς ἐσᾶς καὶ νὰ προετοιμάσωσι τὴν προϋποσχεθεῖσαν ἐλεημοσύνην σας, ὥστε νὰ ἦναι ἑτοίμη αὕτη, οὕτως ὡς ἐλεημοσύνη καὶ οὐχὶ ὡς πλεονεξία.
6 Τοῦτο δὲ λέγω, ὅτι ὁ σπείρων μὲ φειδωλίαν καὶ μὲ φειδωλίαν θέλει θερίσει, καὶ ὁ σπείρων μὲ ἀφθονίαν καὶ μὲ ἀφθονίαν θέλει θερίσει.
7 Ἕκαστος κατὰ τὴν προαίρεσιν τῆς καρδίας αὑτοῦ, οὐχὶ μὲ λύπην ἤ ἐξ ἀνάγκης· διότι τὸν ἱλαρὸν δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός.
8 Δυνατὸς δὲ εἶναι ὁ Θεὸς νὰ περισσεύσῃ πᾶσαν χάριν εἰς ἐσᾶς, ὥστε ἔχοντες πάντοτε ἐν παντὶ πᾶσαν αὐτάρκειαν νὰ περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν,
9 καθὼς εἶναι γεγραμμένον· Ἐσκόρπισεν, ἔδωκεν εἰς τοὺς πένητας· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.
10 Ὁ δὲ χορηγῶν σπόρον εἰς τὸν σπείροντα καὶ ἄρτον πρὸς τροφήν εἴθε νὰ χορηγήσῃ καὶ νὰ πληθύνῃ τὸν σπόρον σας καὶ νὰ αὐξήσῃ τὰ γεννήματα τῆς δικαιοσύνης σας·
11 πλουτιζόμενοι κατὰ πάντα εἰς πᾶσαν ἐλευθεριότητα, ἥτις ἐργάζεται δι᾿ ἡμῶν εὐχαριστίαν εἰς τὸν Θεόν.
12 Διότι ἡ διακονία τῆς ὑπηρεσίας ταύτης οὐχὶ μόνον προσαναπληροῖ τὰς στερήσεις τῶν ἁγίων, ἀλλὰ καὶ περισσεύει διὰ πολλῶν εὐχαριστιῶν πρὸς τὸν Θεόν·
13 ἐπειδή δοκιμάζοντες τὴν διακονίαν ταύτην δοξάζουσι τὸν Θεὸν διὰ τὴν ὑποταγήν τῆς εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ ὁμολογίας σας καὶ διὰ τὴν ἐλευθεριότητα τῆς πρὸς αὐτοὺς καὶ πρὸς πάντας μεταδόσεως,
14 καὶ διὰ τῆς ὑπὲρ ὑμῶν δεήσεως αὐτῶν, οἵτινες σᾶς ἐπιποθοῦσι διὰ τὴν πρὸς ἐσᾶς ὑπερβάλλουσαν χάριν τοῦ Θεοῦ.
15 Χάρις δὲ εἰς τὸν Θεὸν διὰ τὴν ἀνεκδιήγητον αὐτοῦ δωρεάν.